Πέρασαν 73 χρόνια από την ματωμένη και τραγική εκείνη Κυριακή, στις 3 του Δεκέμβρη, του ’44, με 23 αθώους πολίτες νεκρούς, στην Αθήνα, όταν η Αστυνομία της πρωτεύουσας άνοιξε πυρ κατά του πλήθους, μιας προγραμματισμένης και οργανωμένης διαδήλωσης που έγινε στο Σύνταγμα, σκοτώνοντας ανυποψίαστους ανθρώπους. Και, οδήγησε το Λαό μας στη συνέχεια στην εμφύλια σύρραξη, η αγγλική Secret Intelligence Service, για την επικυριαρχία στη χώρας μας.
Η αναφορά μας αυτή, των ιστορικών γεγονότων, εκείνης της τραγικής εποχής, που γνώρισε και έζησε ο ελληνικός Λαός, κατά την περίοδο (1940 – 1950) φέρνει στο μυαλό μας δύο κύρια μεγάλα διαχρονικά - αναπάντητα «επισήμως» θα λέγαμε – μέχρι σήμερα, από την πολιτεία, ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα, είναι: Πώς φτάσαμε στα Δεκεμβριανά γεγονότα της Αθήνας, την ματωμένη εκείνη Κυριακή της 3ης Δεκέμβρη του ’44, όπως χαρακτηρίστηκε, με δεκάδες νεκρούς στην καρδιά της πρωτεύουσας, από την Αστυνομία της πόλης; Και, το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιοι μας οδήγησαν στον εμφύλιο σπαραγμό και στον αδελφοκτόνο εκείνο πόλεμο (1946 – 1949), με τις χιλιάδες νεκρούς και τις αιμορραγούσες ανεπούλωτες ακόμα πληγές, που παραμένουν μέχρι τις μέρες μας;
Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες συνοπτικές, λακωνικές, ιστορικές εξηγήσεις, στα παραπάνω ερωτήματα που θέτουμε (λόγω μη διαθέσιμου μεγαλου χώρου ) μέσα από το βιβλίο του Τάσου Βουρνά: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας, έκδοση 1980», και το βιβλίο «Πορεία Αριστερά, έκδοση 2014 », του Γ. Α. Λεονταρίτη, για να καταδείξουμε κάποιες περίτρανες ιστορικές αλήθειες, που αναδεικνύουν με ντοκουμέντα, οι δύο αυτοί καταξιωμένοι εκδότες, των βιβλίων αυτών.
Αναφέρει λοιπόν, μεταξύ των άλλων, ο Τάσος Βουρνάς, στο βιβλίο του: «πόλεμος 1940 – 41 κατοχή – εθνική αντίσταση – Δεκέμβριος 1944 – Βάρκιζα». Η Ελλάδα την περίοδο εκείνη του 1944, με τον αδούλωτο αντιστασιακό ηρωικό Λαό, μέσα από τις γραμμές, των μεγάλων πολιτικών και στρατιωτικών αντιστασιακών οργανώσεων του ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και άλλων μικρότερων, με χιλιάδες νεκρούς στα ξάγναντα, που άφησαν τα κόκκαλα τους, στις αντιστασιακές μάχες, τους αμέτρητους τραυματίες και τις ακατανόμαστες καταστροφές, που τέσσερα και πλέον χρόνια αντιστάθηκε στον ξένο εισβολέα (Γερμανο-Ιταλικό άξονα) κατακτητή, προσπαθεί να ανασυνταχτεί και να σταθεί στα πόδια της, αφού ο πόλεμος κρίθηκε και οι κατοχικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν να αποχωρούν στις 12 του Οκτώβρη, από την αντάρτισσα πρωτεύουσά μας, την Αθήνα.
Στις 18 του Οκτώβρη του 1944, έφτασε στην Αθήνα ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου με όλο το υπουργικό του συμβούλιο και ο αρχηγός των βρετανικών και ελληνικών ανταρτικών συμμαχικών δυνάμεων, Σκόμπι, όπως και επιτροπή του ΕΑΜ από τα βουνά των Αγράφων, για να κουβεντιάσουν (συνδιασκεφτούν – συνεδριάσουν) για τον αφοπλισμό και την παράδοση των όπλων των ανταρτών και για την παραπέρα πορεία της διακυβέρνησης της Ελλάδας από την υπάρχουσα κυβέρνηση και τις απελευθερωτικές δυνάμεις ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ κ.λ.π. Στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο αυτής της συνεδριακής συνδιάσκεψης ήταν εκπρόσωποι όλων των στρατιωτικών, πολιτικών και κομματικών οργανώσεων για να αποφασίσουν για τα τεκταινόμενα. Διευθυντής της αστυνομίας, της πόλης των Αθηνών, ήταν ο Άγγελος Έβερτ, εκείνη την περίοδο, ο οποίος έδωσε και την εντολή «πυρ», κατά των διαδηλωτών πολιτών στο Σύνταγμα, όπου πέσανε οι πρώτοι νεκροί.
Όλα έδειχναν – όπως φάνηκαν καθαρά μετά – πως ήταν προσχεδιασμένα και προαποφασισμένα γι’ αυτή την συνεδριακή - συνδιάσκεψη, την ματωμένη εκείνη Κυριακή στις 3 του Δεκέμβρη για την ελληνική μετεμφυλιακή τραγωδία που θα ακολουθούσε, από τον αυτοκρατορικό Τσώρτσιλ και την φιλοσοφία του. Αφού είχε επισκεφτεί την Αθήνα και συνομίλησε με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, όπως φάνηκε μετά, κατά την συνάντηση στη διάσκεψη της Γιάλτας (Τσώρτσιλ – Ρούζβελτ – Στάλιν) στις 11/02/1945, αναφέρει στο βιβλίο του: «Πορεία Αριστερά», ο Γ. Α. Λεονταρίτης.
Κοντολογίς και εν κατακλείδι, κλείνοντας κάπου εδώ, το συμπέρασμα που συνάγεται, διαβάζοντας κανείς τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκείνη την εποχή, είναι ότι, ο Τσώρτσιλ με τους επιτετραμμένους του και σε συνεργασία με τους αγγλόφιλους συνεργάτες της χώρας μας, πραγματοποίησε όλα τα σχέδιά του στη δύσμοιρη χώρα μας, για τη «μοιρασιά» του κόσμου, σε σφαίρες επιρροής, βάσει της μετέπειτα συμφωνίας που έκαμε η τριανδρία (Τσώρτσιλ – Ρούζβελτ – Στάλιν) στη Γιάλτα 11/02/1945. Η Ελλάδα κατά 90% να εξουσιάζεται από το «άρμα» της Μεγάλης Βρετανίας. Διαίρει και βασίλευε.
* Ο Δημήτρης Τσικούρας είναι λογοτέχνης, ιστορικός μελετητής