Κι όμως δύο Ρουμάνοι διακεκριμένοι επιστήμονες και βαθιά θρησκευόμενοι δημιούργησαν ένα ντοκιμαντέρ για να διαδώσουν σε πιστούς και μη φαινόμενα που η επιστήμη αδυνατεί να εξηγήσει, τα οποία χαρακτηρίζουν ως ζωντανές αποδείξεις της ύπαρξης του Θεού. Ο γιατρός και καθηγητής Βιοηθικής Pavel Chirila και ο διευθυντής του Κέντρου Εφαρμοσμένης Διεπιστημονικής Έρευνας Βουκουρεστίου Mircea Tudor δημιούργησαν μία ταινία με τίτλο «Τα θαύματα της Ορθοδοξίας» μέσα από την οποία παρουσιάζουν μια σειρά από ανεξήγητα περιστατικά, τα οποία αποδίδουν στη χάρη του Θεού. Η ταινία προβλήθηκε την περασμένη Παρασκευή στο «Χατζηγιάννειο» Πνευματικό Κέντρο προκαλώντας αίσθηση στους παρευρισκόμενους. Εμείς τους συναντήσαμε στην Ιερά Μητρόπολη Λάρισας και μιλήσαμε μαζί τους για τα θαύματα, την πίστη σε αντιδιαστολή με την επιστήμη και τις σχέσεις Ελλήνων και Ρουμάνων.
Δύο ανεξήγητα φαινόμενα βρίσκονται στο επίκεντρο της ταινίας «Τα θαύματα της Ορθοδοξίας». Το πρώτο, όπως αναφέρει ο Mircea Tudor ηλεκτρολόγος μηχανικός, διευθυντής του Κέντρου Εφαρμοσμένης Διεπιστημονικής Έρευνας Βουκουρεστίου, έχει παρατηρηθεί στον ιερό ναό της Αγίας Θεοδώρας Βάστας στην Πελοπόννησο, στη στέγη του οποίου έχουν φυτρώσει 17 δέντρα, ενώ οι ρίζες τους δεν είναι ορατές. «Όπως αντιλαμβάνεστε η σύγχρονη επιστήμη είναι σε θέση να εξηγεί πολύ πιο περίπλοκα πράγματα από αυτό. Σκεφτείτε τις τεράστιες ιατρικές ανακαλύψεις που έχουν γίνει ή την έρευνα του διαστήματος και του σύμπαντος. Κι όμως η περίπτωσης της Βάστας είναι κάτι που δεν εξηγείται. Το γεγονός ότι μιλάμε για έναν ιερό ναό, μόνο ως θαύμα μπορεί να εξηγηθεί» σημειώνει ο διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας. Το δεύτερο «θαύμα», που αναλύει ο γιατρός και καθηγητής Βιοηθικής Pavel Chirila έχει να κάνει με μία κοπέλα, η οποία είχε προσβληθεί από μυελίτιδα, μία παραλυτική ασθένεια. Η νεαρή ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι για περισσότερα από 7 χρόνια και μία ημέρα απλώς σηκώθηκε και περπάτησε, αφήνοντας άφωνους τους γιατρούς που την παρακολουθούσαν. Μάλιστα, όπως εξηγεί ο κ. Chirila η κοπέλα προκειμένου να ευχαριστήσει τον Θεό για το δώρο που της έκανε, έγινε νοσοκόμα για να βοηθήσει με τη σειρά της ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Σκοπός της δημιουργίας της ταινίας ήταν η ανάγκη να διαδοθούν αυτές οι μοναδικές όπως τις χαρακτηρίζουν περιπτώσεις, οι απτές αποδείξεις ότι ο Θεός υπάρχει και είναι κοντά στον άνθρωπο. «Δεν είμαστε ούτε κινηματογραφιστές, ούτε βγάζουμε χρήματα από αυτή την υπόθεση, ούτε και έχουμε κάποια ενεργή δράση στην εκκλησία. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που πιστεύουμε βαθιά στον Θεό και την έμπρακτη μεγαλοσύνη Του θέλουμε να τη διαδώσουμε σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχουμε γίνει κοινωνοί των θαυμάτων και θέλουμε να «ομολογήσουμε» την εμπειρία μας σε πιστούς και μη. Στόχος είναι να δει όσο περισσότερος κόσμος αυτό το ντοκιμαντέρ, να γνωρίσει αυτά τα παραδείγματα και να τα μεταφέρει με τη σειρά του σε άλλους ανθρώπους» λένε οι δύο άνδρες και δηλώνουν ενθουσιασμένοι για την προσέλευση του κόσμου στην προβολή του ντοκιμαντέρ. «Για να δει κάποιος το θαύμα θα πρέπει να πιστεύει ή αν το δει θα πιστέψει;» τους ρωτάμε. «Και τα δύο, απαντούν. Στην ορθοδοξία κάθε θαύμα είναι η αρχή ενός άλλου θαύματος. Το πρώτο θαύμα φέρνει τον άνθρωπο στην πίστη και μετά από αυτό αρχίζει να βλέπει γύρω του τα θαύματα».
