Δυστυχώς η τραγική υπόθεση του σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη στα Γιάννενα έκανε γνωστή στο πανελλήνιο, με τον πλέον δυσάρεστο τρόπο, τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, όπου διέμενε το θύμα του bulling. Έτσι η Σχολή (η οποία θα φέρει -όπως όλα δείχνουν- το όνομα του Κρητικού) απασχόλησε την κοινή γνώμη για ένα τραγικό περιστατικό και όχι για κάποιο επίτευγμα σπουδαστή της στον τομέα της Γαλακτοκομίας.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση σε κάποιους είναι πως γίνεται κάποια Κρητικόπουλα (και άλλοι σπουδαστές απ’ όλη την Ελλάδα) να φεύγουν από το νησί τους για να σπουδάζουν σε μια Σχολή που ανήκει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και έχει έδρα τα Ιωάννινα.
Η απάντηση είναι απλή. Η Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Ανάπτυξης είναι η μοναδική στην Ελλάδα που παρέχει στους σπουδαστές της εξειδικευμένες γνώσεις σε θέματα γαλακτοκομίας-τυροκομίας, ενώ το επίπεδο των σπουδών της κρίνεται ικανοποιητικό. Στην Ελλάδα λειτουργούν στο σύνολο έξι ΕΠΑ.Σ. υπό την αιγίδα του πρώην υπουργείου Γεωργίας. Μέχρι και το 2013 οι σχολές λειτουργούσαν ως ΕΠΑ.Σ. Τα δύο τελευταία χρόνια λειτουργούν με παράταση ως ΕΠΑ.Σ., ενώ θα πρέπει να δημιουργηθεί άμεσα νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία τους από τον Σεπτέμβριο του 2016 και μετά. Η Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, είναι η μοναδική στην Ελλάδα που εκπαιδεύει τεχνίτες τυροκόμους. Η διάρκεια φοίτησης είναι δύο χρόνια. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει πέραν της θεωρητικής κατάρτισης, πρακτική άσκηση στο τυροκομείο της Σχολής. Οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να κάνουν όλους τους απαραίτητους χημικούς και μικροβιολογικούς ελέγχους τόσο στο γάλα όσο και στα προϊόντα του, ενώ παράλληλα μαθαίνουν να παρασκευάζουν όλους τους τύπους τυριών. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην εκμάθηση παρασκευής παραδοσιακών τυριών και τυριών ΠΟΠ, προκειμένου να διασφαλιστεί η ταυτότητα και η ποιότητα τους, ενώ η χρησιμοποιούμενη τεχνολογία γίνεται με σεβασμό στη παράδοση έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες όπως διαμορφώνονται σήμερα στην αγορά και στη σύγχρονη κοινωνία.
Η ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΑΒΕΡΩΦΕΙΟ
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι η ιστορία της Σχολής ξεκινά από τη Λάρισα και σχετίζεται με την περίφημη Αβερώφειο Σχολή. Χρήσιμα ιστορικά στοιχεία για την πορεία και το έργο της Γαλακτοκομικής Σχολής εμπεριέχονται στο βιβλίο της Ιουλίας Κανδήλα, η οποία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι εξελίξεις στον τομέα της γεωργίας μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξαν ραγδαίες. Οι τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές παγκόσμια, η αύξηση της ζήτησης των αγροτικών προϊόντων, το αίτημα για καλύτερη ποιότητα αυτών και οι τεχνολογικές εξελίξεις οδήγησαν στην αλλαγή της φυσιογνωμίας της γεωργίας που από την παραδοσιακή της μορφή αναγκάστηκε να περάσει στην επιχειρηματική μορφή. Οι εξελίξεις αυτές παγκόσμια επέβαλαν αλλαγές και στην οργάνωση της γεωργικής εκπαίδευσης. Για να ανταποκριθεί η χώρα στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε και να μπορέσει να ορθοποδήσει έπρεπε να προχωρήσει με γοργά βήματα. Οι Μέσες Γεωργικές Σχολές της Λάρισας και της Πάτρας είχαν ήδη ολοκληρώσει τη βασική τους αποστολή και η λειτουργία τους κρίθηκε περιττή. Έτσι με το νόμο 1394 της 28 Μαρτίου 1944 η Αβερώφειος έπαυσε να λειτουργεί ως Μέση Γεωργική Σχολή και στο εξής θα λειτουργούσε ως πρότυπον κτήμα δια την πρακτικήν εξάσκησιν και εφαρμογήν φοιτητών με δύο τμήματα προς εκπαίδευσιν α) τεχνιτών οδηγών γεωργικών μηχανών και β) τεχνιτών τυροκόμων. Το τμήμα γαλακτοκομίας λειτούργησε στην Αβερώφειο από το 1950 μέχρι και το σχολικό έτος 1968-69. Τον Οκτώβριο του 1969 αποφασίσθηκε η αναστολή της τακτικής εκπαίδευσης μαθητών στο τμήμα γαλακτοκομίας - τυροκομίας λόγω ακαταλληλότητας των κτιριακών εγκαταστάσεων. Με απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας σταμάτησε η λειτουργία του τμήματος γαλακτοκομίας μέχρις ότου ανεγερθούν νέες κτιριακές εγκαταστάσεις και συμπληρωθεί ο απαραίτητος εξοπλισμός αυτών έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις εκπαιδευτικές ανάγκες του τμήματος. Παράλληλα με το τμήμα γαλακτοκομίας, την ίδια περίοδο 1950-1969 στην Αβερώφειο Σχολή λειτούργησαν διάφορα σχολεία βραχείας εκπαίδευσης. Σκοπός των σχολείων αυτών ήταν η εκπαίδευση και κατάρτιση παιδιών από γεωργικές περιοχές και ενηλίκων γεωργών σε διάφορους κλάδους της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και των γεωργικών βιομηχανιών. Ήταν ουσιαστικά μια νέα μορφή παροχής πρακτικών γεωργικών και κτηνοτροφικών γνώσεων στους ήδη ασχολούμενους με τους τομείς αυτούς αλλά και σε αυτούς που θα ασχολιόταν μελλοντικά. Οι εκπαιδευόμενοι διέμεναν κατά τον χρόνο της εκπαίδευσης τους στο οικοτροφείο της Σχολής. Η εκπαίδευση γινόταν κυρίως με πρακτική εξάσκηση των μαθητών στα διδασκόμενα αντικείμενα ενώ τα θεωρητικά μαθήματα ήταν περιορισμένα στα απολύτως απαραίτητα για την κατανόηση των διδασκομένων. Το 1969 σταμάτησε κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα στη Σχολή, λόγω προβλημάτων των κτιρίων της, και κάπου εκεί χάθηκε η Σχολή για τη Λάρισα».
Υπενθυμίζεται ότι η Αβερώφειος Σχολή από το 1969 και μετά θα χάσει τον κύριο εκπαιδευτικό της χαρακτήρα και από το 1972 περιορίζεται μόνο στην οργάνωση κατά τακτά χρονικά διαστήματα σχολείων βραχείας διάρκειας, ενώ το 1990 και μετά από πολλές προσπάθειες η Σχολή αποκτά πάλι τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα. Ξαναλειτουργεί ως Τεχνική Επαγγελματική Σχολή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με δύο ειδικότητες, τεχνιτών αγροτικών μηχανημάτων και τεχνιτών ζωοτεχνίας.
Γ. Ρούστας
