Κ. Διευθυντή,

Πολλά προβλήματα δημιουργούνται στο Δήμο μας και ειδικά στη Ραψάνη και δυστυχώς οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα.

 Να ξεκινήσουμε από το ζήτημα που τελευταία δημιουργήθηκε ειδικά στην περιοχή μας με την επιβολή των άδικων και τόσο πολύ αυξημένων διοδίων. Από τότε που δόθηκαν στους ιδιώτες με σκοπό την προείσπραξη των χρημάτων για τη κατασκευή της νέας εθνικής οδού, μόνο προβλήματα δημιουργούνται τόσο από την κυκλοφοριακή συμφόρηση όσο και από το υψηλότερο κόστος διέλευσης.

Ειδικά για το μέτρο της προείσπραξης για ένα έργο που θα είναι σε χρήση μετά από πέντε τουλάχιστον χρόνια, η αδικία περισσεύει και η αγανάκτηση των συνδημοτών μας για το πρόβλημα είναι στα ύψη. Μόνο η δημοτική μας αρχή δεν συγκινείται και διαδίδει τα αστεία και φαιδρά, ότι δήθεν δεν θα πληρώνει η περιοχή μας διόδια στο μέλλον. Μ αυτό το πλευρό να κοιμούνται οι δημοτικοί μας άρχοντες.

Καθώς η λειψυδρία γίνεται φαινόμενο με δυσμενείς επιπτώσεις και για την περιοχή μας, έρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα της ύδρευσης των παράλιων οικισμών. Των Μεσαγγάλων και του Καστρί Λουτρού, μέσω της πομόνας των Αγίων Αναργύρων και της μεταφοράς του νερού με δίκτυο από το Σ.Σ. Ραψάνης προς Κάτω Αιγάνη.

Αυτό το έργο αν και ιδιαίτερα δαπανηρό δεν θα λύσει σε καμία περίπτωση το θέμα της ύδρευσης των παράλιων οικισμών. Απλά ίσως να βελτιώσει προσωρινά την κατάσταση, ενώ σίγουρα θα λείψει στο μέλλον από την περιοχή της Ραψάνης.

Και εδώ ακριβώς έχουμε να καταθέσουμε σοβαρότατες ενστάσεις και αντιδράσεις. Ο κόσμος της Ραψάνης στην περίπτωση του νερού από την περιοχή των Αγίων Αναργύρων Ραψάνης, οδηγείται από την τοπική δημοτική εξουσία σε μια ακόμη άνευ όρων παραχώρηση των δικαιωμάτων του.

Τα τελευταία χρόνια η Ραψάνη έχασε πολλά. Για λίγες παραπάνω ψήφους που έπρεπε να πάρει τότε ο Κ. Ροδόπουλος στην ευρύτερη περιοχή, χάσαμε την περιοχή «Προσήλια» και λίγο αργότερα από κακούς χειρισμούς την αυτοδιάθεση της πηγής στο «Σίλιο». Χάσαμε την εκμετάλλευση του αύλιου χώρου της Αγίας Παρασκευής Τεμπών. Χάσαμε το οινοποιείο Ραψάνης τόσο άδοξα. Χάσαμε την υπόθεση της αυτονομίας της κοινότητας Ραψάνης. Χάνουμε τα τελευταία χρόνια την περιοχή «Τσαΐρια» από έναν αδίστακτο μεγαλοαγρότη της Καλλιπεύκης και κανείς δεν αντιδρά. Χάνει το Κ.Α.Π.Η. της Ραψάνης τα έσοδα από το κληροδότημα του κτιρίου όπου στεγάζεται το Ειρηνοδικείο Ραψάνης και κάποιοι στο Δήμο Κάτω Ολύμπου, πότε μας κοροιδεύουν και πότε μας απειλούν όσους Ραψανιώτες αντιδρούμε γι αυτό.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η Ραψάνη να υποστεί μια νέα ταπείνωση και να χάσει το νερό της πηγής των Αγίων Αναργύρων και το δικαίωμα να το εκμεταλλευτεί προνομιακά ο κόσμος της Ραψάνης. Πρέπει επιτέλους να ξεσηκωθούμε και να διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο τα δικαιώματά μας.

