Συζητήθηκε το φλέγον ζήτημα της ασφάλισης αφού ακόμη και τη στιγμή αυτή, δεν υπάρχει καμία ρυθμιστική διάταξη έτοιμη για εφαρμογή, ενώ ο γνωστός φοροτέχνης επιβεβαίωσε πως «θα μειωθούν οι συντάξιμες αποδοχές κάποιου αγρότη που εμφανίζει εισόδημα, υπό ορισμένες προϋποθέσεις».

Σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο κ. Παπαδημητρίου «το άρθρο 20 του ν.4387 ορίζει ότι «στους εξ’ ιδίου δικαιώματος συνταξιούχους του Δημοσίου, καθώς και όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων ή λογαριασμών που εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α., οι οποίοι αναλαμβάνουν εργασία ή αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., οι ακαθάριστες συντάξεις κύριες και επικουρικές καταβάλλονται μειωμένες σε ποσοστό 60% για όσο χρόνο απασχολούνται ή διατηρούν την ιδιότητα ή την δραστηριότητα. Για το διάστημα αυτό καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές για τον απασχολούμενο συνταξιούχο, κατά τα ειδικότερα προβλεπόμενα στις οικείες διατάξεις του παρόντος νόμου. Αυτό σημαίνει πρακτικά και όπως το διαβάζει κάποιος ότι, όποιος συνταξιούχος εμφανίσει αγροτικό εισόδημα (και όχι μόνο), θα χάσει το 60% της σύνταξής του για όσο διάστημα εμφανίζει το εισόδημα αυτό. Ταυτόχρονα για το ίδιο διάστημα, θα καταβάλλει τις αναλογούσες εισφορές που απορρέουν από το καθαρό φορολογητέο εισόδημα. Δεν ξέρουμε όμως ποιο είναι το εισόδημα το οποίο θα ληφθεί υπόψη για τη μείωση της σύνταξης: αυτό του 2016 που θα δηλώσουμε προσεχώς στις δηλώσεις του 2017, ή αυτό που θα προκύψει από την 01.01.17 κα μετά, με τις δηλώσεις καλλιέργειας του 2017;

Στα φορολογικά ζητήματα, -σύμφωνα με τον κ. Παπαδημητρίου- παραμένει σε εκκρεμότητα ακόμη, όχι το θέμα της μείωσης του φόρου, αλλά το ποιος θα δικαιούται το αφορολόγητο και ποιος όχι. Θα κρίνεται κάποιος με βάση το αφορολόγητο του ΥπΟικ (σε τελευταία ανακοίνωση έχουμε αναφορά στο 50% επί του συνολικού δηλωθέντος εισοδήματος), ή τα κριτήρια του Αγροτικής ανάπτυξης (πέντε τον αριθμό, τα οποία πρέπει να πληρούνται και τα πέντε σωρευτικά); Περιμένουμε άμεσα απαντήσεις και ρυθμιστικές διατάξεις ώστε, έστω και την ύστατη ώρα να μπορέσουμε να προγραμματίσουμε ότι μπορούμε» κατέληξε.

Γ.Ρ.