Όταν εκατομμύρια αυθαίρετα έχουν οικοδομηθεί στην Ελλάδα από τον εμφύλιο και μετά και όταν οικοπεδοποιήθηκαν με την πλήρη αδιαφορία του Κράτους εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας, πώς είναι δυνατόν μετά 50 και 60 χρόνια να διορθωθούν τα αδιόρθωτα;
Γινόμαστε σήμερα μάρτυρες αυτού ακριβώς του φαινομένου στα συμβάντα της Δυτικής Αττικής. Χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, καταστράφηκαν περιουσίες, αλλά την ίδια ώρα υπεύθυνοι και ανεύθυνοι φωνασκούν εν χορώ: «πού είναι το Κράτος;», επιρρίπτοντας στο Κράτος ευθύνες που όμως ανήκουν σε όλους. Στο πλαίσιο ενός άρθρου δεν είναι δυνατόν να επεκταθώ. Είναι πέρα από εμφανές, ότι οι περιοχές της Μάνδρας κατακλείστηκαν από τα ορμητικά νερά, επειδή δύο μεγάλα ρέματα του όρους «Πατέρας» «μπαζώθηκαν» και φράχτηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους όχι μόνον από τους πολίτες αλλά και από τον ίδιο τον τοπικό Δήμο.
Οι όχθες και κοίτες ποταμών, ρεμάτων και λιμνών καθώς και οι ζώνες προστασίας τους εδώ και 50 χρόνια η ελληνική νομοθεσία προβλέπει πώς καθορίζονται. Στις περιοχές αυτές απαγορεύεται η οικοδόμηση. Αν ζητείται οικοδομική άδεια σε περιοχές κοντά σε ρέματα και ποταμούς, δεν χορηγείται αν προηγουμένως δεν υπάρξει οριστικός καθορισμός της όχθης και της ζώνης προστασίας ποταμών και ρεμάτων. Τα ρέματα, τα ποτάμια και οι όχθες τους αποτελούν δημόσια περιουσία. Σε καμιά περίπτωση και ποτέ δεν μπορεί ν’ αποκτηθούν ιδιοκτησιακά δικαιώματα από κανέναν. Επίσης όλα τα νομοθετήματα για τις τακτοποιήσεις και τις νομιμοποιήσεις οικοδομών προβλέπουν την απαγόρευση νομιμοποίησης και τακτοποίησης κτισμάτων πάνω σε δημόσια περιουσία, ιδιαιτέρως δε σε ζώνες προστασίας και όχθες ποταμών και ρεμάτων. Οι κτηματικές υπηρεσίες του Δημοσίου είναι υποχρεωμένες να καθορίζουν τις όχθες και τις ζώνες προστασίας ποταμών ρεμάτων και λιμνών. Ελάχιστα ωστόσο έχουν γίνει. Δυστυχώς είμαι σε θέση να γνωρίζω, ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου έγιναν παράνομες οριοθετήσεις από επίσημες δομές της Πολιτείας προκειμένου να εξυπηρετηθούν ιδιωτικά συμφέροντα.
Αυτές τις μέρες είδα, άκουσα και διάβασα πολλά για τη μεγάλη πλημμύρα στη Δυτική Αττική. Ξεχώρισα τη μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου της Περιφερειάρχου Αττικής. Αλλά και την υβριστική ανάρτηση του γνωστού μας Πολάκη, που είναι περισσότερο γνωστός για τις ύβρεις που εκτοξεύει, παρά για την θέση που κατέχει και το έργο που (δεν) κάνει.
Απόρησα με την κ. Δούρου, που είναι περισσότερο από κάθε άλλον υπεύθυνη για την καταστροφή των περιοχών Μάνδρας και Νέας Περάμου. Της παραδόθηκε προ τριετίας από την προηγούμενη Αρχή πλήρης μελέτη για τα αναγκαία έργα στην περιοχή αυτή. Η εν λόγω κυρία, παρότι προεκλογικά έριχνε λίθους ανα θέματος για τις ελλείψεις μελετών και έργων για ποταμούς και ρέματα της περιοχής, μόλις εξελέγη, έβαλε στο συρτάρι την μελέτη. Μετά την καταστροφή έσπευσε «εν πομπή και παρατάξει» στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά κατά των υπευθύνων της καταστροφής, επειδή καθώς είπε: «δεν επιθυμώ να γίνω μέρος του προβλήματος». Θεωρώ αστείο κατ’ αρχήν – κι όχι μόνο για την κ. Δούρου – να εμφανίζονται διάφοροι – και συνήθως πολιτικοί παράγοντες με τη συνοδεία οπτικοακουστικών μέσων – να καταθέτουν μηνύσεις στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Η σοβαρότητα απαιτεί, όπου υπάρχει λόγος, να γίνεται κατάθεση της μήνυσης στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, ή έστω στον αρμόδιο για τις διώξεις Εισαγγελέα Πρωτοδικών. Ο πολιτικαντισμός και η ανάγκη δημοσιότητας έχουν όρια.