Η διαχείριση αυτού του νερού δείχνει προχειρότητα στην αντιμετώπιση μεγάλων θεμάτων από το Δήμο μας, ο οποίος αναλώνεται σε μικρής κλίμακας έργα και αφήνει ανεκμετάλλευτο τον μεγάλο υδάτινο πλούτο που προσφέρουν οι πηγές των Τεμπών και που αποτελούν τη μοναδική λύση στο πρόβλημα της ύδρευσης των παραλίων του Δήμου Κάτω Ολύμπου.

Και για τα επόμενα χρόνια προβλέπω δυστυχώς να κουβαλά ο Δήμος μας νερό με τον αραμπά όπως έκαναν και πέρυσι με κάτι αυτοσχέδιες τροχοφόρες δεξαμενές, για να υδρεύσουν τα παράλια.

Μαθαίνουμε πρόσφατα για τη σχεδιαζόμενη ανάπλαση της κεντρικής πλατείας Ραψάνης. Και αναρωτιέται και ο πλέον καλόπιστος δημότης ποια ανάγκη θέλει την ανάπλαση αυτή; Γιατί να ξοδευτούν τόσα χρήματα χωρίς λόγο για να αντικατασταθούν φώτα, παγκάκια, πλάκες, που και φθαρμένα δεν είναι, αλλά και πολύ πρόσφατα αντικαταστάθηκαν πολλά από αυτά; Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή, την ώρα που συνεχίζεται η αδιαφορία των υπευθύνων για την ύδρευση της Ραψάνης μέσα από σωλήνες αμιάντου. Τα δευτερεύοντα έργα προκρίνονται δυστυχώς έναντι των πρωτευόντων. Προηγούνται οι αναπλάσεις και τα περιπατητικά μονοπάτια, των έργων πνοής και ανάπτυξης και πραγματικά αναρωτιόμαστε είναι άραγε με τα καλά τους οι υπεύθυνοι του Δήμου μας;

Αλλά και οι αναπλάσεις σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζουν ένα σωστό αποτέλεσμα όταν γίνονται στο πνεύμα της κατασκευής των σκέπαστρων της πλατείας Ραψάνης, που πριν τρία χρόνια έγιναν κυριολεκτικά με το πόδι και καταστρατηγήθηκαν τότε όλοι οι κανόνες και τα σχέδια που είχαν συμφωνηθεί μεταξύ Δήμου, τοπικών φορέων και καταστηματαρχών. Και φτάσαμε στην κακόγουστη κατασκευή των στεγάστρων που μοιάζουν σκέπαστρα μαντριών. Με «προβάτες» όπως τις ονομάζουν οι κτηνοτρόφοι στους Γόννους και τη γειτονική μας Καλλιπεύκη.

Αλλά και το περίπτερο που πρόσφατα έκτισαν κάτω από την πλατεία της Ραψάνης, στενό και καταταλαιπωρημένο, μοιάζει με κάποια παλιά αγροτικά νεροποπήγαδα στον κάμπο του Πυργετού. Κανένας σχεδιασμός, κανένα μεράκι.

Με το προηγούμενο αυτό, κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος ότι θα δει κάποια ουσιαστική και προς το καλύτερο αλλαγή στην πλατεία της Ραψάνης.

Πάντως δεύτερη φορά το ίδιο σφάλμα δεν δείχνει σίγουρα λογικούς ανθρώπους. Ψέκασαν και φέτος με δηλητήρια εντός του οικισμού της Ραψάνης για την καταστροφή των αγριόχορτων οι ασυνείδητοι υπεύθυνοι του Δήμου μας. Πέρυσι ο ψεκασμός προκάλεσε θανάτους οικόσιτων ζώων και την αγανάκτηση των κατοίκων.

Τότε αναγνώρισαν το λάθος τους τόσο το Τοπικό Συμβούλιο Ραψάνης όσο και ο Δήμος Κάτω Ολύμπου. Τώρα ένα χρόνο μετά το επαναλαμβάνουν μετατρέποντας τη Ραψάνη σε Χιροσίμα με την αδιαφορία τους. Λες και χάθηκαν λίγα χρήματα για να αγοράσουν ένα χορτοκοπτικό στο Δήμο να καθαρίζουν τους κοινόχρηστους χώρους από τα αγριόχορτα. Ο κ. δήμαρχος αύξησε τα δημοτικά τέλη 1000% σε λίγα μόλις χρόνια.

