Τότε στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) υπήρχε σε ισχύ το πολυσυζητημένο Σχέδιο «Προμηθέας» που, προέβλεπε την αποκατάσταση της δημόσιας τάξης της χώρας απ’ αυτές (ΕΔ), σε περίπτωση που, αυτή θα διασαλεύετο από εσωτερικούς κινδύνους. Δηλαδή κομμουνιστικής εξέγερσης ή άλλων εκ νόμων ενεργειών, του ευρισκομένου εκτός νόμου τότε του ΚΚΕ και η Αστυνομία αδυνατούσε να επιβάλει από μόνης της τη δημόσια τάξη.

Η πολιτική κατάσταση της χώρας, τη δεκαετία του 1960 είχε πολύ εκτραχυνθεί και ήταν τεταμένη. Το 1961 - 1963 είχε μεσολαβήσει ο ανένδοτος αγώνας της Ενώσεως Κέντρου υπό τον Γεωργ. Παπανδρέου που, είχε καταγγείλει τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 που, επεκράτησε σε αυτές η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) υπό τον Κων/νο Καραμανλή ως προϊόν βίας και νοθείας.

Είχε λάβει χώρα η προμελετημένη και εν ψυχρώ στυγνή δολοφονία του Βουλευτή της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) Γρηγορίου Λαμπράκη και ο βαρύτατος τραυματισμός του επίσης βουλευτού της ΕΔΑ Τσαρουχά, από παρακρατικούς την 22η Μαΐου του 1963, στη Θεσσαλονίκη. Όταν ενημερώθηκε για τα θλιβερά αυτά γεγονότα ο τότε, Πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής, χτυπώντας τη γροθιά του στο τραπέζι του γραφείου του, ανεφώνησε οργισμένος. «Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο»;

Η σύγκρουση του Κων/νου Καραμανλή με την καμαρίλα των Ανακτόρων και η παραίτησή του, από την Πρωθυπουργία τον Ιούνιο του 1963 που, τον διαδέχθηκε η Κυβέρνηση Πιπινέλη, οδήγησε τη χώρα σε εκλογές την 3η Νοεμβρίου 1963. Ακολούθησε η αναγκαστική παραίτηση του λαοπρόβλητου Πρωθυπουργού Γεωργ. Παπανδρέου την 15η Ιουλίου 1965. (Ποσοστό 53% στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964). Επακολούθησε η αποστασία του Ιουλίου 1965 και η καραμπινάτη Συνταγματική εκτροπή, από τον έκπτωτο Κων/νο και ο σχηματισμός αυθαίρετα απ’ αυτόν τριών διαδοχικών Κυβερνήσεων αποστατών, με τελευταία του Στεφ. Στεφανόπουλου που, παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1966 και τον διαδέχθηκε η Κυβέρνηση Παρασκευόπουλου για να προετοιμάσει τη χώρα για εκλογές.

Εάν συνεπώς λειτουργούσε και υπήρχε τότε, πραγματική και υγιής Δημοκρατία στη χώρα μας, τέτοιο σχέδιο δεν θα ήταν δυνατόν ποτέ να εκπονηθεί, πολύ δε περισσότερο να εφαρμοσθεί, όπως έγινε από τη Χούντα των Συνταγματαρχών.

Αν και υπήρχαν σημάδια και προειδοποιήσεις από έγκυρους δημοσιογράφους (Σάββας Κωνσταντόπουλος Δεκέμβριος 1966 σε ομιλία του στο «Χίλτον» ότι επίκειται επιβολή Δικτατορίας), εντούτοις οι Συνταγματάρχες έπιασαν στην κυριολεξία στον ύπνο, την Κυβέρνηση Κανελλόπουλου, τα Ανάκτορα και γενικά τους πολιτικούς και τελικά βρέθηκαν άπαντες χειροπόδαρα δεμένοι την πρωΐαν της 21-04-1967 και συγχρόνως Κυβερνήτες δυστυχώς της πολύπαθους Χώρας μας.

Η πρώτη τους ενέργεια των πραξικοπηματιών τότε, ήταν να ακυρώσουν αμέσως τους πίνακες των ετήσιων κρίσεων των Αξ/κών των ΕΔ που, είχαν ήδη επικυρωθεί και διενήργησαν εκ νέου, άλλες που, απομάκρυναν έτσι, όλους τους μη αρεστούς στη Χούντα και τοποθέτησαν πειθήνια όργανά της, σε όλες τις νευραλγικές θέσεις των ΕΔ και ΣΑ. Επίσης ανέστειλαν τις βουλευτικές εκλογές που, είχαν προκηρυχθεί για της 28 Μαΐου 1967.

