Ψάξτε όσο θέλετε στην παγκόσμια ιστορία, κανείς άλλος λαός δεν το κατάφερε αυτό 5 φορές! Δεν αντέχουν να διαβάσουν τις μοιραίες στιγμές του Ελληνισμού όπως π.χ. τη Μικρασιατική καταστροφή, προσπάθησαν πολλές φορές αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να την τελειώσουν … θλίβονται τόσο, μα τόσο πολύ.
Έχουν συνειδητοποιήσει όμως, ότι ο μεγαλύτερος Πατριωτισμός είναι η οικονομική δύναμη ενός Έθνους. Ενός Έθνους που δεν ζει με δανεικά υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών του, αλλά που πρωτοπορεί, προσελκύει ξένες επενδύσεις, που ανταγωνίζεται τις ξένες χώρες, και φυσικά, που ξοδεύει λιγότερα απ’ όσα παράγει ώστε να διασφαλίσει τις επόμενες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια του. «Την Πατρίδα ουκ ελάσσω παραδώσω …», ορκίζονταν οι Αθηναίοι έφηβοι όταν έπαιρναν για πρώτη φορά την ασπίδα, «… αλλά μεγαλύτερη και ισχυρότερη απ' όση την παρέλαβα». Οραματίζονται μία υπερήφανη Ελλάδα και όχι μία ζητιάνα που απλώνει το χέρι εκλιπαρώντας για δανεικά εν ονόματι της τεράστιας ιστορίας των προγόνων μας.
Ε, λοιπόν το θράσος ορισμένων «επαναστατών» έχει φθάσει στο σημείο να κατηγορούν τους παραπάνω ανθρώπους ως γερμανοτσολιάδες, ως Εφιάλτες. Γιατί; Διότι απλά τους λένε την πικρή, άβολη αλήθεια: σε καμία χώρα του κόσμου δεν βγαίνουν στις συντάξεις από τα 50 τους χρόνια! Ούτε στη Γερμανία, ούτε στις ΗΠΑ ούτε πουθενά. Είναι αποκλειστικά δική μας πατέντα. Σε καμία χώρα του κόσμου δεν έχουν 3 εκ. συνταξιούχους σε 10 εκ πληθυσμό! Ούτε στην πιο πλούσια χώρα του πλανήτη δεν ξοδεύονται τα 36 από τα 50 δις των ετησίων εσόδων σε μισθούς και συντάξεις! Τί δεν καταλαβαίνετε; Νομίζετε ότι είστε περισσότερο πατριώτες επειδή βρίζετε τους δανειστές και αποκαλείτε «σακάτη» τον Σόιμπλε; Ο «σακάτης» βγάζει τους Γερμανούς συνταξιούχους στα 67, εμείς με τα δανεικά του Σόιμπλε στα 50, και τον βρίζετε κιόλας! Έτσι δεν προσφέρετε καμία υπηρεσία στην Πατρίδα. Αντιθέτως, βάζετε το «βόλεμά σας» πάνω από τη σωτηρία του Έθνους, υποδύεστε υποκριτικά τους πατριώτες ή τους επαναστάτες – ανάλογα αν είστε δεξιοί ή αριστεροί - και κάνετε αυτό που σας έμαθαν οι πολιτικάντηδες εδώ και δεκαετίες. Λέγεται: μετάθεση ευθυνών. Δεν φταίμε ποτέ εμείς, πάντα φταίει κάποιος άλλος: οι ξένοι «τοκογλύφοι», οι μασόνοι, οι Μπίλντεμπεργκ, οι εξωγήινοι.
Αυτός ο παραλογισμός της Ελληνικής ψυχής ότι για όλα μας τα προβλήματα πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι και ποτέ εμείς …
Μας ζήλεψαν επειδή έχουμε την καλύτερη χώρα …
Μας δάνεισαν με το ζόρι και τώρα μας πίνουν το αίμα …
Μας θέλουν χωρίς παιδεία …
Ε, λοιπόν, καλά κάνουν και «μας θέλουν» όπως τους συμφέρει. Εμείς που γινόμαστε όπως «μας θέλουν», δεν φταίμε;
Αυτή τη μετάθεση ευθυνών δεν την παρατηρείς μόνον στην πολιτική, την βλέπεις και μέσα στην καθημερινότητα του Νεοέλληνα: έρχεται ο μάστορας στο σπίτι σου και στο πρώτο πρόβλημα, θα ισχυριστεί ότι φταίει ο προηγούμενος που δεν έκανε καλή δουλειά, ποτέ δεν φταίει ο ίδιος, πάντα φταίει ο προηγούμενος!