Δεν του περισσεύουν άραγε ελάχιστα ευρώ για το κόψιμο των αγριόχορτων;

Κάποιοι συνδημότες μας από τη Ραψάνη και αρκετοί παράγοντες του Δήμου μας έχουν βυθιστεί στα φαγοπότια και τις γιορτές στη μνήμη του Μ. Καραγάτση και ξεχνούν να ασχοληθούν με τα προβλήματα του χωριού μας. Δεν έχω τίποτα εναντίον του καταξιωμένου λογοτέχνη, αλλά η υποκρισία ορισμένων είναι εξοργιστική. Γιατί άραγε δεν ασχολούνται έστω και μία φορά με τη μνήμη και την τιμή στον αδελφό του συγγραφέα; Γιατί δεν αναφέρονται ποτέ στον πολιτικό Κ. Ροδόπουλο, που άλλωστε βόλεψε δεκάδες συμπατριώτες μας στο δημόσιο τομέα και κατέλαβαν σημαντικές θέσεις και εξασφάλισαν μια άνετη ζωή; Ακόμη και το σημερινό δήμαρχό μας βόλεψε ο αείμνηστος Κ. Ροδόπουλος, αλλά και αυτός προκλητικά, όπως και πολλοί άλλοι ξεχνούν και ντρέπονται να το ομολογήσουν.

Αναφέρονται μόνο στον «δημοκρατικό» Μ. Καραγάτση και αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο πιο δημοκρατικός μπορεί να είναι ένας ευκατάστατος καλοζωισμένος διανοούμενος από έναν εκλεγμένο από το λαό πολιτικό.

 Σε μια πρόσφατη τηλεοπτική αναφορά που αφορούσε στο Δήμο Κάτω Ολύμπου η παρουσίαση ήταν για κλάματα. Εκτός από τα παχιά λόγια του κ. δημάρχου, στα οποία συνηθίσαμε πλέον, παρακολουθήσαμε και τις ατυχείς δηλώσεις του κ. αντιδημάρχου και εκεί μεταξύ άλλων ακούσαμε το απίστευτο και ψευδές, ότι δήθεν σημειώνεται πρόοδος και ανάπτυξη στη Ραψάνη. Άλλο πάλι και τούτο το αστείο.

Αναφέρεται ακόμη ο κ. αντιδήμαρχος και στο Δημοτικό Σχολείο Ραψάνης που δήθεν αξιοποιείται και έχει πολλούς μαθητές. Τρία παιδάκια Ραψανιωτών και άλλα τόσα μεταναστών αποτελούν τους μαθητές του σχολείου της Ραψάνης που κατ εξαίρεση δεν έχει κλείσει ακόμη. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Και η ωραιοποίησή της από κάποιους δήθεν υπευθύνους είναι η χειρότερη υπηρεσία για τον τόπο μας. Αυτά ακούνε οι πολιτικοί και οι κρατικές υπηρεσίες και νομίζουν ότι στην επαρχία είναι όλα καλά και όλα ωραία.

Πάντως πρέπει να τονίζουμε πώς στη συγκεκριμένη τηλεοπτική παρουσίαση της περιοχής μας, την κατάσταση έσωσε κυριολεκτικά η κ. Τσάτσαρη, η πρόεδρος της Βιβλιοθήκης Ραψάνης, η οποία και έργο έχει να επιδείξει και εκφράστηκε με σύνεση, σαφήνεια και αγάπη για το χωριό μας.

 Σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Λάρισας ο κ. δήμαρχος εξυμνεί την περιοχή του Κάτω Ολύμπου και πολύ καλά κάνει. Αναφέρεται μάλιστα στις δυνατότητες ανάπτυξης του θρησκευτικού τουρισμού στην περιοχή και στα αξιόλογα και θαυματουργά εξωκλήσια και μοναστήρια της περιοχής μας. Μόνο που αυτά δεν μπορούν να κάνουν θαύματα και να μετατρέψουν τους κακοτράχαλους χωματόδρομους σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους, ώστε να μπορεί να τα προσεγγίσει ο επισκέπτης. Μόνο με τρακτέρ μπορεί να πάει κάποιος στα περισσότερα από αυτά, αφού έξι χρόνια τώρα η Δημοτική Αρχή δεν έχει ασφαλτοστρώσει ούτε ένα μέτρο δρόμο.

Χορτάσαμε από λόγια, υποσχέσεις, συσκέψεις και επιτροπές. Το θέμα είναι να δούμε κάποτε και έργα χρήσιμα και σωστά σχεδιασμένα για τον τόπο μας. Και δυστυχώς απ ό,τι φαίνεται αυτά δεν μπορούμε να τα περιμένουμε από την υπάρχουσα Δημοτική Αρχή.