Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Να μην ξεχαστούν ποτέ

Δημοσίευση: 13 Φεβ 2024 20:46

Με τη συμπλήρωση ενός έτους από το έγκλημα των Τεμπών αφιερώνω αυτό το ποίημα στις 57 αθώες ψυχές που χάθηκαν και στους συγγενείς τους.

Ένας χρόνος γεμάτος πέρασε
από κείνη τη μαύρη μέρα
που 57 αθώες ψυχές
χάθηκαν στον αέρα

 

Παιδιά γεμάτα ζωή και όνειρα
με αγάπη και φλόγα στην καρδιά τους
δεν μπόρεσαν να ξαναδούν του ήλιου το φως
γιατί κάποιοι τους κόψαν τα φτερά τους

 

Ζηλέψανε τα νιάτα τους
το αυθόρμητο το γέλιο, την ψυχή τους
κι αφήσανε τα τρένα ακυβέρνητα
να κόψουν έτσι ξαφνικά το νήμα της ζωής τους

 

Και για να κρύψουν τα πολλά εγκληματικά τους λάθη
πήγαν και τσιμέντωσαν όλο εκεί το χώρο
εκεί που τόσοι αθώοι άνθρωποι
πλήρωσαν τόσο άδικα του αίματος το φόρο

 

Μα τσιμέντο κι αν ρίξανε
και ό,τι και αν σκαρφίζουν
πάλι λουλούδια θα ανθιστούν
και θα μοσχομυρίζουν

 

Έπειτα φτιάξαν επιτροπές
να βρουν τι έχει φταίξει
μα για τους υψηλά ιστάμενους
δεν είπαν ούτε λέξη

 

Κι αυτές τις επιτροπές τις ξέρουμε
τις έχουμε καλά μάθει
άλλο σκοπό δεν έχουνε
μα πώς να κουκουλώσουνε τα τραγικά τους λάθη

 

Και τελικά η επιτροπή αποφάσισε
βγήκε το πόρισμά της
και όλοι ξαφνιαστήκαμε
μ’ αυτό το άκουσμά της

 

Δεν φταίνε οι μηχανοδηγοί
ούτε και ο σταθμάρχης
δεν φταίνε βέβαια οι υπουργοί
ούτε και ο ..... πλανητάρχης

 

Αυτοί που είναι υπεύθυνοι
για αυτήν την τραγωδία
είναι φυσικά τα θύματα
και σας τα εξηγούμε απλά, αν έχετε απορία

 

«ΦΤΑΙΝΕ» γιατί γελούσαν ξέγνοιαστα
μέσα από την ψυχή τους
«ΦΤΑΙΝΕ» για τα μηνύματα
που στέλνανε με αγάπη στους γονείς τους

 

«ΦΤΑΙΝΕ» γιατί μαζεύτηκαν
στο πρώτο το βαγόνι
«ΦΤΑΙΝΕ» γιατί δεν είδανε
το χάρο να ζυγώνει

 

«ΦΤΑΙΝΕ» που δεν κουράστηκαν
όλη αυτή την ώρα
«ΦΤΑΙΝΕ» που γεννηθήκανε
σ’ αυτήν εδώ την χώρα

 

Εύχομαι εκεί ψηλά που βρίσκονται
να ‘ναι καλά, αυτό θέλουμε μόνο
και λίγο να απαλύνουμε και τον
δικό σας πόνο.

 

Καλαμπάκας Γεώργιος
Λάρισα