Στη συνέχεια την 13η Δεκεμβρίου 1967 έγινε η αποτυχημένη κίνηση του έκπτωτου σήμερα μονάρχου Κων/νου, για την ανακατάληψη της εξουσίας απ’ αυτούς (Συνταγματάρχες). Την διεξαγωγή την 29η Οκτωβρίου 1968 Δημοψηφίσματος που, είχε εκπονηθεί από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣτΕ) Μητρέλια. Αν και το Σύνταγμα επικυρώθηκε με μεγάλη πλειοψηφία και προέβλεπε πάλι, πολίτευμα βασιλευόμενης Δημοκρατίας, εντούτοις όμως ουδέποτε τούτο εφαρμόσθηκε. Κατόπιν είχαμε το αποτυχημένο κίνημα του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) εναντίον της Χούντας τον Μαϊο 1973. Την καθαίρεση της Μοναρχίας με Δημοψήφισμα την 29η Ιουλίου 1973 και την ανάδειξη του Δικτάτορα Γεωργ. Παπαδόπουλου, σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με δοτό Πρωθυπουργό το Σπύρο Μαρκεζίνη, τα αιματηρά γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 και πραξικόπημα στο πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου του 1973, φθάσαμε στον αόρατο Δικτάτορα Ιωαννίδη, στην τραγωδία της Κύπρου με την εισβολή σε αυτήν την 20-7-1974 της Τουρκίας που, ήταν συνέπεια του ανόητου και εγκληματικού πραξικοπήματος της Χούντας (Ιωαννίδη), εναντίον του νομίμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου την 15η Ιουλίου 1974 και έκτοτε κατέχει στρατιωτικά και αυθαίρετα, το 37% του εδάφους, της πέραν για πέραν Ελληνικότατης από αρχαιοτάτων χρόνων Μεγαλονήσου. Δυστυχώς όμως η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας την 24η Ιουλίου 1974 συντελέσθηκε συγχρόνως με την τραγωδία της Κύπρου η οποία ακόμα καλά κρατεί.

Η έλευση της Χούντας είχε ως αποτέλεσμα τον βαθύτατο διχασμό του Λαού μας, την εγκαθίδρυση και λειτουργία των εκτάκτων Στρατοδικείων, την αποβολή της χώρας από το Συμβούλιο της Ευρώπης και το πάγωμα των διαπραγματεύσεων για την ένταξή μας, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Κα το σπουδαιότερο και σημαντικότερο γέμισε τα ξερονήσια (Γιάρο - Αη Στράτη κτλ) με Έλληνες. Μας πήγε δηλαδή πίσω στην εποχή της Μακρονήσου, με εκτοπίσεις και εξορίες με το τίποτε.

Σήμερα η χώρα μας διέρχεται μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση. Η χρεοκοπία είναι παρούσα, ο κίνδυνος επιβολής οιοδήποτε είδους Δικτατορίας, ανοικτής ή καμουφλαρισμένης μόνο ως αστείο και καλαμπούρι μπορεί να ειπωθεί. Βρίσκεται όμως για τα καλά στις δαγκάνες και στη μέγγενη των θεσμών (Τρόϊκας). Και όμως οι πολιτικές μας δυνάμεις, για διαφορετικούς όμως λόγους από εκείνης της εποχής, είναι αγκυλωμένες και δέσμιές όπως τότε και της ίδιας νοοτροπίας, σαν να μην έχουν διδαχθεί τίποτε απολύτως απ’ όσα υπέστη τότε η Πατρίδα μας, εξαιτίας της πλήρους ανικανότητος των πολιτικών μας, να αποτρέψουν τότε τη Δικτατορία που, επέρχετο και σήμερα τη χρεοκοπία που, βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει βάλει για τα καλά σε μεγάλη δοκιμασία και σε εξαθλίωση το λαό μας. Εντούτοις όμως λείπει παντελώς έστω και η στοιχειώδης συνεννόηση και συναίνεση επί των σοβαρών προβλημάτων που, αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας. Και μετά μας φταίνε πάντοτε οι ξένοι.

Τέλος οι Έλληνες Αξ/κοί στη μεγαλύτερη πλειονότητά τους, δεν στήριξαν καθόλου τη Χούντα. Πάρα πολλοί (εκατοντάδες) αποστρατεύθηκαν πριν την ώρα τους, άλλοι αποτάχθηκαν και εκτοπίσθηκαν και αρκετοί φυλακίσθηκαν και βασανίστηκαν.

Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα

* Ο Μιχαήλ Γκρίλλας είναι σμήναρχος ε.α.