Κ. διευθυντή,

Απίστευτα πράγματα σκέφτεται ο δήμαρχος Κάτω Ολύμπου κ. Ν. Βαλσαμόπουλος στην προσπάθειά του να εμφανίσει το μαύρο άσπρο στο φλέγον ζήτημα της λειψυδρίας που απειλεί τα χωριά του Δήμου μας.

Πρώτα ήταν το χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης νερού στα παράλια των Μεσαγγάλων και του Καστρί Λουτρού, που βέβαια και εφέτος ήταν ιδιαίτερα οξυμένο και μακάρι να διαψευστούμε, άλλα τα επόμενα χρόνια θα είναι ίδια και ακόμη χειρότερη η κατάσταση, αφού δεν λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα.

Έπειτα έκανε ξανά την εμφάνισή του όπως κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα έλλειψης νερού στην Αιγάνη. Λίγο αργότερα άρχισαν οι διακοπές νερού σε καθημερινή βάση στη Ραψάνη. Και κάθε μέρα γίνονται όλο και πιο εμφανή τα σημάδια της έλλειψης νερού στα χωριά μας. Φτάσαμε στο σημείο να μαζεύει ο κόσμος νερό σε κατσαρόλες για να πλυθεί ή να μαγειρέψει. Σα να γύρισε η ζωή πενήντα χρόνια πίσω. Και όλα αυτά στα καταπράσινα χωριά του Κάτω Ολύμπου, τη Ραψάνη και την Αιγάνη. Και όλα αυτά επί των ημερών του δημάρχου κ. Βαλσαμόπουλου, ο οποίος βέβαια δεν είναι αυτός που έφερε τη λειψυδρία στα χωριά μας, ευθύνεται όμως γιατί δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό έξι χρόνια τώρα που διοικεί το Δήμο για να προλάβει το κακό.

Και ενώ όλα αυτά είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει ο κ. Δήμαρχος δεν κάνει τίποτα. Μένει άπραγος επί της ουσίας και ευχαριστεί το ΙΓΜΕ και τον κ. περιφερειάρχη Θεσσαλίας διότι είχαν την ευαισθησία τα τελευταία χρόνια δύο χρόνια να κάνουν ορισμένες γεωτρήσεις, οι οποίες δεν απέδωσαν δυστυχώς τα αναμενόμενα.

Και όταν βρέθηκε ικανοποιητικό νερό στην περιοχή της Ραψάνης, το έστειλε με αγωγό στους παράλιους οικισμούς των Μεσαγγάλων και Καστρί Λουτρού.

Νομίζοντας ότι με μια τέτοιου περιορισμένου μεγέθους και δυνατότητας πομόνα, θα αντιμετώπιζε την τεράστια ζήτηση νερού που προκαλούν οι πολλές και συνεχώς αυξανόμενες με γεωμετρική κλίμακα ανάγκες για νερό στην παραλία.

Ο κ. Δήμαρχος από τη μια αρνείται να κατανοήσει το αίτημα των κατοίκων της Ραψάνης για να υδρευθεί τώρα και στο μέλλον η Ραψάνη και από την πομόνα της περιοχής των Αγίων Αναργύρων, με αγωγό και άντληση από τα χαμηλά προς τα πιο ψηλά. Την ίδια ώρα παρουσιάζει σε συνεντεύξεις του στο τύπο ως μοναδική λύση για το πρόβλημα της λειψυδρίας στην Αιγάνη, τη μεταφορά νερού με άντληση από γεώτρηση της Κάτω Αιγάνης προς τα πιο ψηλά στο χωριό της Αιγάνης.

Άλλα αντί άλλων. Πλήρης πανικός έχει καταλάβει τον κ. Δήμαρχο. Άλλα λέει στην Αιγάνη ο κ. Βαλσαμόπουλος. Άλλα υπόσχεται στους επαγγελματίες και κατοίκους της παραλίας που τον πιέζουν αφόρητα και άλλα τάζει στους κατοίκους της Ραψάνης. Όμως η διγλωσσία και η διπροσωπία αργά ή γρήγορα ξεσκεπάζεται και καταρρέει. Ίσως γι’ αυτό να διαμαρτυρήθηκε πρόσφατα δημόσια ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Αιγάνης για το οξύ πρόβλημα της λειψυδρίας στην Αιγάνη, παρότι ανήκει στη δημοτική ομάδα του κ. Βαλσαμόπουλου. Όμως θα πρέπει να ακούσουμε και την άποψη του προέδρου του τοπικού Συμβουλίου Ραψάνης για το πρόβλημα της έλλειψης νερού στη Ραψάνη. Γιατί άραγε δεν παίρνει θέση τώρα;

 Γιατί αντί να είναι μπροστά στον αγώνα για τη διεκδίκηση της πομόνας των Αγίων Αναργύρων για την ύδρευση της Ραψάνης , παραμένει παθητικός και άβουλος;

Ποιόν φοβάται άραγε, μήπως τον κ. Δήμαρχο; Και οι δημότες της Ραψάνης που τον ψήφισαν, τι θα απογίνουν;

Γι’ αυτό πλέον είναι διάχυτη η απογοήτευση των συνδημοτών μας που εμπιστεύτηκαν για δεύτερη φορά τον κ. Βαλσαμόπουλο και τον επέλεξαν να διαχειριστεί μεγάλα και σοβαρά ζητήματα για την περιοχή του Κάτω Ολύμπου. Αλλά δυστυχώς οδηγείται με βεβαιότητα στην αποτυχία η πολιτική του κ. Δημάρχου και παρασέρνει τα χωριά μας στην παρακμή, γυρνώντας τα χρόνια πίσω.

Καλούμε για μια ακόμη φορά τον κ. Βαλσαμόπουλο να αναλάβει τις ευθύνες του και να σταματήσει τα ψέματα και τις κούφιες υποσχέσεις. Να αφήσει τους εμπαιγμούς των δημοτών. Να μη λέει όπως πρόσφατα δημοσίευσε ότι να μην ανησυχούμε διότι θα έχουμε νερό το χειμώνα. Αλίμονο αν δεν έχουμε νερό και το χειμώνα.

Να μην επαναλαμβάνει μεγαλοστομίες που τις έχει ξαναπεί χίλιες φορές στο παρελθόν. Πριν δύο χρόνια τόσο εκείνος όσο και κάποιοι συνεργάτες του έλεγαν ότι έλυσαν το πρόβλημα της ύδρευσης της Αιγάνης και της παραλίας για πενήντα χρόνια.

 Και να που φτάσαμε. Καταντήσαμε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να μη θέλουμε να μείνουμε ή να επισκεφτούμε τα χωριά μας, από το φόβο της έλλειψης νερού και να υποφέρουν ιδίως οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και οι παραθεριστές τους καλοκαιρινούς μήνες καθημερινά.

 Και για κάτι ακόμη εξίσου επικίνδυνο με τη λειψυδρία καλούμε τον κ. δήμαρχο να αλλάξει πολιτική. Να σταματήσει να χωρίζει τους δημότες και να ρίχνει τους κατοίκους ενός χωριού του Δήμου μας εναντίον των κατοίκων του άλλου για να καλύψει την ανικανότητά του να διαχειριστεί τα προβλήματα.

Τουλάχιστον αν δεν μπορούν να κάνουν κάποιο καλό για τον τόπο μας να μη δηλητηριάζουν τις ψυχές μας και να μην υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή που τόσο χρήσιμη είναι για να αντιμετωπιστούν οι δύσκολες καταστάσεις που ζούμε.