Κοντεύουμε 7 χρόνια από τη στιγμή που ξεκίνησε η κρίση, οικονομική την λένε ορισμένοι αλλά είναι και ηθική, που όλα τα μνημόνια και όλα τα μέτρα που πάρθηκαν ήταν αναποτελεσματικά. Να πιστέψουμε τώρα ότι αυτά τα μέτρα που πάρθηκαν πρόσφατα θα φέρουν αποτέλεσμα; Προς Θεού μια από τα ίδια θα είναι, σε κανένα χρόνο από τώρα θα πάμε με μαθηματική ακρίβεια σε νέα μέτρα.
Ποια όμως είναι η διαφορά από τα προηγούμενα; θα είναι πιο σκληρά, πιο απάνθρωπα, και πιο δυσβάστακτα. Το ποιός φταίει είναι γνωστό, δεν χρειάζεται να το πούμε, και δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά ξεκίνησε πριν από 40 περίπου χρόνια. Μάλιστα θα πρέπει μελλοντικά να διδάσκεται στις σχολές των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, πως καταστρέφεται η οικονομία μιας χώρας και πως υποβαθμίζεται η ποιότητα ζωής ενός λαού.
Ας δούμε πολύ συνοπτικά πως και γιατί συνέβησαν όλα αυτά και πως φτάσαμε σε αυτή την άθλια κατάσταση.
Η κρατικοποίηση κερδοφόρων ιδιωτικών επιχειρήσεων, είχε ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση σε σημαντικό βαθμό της οικονομίας. Ταυτόχρονα η Ε.Ε απαιτούσε το κλείσιμο παραγωγικών ομάδων, και επιθυμούσε να παράγονται συγκεκριμένα προϊόντα σε κάθε χώρα μέλος, ενώ τα υπόλοιπα να εισάγονται από τρίτες χώρες με πολύ φθηνό κοστολόγιο.
Οι διορισμοί σωρηδόν υπαλλήλων σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, τινάζοντας στον αέρα την οικονομία. Για να πληρωθούν αυτοί ξεκίνησε ο υπερδανεισμός όχι για να γίνονται επενδύσεις για παραγωγή αλλά για να διατηρήσουμε τους δημόσιους υπαλλήλους στην θέση τους.
Οι εξοπλισμοί που ναι μεν χρειάζονταν αλλά θα έπρεπε να γίνονται πολύ προσεκτικά και όσο το δυνατόν πιο λίγοι . Πολλά από τα εξοπλιστικά ήταν τελείως ακατάλληλα και κάποιοι τα ξεφορτώθηκαν ενώ κάποια άλλα αγοράστηκαν σε ασύμφορη τιμή.
Το χρηματιστήριο ήταν μια μεγάλη απάτη η οποία στήθηκε για να φάνε οι επιτήδειοι τις αποταμιεύσεις του κόσμου, και μάλιστα με τις ευλογίες των τότε κυβερνώντων.
Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος στην διοργάνωση των Ο.Α ώστε μέχρι σήμερα παρόλο που πέρασαν 13 χρόνια από τότε, να μην γνωρίζουμε πόσο κόστισαν και από την άλλη μεριά αρκετά έργα να έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές. Τι έγινε με τους Ο.Α; Μερικές τσέπες φούσκωσαν από χρήμα, άλλα πήγαν στις Ελβετικές Τράπεζες και άλλα σε φορολογικούς παραδείσους.
Η αδιαφάνεια που υπάρχει ως επί το πλείστον στα δημόσια έργα, με τις υπέρ κοστολογήσεις, αλλά και το ότι τα έργα τα παίρνουν μόνιμα 2 η 3 μεγαλοεργολάβοι συνεργάτες των ΜΜΕ.
Η άθλια πολιτική που εφαρμόστηκε όλα αυτά τα χρόνια με νόμους όχι αναπτυξιακούς αλλά που είχαν μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα, οδήγησαν την χώρα στην οικονομική κατάρρευση. Τέλος η μη αξιοποίηση του πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων που οφείλονται στις άριστες κλιματολογικές συνθήκες.
Τι πρέπει να γίνει! Να διδαχθούμε από τα μέχρι στιγμής λάθη του παρελθόντος και να ξεκινήσουμε άμεσα την ανάκαμψη, διότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Έλεος πια δεν πάει άλλο, ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Του κ. Ιωάννη Κομόπουλου (*)
(*) Ο κ. Ιωάννης Κομόπουλος είναι πολύτεκνος εκπαιδευτικός