 Όπως σχολιάζουν οι ίδιοι, πολλοί άνθρωποι που τους συναντούν απορούν πώς γίνεται εκείνοι ως επιστήμονες να είναι τόσο βαθιά θρησκευόμενοι. «Υπάρχει λανθασμένα η αντίληψη ότι η επιστήμη πάει κόντρα στη θρησκεία» απαντούν. «Είναι μια απολύτως λανθασμένη άποψη. Δεν υπάρχει κάποιου είδους σύνορο ανάμεσα σε αυτές τις δύο έννοιες. Όσο πιο βαθιά μπει κανείς στην επιστημονική έρευνα θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει κανένα είδος αντίφασης. Αντιθέτως, πιστεύουμε ότι ο ίδιος ο Θεός είναι αυτός που εμπνέει τον επιστήμονα να ανακαλύπτει συνεχώς νέα πράγματα. Είναι η θεία έμπνευση. Η άγνοια είναι αυτή που μας κρατά μακριά από τον Θεό. Όχι η επιστημονική έρευνα. Τουναντίον αυτή μας φέρνει πιο κοντά σε Εκείνον. Η πίστη μας έχει πολλούς άλλους εχθρούς να αντιμετωπίσει, δεν κινδυνεύει από την επιστήμη» τονίζουν και σχολιάζουν ότι τους χαροποιεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι στη σύγχρονη Ρουμανία η θέση της ορθοδοξίας παραμένει ισχυρή. «Η ορθοδοξία στις μέρες μας βάλλεται από παντού. Είμαστε ευτυχείς που η Ρουμανία και ο ορθόδοξος πληθυσμός της ακόμη αντιστέκεται σε αυτόν τον καθημερινό πόλεμο με τις δυνάμεις που πλήττουν τη θρησκεία μας. Στη Ρουμανία το 83% του πληθυσμού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά σαφώς πολλοί λιγότεροι πιστεύουν πραγματικά ή εκκλησιάζονται». Οι δύο άνδρες πρόσφατα ηγήθηκαν μιας κοινωνικής πρωτοβουλίας που αφορά στη συνταγματική κατοχύρωση της ορθόδοξης ρουμανικής οικογένειας. «Στόχος μας είναι να μαζέψουμε 3 εκατ. υπογραφές προκειμένου να γίνει δημοψήφισμα στη Ρουμανία για συνταγματική αναθεώρηση που θα ορίζει ότι ο θεσμός της οικογένειας οικοδομείται από έναν άνδρα και μία γυναίκα. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία σχετικά με τον θεσμό της οικογένειας δεν είναι αποδεκτή» σημειώνει ο κ. Tudor, την ώρα που ο κ. Chirila προσθέτει «ζούμε την εποχή κατά την οποία τα νερά θα χωριστούν. Θα ξεχωρίσουν δηλαδή όσοι είναι πραγματικοί χριστιανοί».
Φυσικά από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείψει η αναφορά στις σχέσεις των δύο λαών, Ρουμάνων και Ελλήνων. «Η κοινή θρησκεία αλλά και οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε είναι στοιχεία που ενώνουν τους δύο λαούς» σημειώνουν οι δύο άνδρες. «Η Ρουμανία είναι πιο κοντά στην Ελλάδα από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ πάντοτε υπήρχαν πολιτιστικοί, οικονομικοί και θρησκευτικοί δεσμοί ανάμεσα στις δύο χώρες» καταλήγουν, ενώ χαριτολογώντας λένε ότι η πιο τρανή απόδειξη των δεσμών αυτών είναι οι χιλιάδες Έλληνες φοιτητές στη Ρουμανία αλλά και οι χιλιάδες Ρουμάνοι τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο τις ακτές της Βόρειας Ελλάδας.

Κείμενο: Παναγιώτα Φούντα
Φωτ.: Κώστας Τσάντζος