Το αξιοπερίεργο ωστόσο για την κ. Δούρου είναι ότι η μήνυση αυτή κατατέθηκε αφού ήδη η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου είχε παραγγείλει ποινικό έλεγχο των ευθυνών. Και τέλος η δήλωση της κυρίας, πως δεν επιθυμεί να είναι μέρος των ευθυνών, ενώ βρίσκεται στον πυρήνα τους. Και βρίσκεται στον πυρήνα των ευθυνών, διότι ανεξαρτήτως της υπάρξεως παλαιών νόμων, μελετών και προτεραιοτήτων, εδώ και μια τριετία που ανέλαβε τα καθήκοντά της υπήρχε ένας ακόμη επιπλέον νόμος, ο ν. 4252/14, ο οποίος βρίσκονταν στα συρτάρια όλων των συντρόφων της στο ΣΥΡΙΖΑ, και παρέμεινε νεκρός. Η τωρινή Κυβέρνηση θυμήθηκε το Νόμο τον Φεβρουάριο του ’17. Αλλά μόνο και μόνο για να εκδώσει, ύστερα από 3 ολόκληρα χρόνια, την προβλεπόμενη από αυτόν υπουργική απόφαση 140055/17(ΦΕΚ 428/Β/15-02-2017), προκειμένου να καθορίσει τη διαδικασία για τον σχηματισμό των φακέλων για τις οριοθετήσεις των ρεμάτων. «Αυτή η δουλειά», ήταν θέμα εβδομάδας. Και πάλι όμως στην πράξη δεν έγινε τίποτα. Τα παραπάνω δεν σημαίνουν, πως δεν ανακύπτουν διαχρονικές ευθύνες πολιτών, Κυβερνήσεων και Τοπικών Αρχών. Η Ελλάδα δεν πάσχει από νόμους. Πάσχει από τη μη εφαρμογή τους. Η κάθε φορά πολιτική ηγεσία και συνηθέστατα οι υπεύθυνοι, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για να τους εφαρμόσουν, αλλά πολλά για την αδρανοποίησή τους. Το παραπάνω παράδειγμα της παρόδου τριετίας για την έκδοση μιας απόφασης που έπρεπε να εκδοθεί την επόμενη μόλις μέρα από την δημοσίευση του νόμου. Είναι χαρακτηριστικό, της αδράνειας, του πελατειασμού και της διάχυτης διαφθοράς.
Έρχομαι στον κ. Πολάκη. Μόλις σήμερα το πρωί είδα στο διαδίκτυο υβριστική του καταχώρηση εναντίον μιας ιστοσελίδας. Ο «υπουργός» έγραψε τα εξής: «Τσογλανοτρολακια της «ομάδας Αλήθειας», τους νεκρούς απ’ την πλημμύρα τους έφεραν οι πατεράδες και παππούδες σας που μπάζωσαν από το 1945 μέχρι το 2013 ,το 66% των ρεμάτων της Αττικής[…]». Η ανοησία του γραφήματος είναι προφανής. Όχι τόσο επειδή ο συγκεκριμένος τύπος έχει ιδιότητα που πρέπει να την σέβεται, και η οποία απαιτεί ελάχιστη ευπρέπεια, ήθος και σοβαρότητα. Η ανοησία βρίσκεται στο ότι, οι διαχρονικές ευθύνες που επικαλείται αφορούν όλο το πολιτικό σύστημα, την Κυβέρνησή του και τον ίδιο ως μέλος της, ως πρώην Υφυπουργό Εσωτερικών και από το 2011 έως το 2015 Δήμαρχο των Σφακίων, όπου οργιάζει η αυθαίρετη δόμηση. Δυστυχώς ο άνθρωπος περί άλλων τυρβάζει, με το υβρεολόγιο κατά κύριο λόγο ασχολείται και προσπερνά την ιδιότητά του ως Υπουργού Κυβέρνησης που μεγάλα δεινά έχει προκαλέσει, και για το συγκεκριμένο θέμα ειδικά τίποτα δεν έκανε.
Κάποτε στον τόπο μας πρέπει όλοι να σοβαρευτούμε. Δεν μπορεί κάθε Κυβέρνηση να εθελοτυφλεί για τις ευθύνες της και να προβάλλει ως άλλοθι τις ευθύνες της προηγούμενης. Η σημερινή Κυβέρνηση, και ιδιαίτερα η αρμόδια Περιφερειάρχης Αττικής, στο πεδίο ευθυνών τους, έχουν απόλυτα αδρανήσει. Και οι προηγούμενοι όμως απλώς νομοθετούσαν. Τι έκανε όμως και ο τοπικός Δήμος; Μπάζωσε το βασικό ρέμα της καταστροφής και έκανε αμαξοστάσιο. Τι έκανε και η πολεοδομική υπηρεσία; Νομιμοποίησε ή όχι αυθαίρετα της Μάνδρας επάνω στα ρέματα και τις ζώνες προστασίας τους.
Λυπάμαι για τα φτωχά λόγια των πολιτικών την απέκδυση ευθυνών τους για τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές στον τόπο μας.

ΟΜΗΡΟΣ

* Ο Όμηρος εκτάκτως σήμερα σχολιάζει την επικαιρότητα