Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Επιστολή στην "Ε"

Θα τους κάνουμε τη ζωή ποδήλατο

Δημοσίευση: 06 Μαϊ 2015 10:50 | Τελευταία ενημέρωση: 25 Μαϊ 2015 16:47

Αγαπητή «Ελευθερία»

Ήταν κάποιες δημοτικές εκλογές πριν λίγα χρόνια. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν τρεις, όλοι απ' το δικό μας χωριό και ο Δήμος μας τότε αποτελείτο από πέντε χωριά (ήταν πριν τον «Καλλικράτη»).

Έγιναν οι εκλογές, μετρήθηκαν τα ψηφοδέλτια, βγήκαν τα αποτελέσματα και όπως ήταν φυσικό ο ένας από τους τρεις συνδυασμούς που πήρε τους περισσότερους σταυρούς θα αναλάμβανε τη διοίκηση του Δήμου.

Την επομένη των εκλογών βγήκα κι εγώ στην πλατεία του χωριού όπου ήταν συγκεντρωμένοι αρκετοί συμπατριώτες και σχολίαζαν, όπως συνήθως γίνεται, τα αποτελέσματα. Ήταν παρέες - παρέες και ο καθένας έλεγε τη γνώμη του ανάλογα με το πώς ήταν επηρεασμένος ή με το πώς, ίσως, είχε κάποιο συμφέρον.

Σε κάποιο σημείο, πολύ κοντά είδα έναν από τους τρεις υποψήφιους δημάρχους, ο οποίος μιλούσε με κάποιον που ήταν στο δικό του συνδυασμό, που είχε πάρει κι αυτός ικανό αριθμό ψήφων και έβγαινε κι αυτός μαζί του στην αντιπολίτευση. Σε μια στιγμή ακούω τον υποψήφιο δήμαρχο να λέει στον άλλο: "Θα τους κάνουμε τη ζωή ποδήλατο". Κατάλαβα τι εννοούσε και έμεινα έκπληκτος. Πριν τις εκλογές όλοι στις ομιλίες τους έλεγαν πως βάζουν υποψηφιότητα για να εργαστούν για το καλό του τόπου.

Τώρα, μετά τις εκλογές αφού πήραν την πλειοψηφία οι αντίπαλοι, το μόνο που θα κάνουμε είναι να τους πάμε κόντρα σε κάθε θέμα και συνέχεια να μαλώνουμε.

Ακόμα και αν πρόκειται για ωφέλιμα έργα, γιατί αν δεν τους μειώσουμε θα ξαναβγούν και στις επόμενες εκλογές. Άρα λοιπόν πρέπει να είμαστε αντίθετοι σε όλα.

Έπειτα υπάρχει και ο πληγωμένος εγωισμός. "Τι καλύτεροι είναι αυτοί από εμάς;". Και έτσι από την επομένη κιόλας των εκλογών, αντί να συνεργαστούν και να δουλέψουν όλοι για το καλό του τόπου, αρχίζει η αντιπαράθεση για το ποιος θα μειώσει τον άλλον, πολλές φορές ψάχνοντας να βρουν σφάλματα στην αντίθετη παράταξη χωρίς οι ίδιοι να κάνουν προτάσεις.

Κι έτσι περνούν οι τετραετίες στις κοινότητες, στους δήμους, στις νομαρχίες και στη Βουλή που για δεκαετίες βλέπουμε ν α βγαίνουν στα παράθυρα της τηλεόρασης, να μαλώνουν και τελικά να κάνουν τη δική μας τη ζωή "ποδήλατο".

ΙΩΑΝ. ΑΡΖΑΝΑΣ

ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ ΠΙΕΡΙΑΣ