Αγαπητή «Ελευθερία»,
«Ήμασταν μάρτυρες μιας σπουδαίας και ποιοτικής παράστασης (μουσική, χορός, θέατρο, σάτιρα) σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Πολιτιστικό Κέντρο της Νίκαιας του Δήμου Κιλελέρ.
Την εκδήλωση τη διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Οργανισμός Νίκαιας Λάρισας, συντελεστές της παράστασης ήταν τα ίδια τα παιδιά που ταυτόχρονα έπαιζαν θέατρο, τραγουδούσαν, σατίριζαν και χόρευαν κάτω από την καθοδήγηση του εξαίρετου χοροδιδάσκαλου Δημήτρη Χατζή. Καλεσμένο στην ίδια εκδήλωση ήταν και το μεγάλο χορευτικό του Μ.Ε.Σ. Βερδικούσιας που έχουν τον ίδιο χοροδιδάσκαλο, τον Δημήτρη Χατζή, και βέβαια την παράσταση έκλεισαν οι ίδιοι οι χορευτές της Βερδικούσιας και της Νίκαιας που απέδωσαν εκπληκτικά τους ρόλους που τους ανατέθηκαν υπό τις ζωηρές επευφημίες των θεατών.
Ανάμεσα στο πυκνό ακροατήριο ήμασταν και αρκετοί Βερδικουσιώτες, που αισθανθήκαμε πολύ υπερήφανοι για το χορευτικό μας διότι όπως αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά οι Βερδικουσιώτες στέκονται πάντα ίσοι μεταξύ των πρώτων όταν και εφόσον καλεστούν να το αποδείξουν αυτό. Αισθανθήκαμε υπερήφανοι δύο φορές διότι μεταξύ των συντελεστών της παράστασης στην ορχήστρα έπαιζε κλαρίνο ο Βερδικουσιώτης, από μάνα Βερδικουσιώτισσα Κώστας Δεδούσης. Στα χορευτικά της Νίκαιας συμμετείχαν και δύο εγγόνια του Βερδικουσιώτη Θωμά Βλάνδου που μένουν στη Νίκαια. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε το επιβλητικό Πολιτιστικό Κέντρο της Νίκαιας, μέσα και έξω, η άνεση χώρου στο αμφιθέατρο, οι βοηθητικοί χώροι, τα καμαρίνια και γενικά η όλη δόμησή του. Ιδιαίτερα μας εντυπωσίασε το θερμό χειροκρότημα του ακροατηρίου όταν εμφανίσθηκαν τα χορευτικά της Βερδικούσιας. Άλλωστε στην όμορφη κωμόπολη της Νίκαιας έχουν εγκατασταθεί αρκετοί Βερδικουσιώτες από χρόνια.
Ο τίτλος που δόθηκε στο βερδικουσιώτικο χορευτικό συγκρότημα για να συμμετάσχει στα πολιτιστικά δρώμενα της Νίκαιας Λάρισας ήταν «από το χωριό που πήζουν το τυρί». Εννοείται πως η Βερδικούσια είναι η κατεξοχήν γεωργοκτηνοτροφική περιοχή και γνωστή στο πανελλήνιο για την εξαιρετική ποιότητα των άλλων προϊόντων (οπωροκηπευτικά, κρέατα, τυριά). Φημίζεται δε και για την μοναδικότητα του τυριού «Ανιβατό - ή Νιβατό». Θα μπορούσαν οι εμπνευστές του τίτλου «Εκεί που πήζουν το τυρί» να προσθέσουν και τη λέξη «Νιβατό».
Kι ενώ όλα ήταν υπέροχα και νιώσαμε σαν στο σπίτι μας, η θλίψη ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας, διότι όπου εμφανίζονται τα χορευτικά των τριών πολιτιστικών συλλόγων του χωριού μας, υπάρχουν πολιτιστικά κέντρα - ή αίθουσες διαλέξεων, που μπορούν να γίνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις αντάξιες της ιστορίας των κατοίκων του κάθε τόπου χωριστά. Στη Βερδικούσια παρόλο που ο πολιτισμός, η παράδοση, τα ήθη, τα έθιμα, η δημοτική μουσική και η ιστορία του χωριού χάνονται στα βάθη των αιώνων, εντούτοις δεν υπάρχει ένας τέτοιος χώρος - Πολιτιστικό Κέντρο, μια αίθουσα για να μπορούν κι εκεί να γίνονται τέτοιου είδους εκδηλώσεις, που να περιέχουν ποιότητα, σοβαρότητα, ασφάλεια, πολιτισμό αντάξιο της ιστορίας και της λαϊκής παράδοσης των Βερδικουσιωτών.
Πιστεύουμε πως το νέο τοπικό συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Βερδικούσιας και ο Δήμος Ελασσόνας να δουν το λάθος που έκαναν τα προηγούμενα κοινοτικά συμβούλια και θα ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα αυτό. Ελπίζουμε δε πως θα ευαισθητοποιηθούν και όλοι οι Βερδικουσιώτες όπου γης για να πιέσουν το τοπικό συμβούλιο - Δήμο Ελασσόνας και Περιφέρεια Θεσσαλίας να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν επιτέλους τη δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου στη Βερδικούσια».
Θανάσης Αστ. Δήμκιος, πρώην πρόεδρος Συλλόγου Βερδικουσιωτών ν. Λάρισας
