Πώς λέμε «η κότα έκανε τ’ αβγό ή το αβγό την κότα;». Αυτό ακριβώς. Ανέβηκε το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις ή έχασε η Νέα Δημοκρατία; Μάλλον το δεύτερο, όπως εξ υπαρχής - για τους δικούς του λόγους - παρατήρησε και ο Συνασπισμός.

Τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ δεν ανέβηκαν, απλά κατακρημνίστηκαν αυτά της Νέας Δημοκρατίας, μετά την εξαγγελία της νέας φοροεισπρακτικής επιδρομής. Διότι - όπως δείχνουν και οι μετρήσεις που τις έχουμε ...ευαγγέλιο - μπορεί η κυβέρνηση να μιλάει για μεταρρυθμίσεις, αλλά οι πολίτες νομίζουν ότι αυτό είναι ένα ακόμη «κόλπο» για να τους ξεπουπουλιάσει το κράτος. Οπότε... οπότε ψάχνουν σανίδα σωτηρίας σε υποσχέσεις που μπορεί και να μην εφαρμοστούν ποτέ, αλλά τους... ανακουφίζουν γιατί τους δημιουργούν προσδοκίες και ελπίδες. Η οποία ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, όπως είναι γνωστό τοις πάσι.

Φυσικά, πέρα από τα... σκοτεινά σχέδια της κυβέρνησης για οικονομική αφαίμαξη των πολιτών, και πέρα από τους ισχυρισμούς Παπανδρέου ότι η οικονομική κρίση δεν είναι εισαγόμενη αλλά εγχώρια, υπάρχει, δυστυχώς, μια πραγματικότητα, την οποία ουδείς μπορεί και πρέπει να αγνοεί. Διότι δεν ζούμε σε θερμοκοιτίδα, έτσι ώστε να μην μας επηρεάζουν τα τεκταινόμενα γύρω μας. Προς... καλή τύχη τού Αλογοσκούφη, λοιπόν (που χτυπιέται αλλά δεν γίνεται πιστευτός), και προς κακή τύχη όλων ημών των υπολοίπων, το οικονομικό κραχ που ενέσκηψε στις ΗΠΑ και προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις ανά τον κόσμο μας δίνει ανάγλυφη την εικόνα ότι η κρίση δεν είναι εγχώρια. Μπορεί να έχει - και σαφώς έχει - και εγχώρια χαρακτηριστικά, αλλά σαφέστατα ακόμη είναι εισαγόμενη. Χώρες με πολύ πιο ισχυρές οικονομίες - όπως η Γερμανία - βρίσκονται σε νευρική κρίση, καθώς και όλα τα χρηματιστήρια, πόσο μάλλον η Ελλάδα, που τι είναι; Ο τελευταίος τροχός της αμάξης.

Αυτή είναι η κατάσταση, το πώς την εισπράττει κανείς πολιτικά και το πώς την εισπράττει, ακόμη χειρότερα, στην τσέπη του είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία.

Από κει και πέρα, είτε οι σφυγμομετρήσεις είναι «φωτογραφίες της στιγμής», όπως είπαν οι της κυβέρνησης, είτε είναι... εβδομαδιαίες, η πραγματικότητα είναι ότι με τέτοια ποσοστά, είτε για το ΠΑΣΟΚ μιλάμε, είτε για τη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι να τους τρέχει και η χαρά από τα μπατζάκια. Ανεξάρτητα από το ποιος είναι πάνω και ποιος είναι κάτω, και οι δύο είναι πολύ κάτω. Κάτω ακόμη και από το 30%, και κατά συνέπεια το να... «χαίρεται» κανείς γιατί τσίμπησαν λιγάκι τα ποσοστά του δεν καταδεικνύει τίποτε άλλο παρά την κατρακύλα του δικομματισμού. Και προφανώς επειδή και στο ΠΑΣΟΚ το έχουν αντιληφθεί αυτό, αν και οπωσδήποτε, από ψυχολογικής πλευράς, το γεγονός ότι μετά από τρία χρόνια προηγούνται, τους έκανε καλό - προσπαθούν να συγκρατήσουν τη χαρά τους. Πρώτον γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα παγιωθεί αυτού του είδους η διαφορά και δεύτερον διότι στην παρούσα συγκυρία τη γενικότερη, και με τα ποσοστά σε τόσο χαμηλά επίπεδα και την παράσταση νίκης να ευνοεί και πάλι τη Ν.Δ., οι αντιδράσεις πρέπει να είναι προσεκτικές και μετρημένες. Γιατί, ποιος ξέρει τι ξημερώνει η άλλη μέρα. Μην πω και η άλλη νύχτα, διότι τις νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου διάγει η πολιτική ζωή του τόπου γενικώς.

Και μέσα σ’ όλα αυτά, ο Τατούλης συναντήθηκε με τον Καρατζαφέρη, για... άσχετο θέμα. Έτσι, για να υπάρχει ποικιλία στο πολιτικό μενού. Ο οποίος, με αυτά και μ’ αυτά, έχει αναγορεύσει εαυτόν σε «πολιτικό πόλο» - βήχει ο Τατούλης και τρέχουν οι δημοσιογράφοι, ενώ αλλιώς ουδείς θα του έδινε σημασία. Και ως «πόλος» όταν ρωτήθηκε αν θα κάνει κόμμα δεν απάντησε. Έτσι για να ’χει... σασπένς η υπόθεση, τώρα που περιμένει ότι μπορεί να τον διαγράψουν.

«Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε», που έλεγε και ο αμίμητος Ντίνος Ηλιόπουλος. Δεν είμαστε;