Τελευταία η Βουλή των Ελλήνων εψήφισε το νόμο που έχει αριθμό 3686 και αφού δημοσιεύθηκε στο υπ΄αριθμ. 158/1-8-08 ΦΕΚ ισχύει ως νόμος του κράτους. Ο τίτλος του νομοθετήματος αυτού είναι «Ρύθμιση θεμάτων προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας» ή πιο απλά («Βαθμολόγιο χαμηλόβαθμων - Ομογενοποίηση Ειδ. Φρουρών - Συνοριακών Φυλάκων»).

Το νομοθέτημα  αυτό για τους εν ενεργεία αστυνομικούς αποτελεί πράγματι τομή μεταρρυθμιστική αφού για πρώτη φορά ο Αστυφύλακας (Χωροφύλακας) και Ανθυπαστυνόμος (Ανθυπασπιστής) εξελίσσεται βαθμολογικά και εξισώνεται μισθολογικά και μάλιστα πλήρως με τον υπαξιωματικό του Στρατού - Ναυτικού - Αεροπορίας (συνταξιοδότηση με μισθολογικό βαθμό 1/3 Ταξιάρχου), οι δε Αξιωματικοί που προέρχονται από τη μετεκπαίδευση υπερέχουν εκείνων των αξιωματικών των Ενόπλων δυνάμεων, που προέρχονται από υπαξιωματικούς, αφού συνταξιοδοτούνται πλέον ως Ταξίαρχοι και όχι ως 2/3 Ταξιάρχου!

Η επιτυχία αυτή ανήκει ασφαλώς στο συνδικαλιστικό κίνημα της Αστυνομίας και για την ακρίβεια στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.), στην οποία είχα την τιμή να είμαι αντιπρόεδρός της, μέχρι και την τελευταία ημέρα διαγραφής μου, λόγω 25ετούς ευδόκιμης υπηρεσίας μου στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας.

Ωστόσο, όμως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν δ/ξεις ισοπεδωτικές και άδικες και πρέπει να διορθωθούν. Ο συνδικαλισμός των εν ενεργεία αστυνομικών έχει τη δυναμική και θα το επιτύχει.

Αν και το νομοθέτημα το συγκεκριμένο αποτελεί τιμή για τον νέο και χαμηλόβαθμό Αστυνομικό, εντούτοις - με αποκλειστική ευθύνη της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας του Σώματος - για τον συνταξιούχο Αστυνομικό και μάλιστα εκείνου που σε δύσκολες εποχές και σε αντίξοες συνθήκες και με πενιχρά μέσα υπηρέτησε τον ελληνικό λαό, δημιούργησε πικρία, παράπονο και δικαιολογημένο προβληματισμό που φθάνει στα όρια της αγανάκτησής του, αφού θέτει και πάλι διαχωριστικές γραμμές, ξεχωρίζει τον παλιό συνταξιούχο με τον νέο (μετά την εφαρμογή του νόμου) και αποτελεί την «ταφόπετρα» στον νόμο 3408/4-11-2005 (ΦΕΚ - Α - 272) γνωστός και ως «Νόμος Καραμανλή», που έδωσε αναδρομική ισχύ στους νόμους 2838/2000 και 3016/2002 και αναπροσάρμοσε από 1ης Οκτωβρίου 2005 τις συντάξεις, όλων των στρατιωτικών - Αστυνομικών - Πυροσβεστών - Λιμενικών που εξήλθαν της υπηρεσίας μέχρι την 30ή Ιουνίου 2002.

Για να γίνω κατανοητός στους αναγνώστες και μάλιστα σ΄ εκείνους που ενδιαφέρει το θέμα, αναφέρω συγκεκριμένα την παρ. 1 του άρθρου 14 του παραπάνω νόμου, σύμφωνα με την οποία: «Οι Σχολές Αστυφυλάκων και Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας είναι παραγωγικές σχολές. Ως παραγωγικές σχολές θεωρούνται και οι σχολές Χωροφυλάκων, Ενωμοταρχών και Ανθ/ράρχων του πρώην Σώματος της Χωροφυλακής καθώς και οι αντίστοιχες του πρώην Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων».