«Αν δεν πληρώσουμε ένα ομόλογο 100 εκ. μας πάνε σε χρεωκοπία», δήλωσε πρόσφατα ο διοικητής της ΔΕΗ. Προσέξτε: «πληρώσουΜΕ» - «μας πάΝΕ». Δεν χρεωκόπηΣΕ, τον χρεωκόπηΣΑΝ. Σαν να μιλάει ένα παιδάκι: «πέραΣΕΣ το μάθημα στις εξετάσεις; όχι με έκοΨΑΝ».
Το τραγελαφικό Ελληνικό «κράτος» - ο όρος «κράτος» χρησιμοποιείται κατ΄ ευφημισμό – έχει εφεύρει τη γραφειοκρατία ως έναν απρόσωπο μανδύα που αποσείει την ευθύνη από το άτομο. Ποιός φταίει; Δεν φταίει ο Δημήτρης, ο Κώστας, φταίει η γραφειοκρατία. Η γραφειοκρατία = η αρχή του κανενός συγκεκριμένου ατόμου, έχει γίνει η σύγχρονη μορφή δεσποτισμού. Σε ολόκληρο το Ελληνικό δημόσιο δεν υπάρχει ποτέ υπεύθυνος που θα αναλάβει την ευθύνη όταν κάτι πάει στραβά.
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε; Αφού οι προϊστάμενοί τους, οι πολιτικάντηδες που κυβερνούν, είναι παντελώς ανεύθυνοι. Η κάθε εξουσιολάγνα μετριότητα που γίνεται υπουργός μόλις τα κάνει μαντάρα πετάει ένα: «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» και «καθάρισε». Πρόσφατο παράδειγμα: ο υπουργός δικαιοσύνης αποφυλάκισε με έναν «ανθρωπιστικό» νόμο όλους τους εγκληματίες. Σε ένα χρόνο οι αποφυλακισθέντες διέπραξαν τρεις δολοφονίες, η μία μάλιστα, μιας φοιτήτριας στη Γερμανία έγινε μεγάλο ζήτημα και η Γερμανική κυβέρνηση κατηγόρησε ευθέως την Ελληνική για την αποφυλάκιση του Πακιστανού. Ε και; Ο υπουργός κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος και λέει τις αρλούμπες του. Καμία ευθύνη! Εάν όμως επαναφέραμε τον νόμο των Αρχαίων Αθηναίων, να καταγράφεται η περιουσία του πριν και μετά την εκλογή, όχι μόνον για να μην κλέψει, αλλά και για να πληρώσει από την προσωπική του περιουσία τα λάθη, τις παραλείψεις ή τα εγκλήματά του, τότε πόσοι από αυτούς τους ανίδεους τυχάρπαστους θα τολμούσαν να βάλουν υποψηφιότητα;
Δεν μπορώ να φαντασθώ πιο ηλίθιο και επικίνδυνο τρόπο λήψης αποφάσεων, από την εναπόθεση της λήψης αποφάσεων σε ανθρώπους, που δεν πληρώνουν κανένα τίμημα όταν οι αποφάσεις τους είναι λανθασμένες.
Τι να υποθέσουμε; Ίσως φταίει η Τουρκοκρατία που μας συνήθισε για 4 αιώνες να ρωτάμε τι να κάνουμε, και φυσικά να μεταθέτουμε τις ευθύνες για την κακή μας μοίρα και «το μαύρο μας το ριζικό» στην Υψηλή Πύλη του Σουλτάνου. Ακόμη και τότε που απελευθερωνόμασταν βασιζόμασταν στους ξένους, τότε που – τι ξεφτίλα και αυτή – είχαμε εμείς οι Έλληνες, … Αγγλικό, Γαλλικό και Ρωσικό κόμμα!
Δεν είμαστε σεισμογενής χώρα, είναι τα κόκκαλα των προγόνων μας που τρίζουν!
* Του Άγγελου Γ. Αγοραστού
Ο Άγγελος Γ. Αγοραστός είναι Διδάκτορας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
