Που φτάνει μέχρι και αυτό ακόμα το κυνήγι του χρήματος. Μια πρακτική, η οποία πόρω απέχει από τα προεκλογικώς εξαγγελλόμενα. Που δια στόματος υποψηφίων βουλευτών τονίζεται η αμετακίνητη προσήλωση των οπαδών τους στις αρχές και τις αξίες του κόμματος. Που όμως αρκετοί πολιτικοί μας δεν τηρούν. Παρά μόνον λοξοκοιτούν και λοξοδρομούν, όταν οι δημοσκοπικές έρευνες δείχνουν την καθαρή ήττα του κόμματός τους και την πιθανή απώλεια του βουλευτικού θώκου. Και μαζί μ’ αυτόν τη διαφυγή των παχυλών αποδοχών. Αυτό συμβαίνει σε κάθε προεκλογική περίοδο, και όχι μόνο, και να είμαστε βέβαιοι ότι θα συμβεί και τώρα, όποτε γίνουν εκλογές. Θα εμφανισθεί και πάλι το γνωστό φαινόμενο της αποστασίας. Της μετακινήσεως βουλευτών, πολιτευτών, στελεχών από αδύναμους πολιτικούς χώρους προς ισχυρούς, προκειμένου να περισώσουν το πολιτικό τους τομάρι και μαζί μ’ αυτό και το χρήμα.

Μ’ αυτήν την πανούργα μέθοδο ενεργεί ένα μέρος της ελληνικής πολιτικής. Αυτή που κρατά τους πολιτευόμενους, κατ’ αυτόν τον άτιμο τρόπο, διαρκώς σε ετοιμότητα. Παρακολουθώντας κάθε φορά, προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα της νίκης ή το μεγάλωμα κάποιου κόμματος για να την κοπανίσουν. Για να κάνουν το μεγάλο πήδημα της «αλλαγής». Το σαλτάρισμα της ντροπής και του αίσχους. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πολιτικού νενεκισμού. Που θυσιάζει τις καταστατικές ιδεολογικές αρχές των κομματικών οργανισμών στο βωμό της αποστασίας. Που αποσκοπεί στην επανεκλογή και στην εξοικονόμηση του παχυλού και του εν πολλοίς αφορολόγητου παρά…

Δυστυχώς, αυτήν την πρακτική δοκιμάζουμε διαχρονικά από σαλτιμπάγκους πολιτικούς. Από σύγχρονους νενέκους, οι οποίοι ως γυρολόγοι περιφέρονται από κόμμα σε κόμμα. Για να μην χάσουν το θώκο και το χρήμα… Μ’ ένα θράσος απύθμενο. Υπεραμυνόμενοι του φορέα στον οποίο μετανάστευσαν και καταδικάζοντες αυτόν τον οποίο εγκατέλειψαν. Γιατί, όπως λένε, τους εξαπάτησε. Πρόδωσε τις αξίες και τις αρχές τους… Το γνωστό τροπάρι των σύγχρονων νενέκων. Το οποίο επαναλαμβάνουν κάθε φορά που την κοπανάνε… Λες και ο νέος φορέας δεν κάνει τα ίδια και χειρότερα. Γεγονότα που ζήσαμε, ζούμε και θα ζούμε…

Κι αυτό το αίσχος της ελληνικής πολιτικής δεν έχει σταματημό. Αφού, είναι σίγουρο ότι θα το δούμε και στις ερχόμενες εκλογές. Από νενέκους πολιτικούς, οι οποίοι λοξοβλέποντες από τώρα θα την κάνουν προς τα κει, όπου υπάρχει οσμή επανεκλογής. Οσμή μπόλικου και αφορολόγητου βουλευτικού ζεστού χρήματος.

Και οι πολίτες τι κάνουν; Αρκετοί τους ακολουθούν στην αποστασία τους. Πιστεύοντας ακόμα στο βόλεμα. Στο ρουσφέτι. Γιατί η εξασφάλιση κάποιας θεσούλας δεν επιδέχεται καμία λογική αλληλεγγύης στις στρατιές των ανέργων και των πεινασμένων.

Επομένως, ο κυρίαρχος στόχος αρκετών πολιτικών μας είναι το χρήμα, μέσω της εξουσίας. Και προς τον σκοπό αυτό μετέρχονται διάφορα ανέντιμα μέσα. Με το σημαντικότερο αυτό της αποστασίας. Που κατασκευάζει νενέκους. Προδίδοντας ιδεολογικές αξίες για τον βουλευτικό θώκο και τον παρά. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί το πολιτικό μας σύστημα λειτουργεί έξω από αυστηρούς δεοντολογικούς κανόνες. Ισχυρά αναχώματα κατά της ασυνέπειας και ανεντιμότητας όχι λίγων πολιτικών μας. Οι οποίοι με το προσωπείο της δήθεν διαφωνίας αποσκιρτούν, προσβάλλουν και καταστρέφουν τον ήδη βεβαρυμμένο απ’ τη διαφθορά ηθικό ιστό της ελληνικής πολιτικής. Ενώ θα έπρεπε να στέκονται όρθιοι και δυνατοί στις επάλξεις των αρχών του κόμματός τους στις δύσκολες στιγμές της διαδρομής του. Αγωνιζόμενοι σθεναρά για να διορθώσουν τα κακώς έχοντα. Βάζοντάς το σε τροχιά ηθικής και κοινωνικής προόδου. Έτσι λειτουργούν οι έντιμοι και σοβαροί πολιτικοί. Αυτοί που αγωνίζονται ανιδιοτελώς για την προοδευτική πορεία του κομματικού τους φορέα. Που το βασικό τους μέλημα είναι η προκοπή και η σωτηρία της πατρίδας. Εναρμονίζοντας προς το σκοπό αυτό τις αρχές και τις αξίες του κόμματός τους.

Τέτοιοι ενάρετοι πολιτικοί υπάρχουν αρκετοί. Σ’ όλο το φάσμα των κομματικών οργανισμών. Που με τη συμπεριφορά τους διδάσκουν στους νεότερους την πίστη και την εντιμότητα. Κι αυτό καταδεικνύεται περίτρανα ακόμα και στη διαφωνία τους. Η οποία μπορεί να τους οδηγεί μέχρι και την παραίτησή τους από κομματικά και βουλευτικά αξιώματα, όμως εξακολουθούν να παραμένουν στο κόμμα αγωνιζόμενοι ως απλοί στρατιώτες. Για να διορθώσουν τα κακώς έχοντα και την επάνοδό του στην ορθή και προοδευτική κοινωνική του πορεία…

Με τέτοια πολιτική και πατριωτική συμπεριφορά είναι δυνατόν ν’ αποτρέψουμε την εξάπλωση του πολιτικού νενεκισμού. Ο οποίος στους καιρούς μας τείνει να πάρει μεγάλες διαστάσεις… Και προς αυτήν την κατεύθυνση οφείλει να κινηθεί το βεβαρυμμένο με πολλά αμαρτήματα πολιτικό μας σύστημα. Αν θέλει να περισώσει κάτι. Περιμένουμε.

* Του Κων/νου Τσιρονίκου