Αυτό σημαίνει ότι, πλέον, μισθολογικά δεν υπάρχουν αστυνομικοί (Αρχιφύλακες) ΜΗ παραγωγικής σχολής και έχει εφαρμογή για όλους ο Ν. 3016/2002 που αναφέρεται σε Αστυνομικούς (Αρχιφύλακες) παραγωγικής σχολής (δηλ. απλά, συν ένα μισθολογικό κλιμάκιο παραπάνω και καταληκτικό σε περίπτωση ορίου ηλικίας, ολόκληρο Συνταγματάρχου/Αστυνομικού Διευθυντού).

Όμως, ο νομοθέτης (λέμε υπουργός, καθηγητής κ. Παυλόπουλος, σαν έγκριτος και άριστος νομικός) «έδεσε» καλά την υπόθεση και με το άρθρο 15 παρ. 6 «εκτελεί παραχρήμα» τον μεταρρυθμιστικό νόμο Καραμανλή (Ν.3408/4-11-05) που δικαίωσε τους συνταξιούχους και ακύρωσε τις διαφορετικές «ταχύτητες» και τις κατηγοροποιήσεις των συνταξιούχων (σε Α, Β, Γ κατηγορίες). Η παρ. 6 λοιπόν τι λέει: «Οι διατάξεις του παρόντος νόμου που αφορούν προαγωγές προσωπικού δεν ισχύουν αναδρομικά, δεν θεμελιώνουν δικαίωμα λήψης αναδρομικών αποδοχών και δεν δημιουργούν δικαίωμα αναδρομικών κρίσεων και προαγωγών, σε καμιά περίπτωση»!!!

Με δύο λόγια, τι έγινε; Κατάργηση του νόμου Καραμανλή (Ν. 3408/4-11-05), ισοπέδωση των πάντων (αφού ο αυριανός Αστυφύλακας θα λαμβάνει σύνταξη 2/3 Ταξιάρχου και οι σημερινοί συνταξιούχοι, αξιωματικοί που δικαιούνται τα 2/3 Ταξιάρχου, και οι αντίστοιχοι αστυφύλακες - αρχιφύλακες και ανθυπαστυνόμοι, ουδεμία αναπροσαρμογή θα τύχουν), χωρίς να το καταλάβει κανένας!

Όμως, κ. Υπουργέ, καθηγητά κ. Παυλόπουλε, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Οι συνταξιούχοι το κατάλαβαν και ήδη έχει εκτεθεί και ο κ. πρωθυπουργός, που προχθές μόλις, στην κεντρική επιτροπή του κυβερνώντος κόμματος είπε κατά λέξη: «… πρέπει ο νους μας να είναι στους πολίτες, που δικαιολογημένα αισθάνονται, πικραμένοι, παραπονεμένοι και προβληματισμένοι».

Τις πταίει, λοιπόν κ. υπουργέ, καθηγητά κ. Παυλόπουλε;

Και όμως λύση υπάρχει, με άμεση τροπολογία σε νομοσχέδιο του Στρατού δώστε ισχύ και δικαίωση σε όλους τους ενδιαφερόμενους ένστολους, διότι η πικρία ενίοτε μετατρέπεται σε καταιγίδα και χείμαρρο αγανάκτησης που συμπαρασύρει στο διάβα του όχι μόνο τα άσχημα αλλά και τα καλά επιτεύγματα… Και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο νόμος Καραμανλή, διαγράφηκε από τον νόμο Παυλόπουλου! Δεν έγινε αντιληπτό ακόμη; Οσονούπω…

* Ο Σωτ. Μουντζούρης, είναι Αστυν. Υποδιευθυντής ε.α., πρ. Αντιπρόεδρος της Π.Ο.ΑΣ.Υ.