Στην πρόσφατη ένδοξη ιστορία του ελληνικού ορίζοντα λάμπει το φωτεινό αστέρι του έπους του 1940 - 41, που γράφτηκε από τον ηρωικό ελληνικό στρατό πάνω στα κακοτράχαλα αλβανικά βουνά. Στη συνέχεια προστέθηκε στο πλάι του, ένα ακόμη λαμπερό άστρο, εκείνο της Εθνικής Αντίστασης 1941 - 1944, η περίλαμπρη και καθολική αντίσταση του ελληνικού λαού. Μετά την επίθεση των Γερμανών στο μέτωπο της Μακεδονίας μας την άνοιξη του 1941, η πατρίδα μας βρέθηκε να πολεμάει σε 2 μέτωπα, με 2 από τους μεγάλους και ισχυρούς και τέλεια εξοπλισμένους στρατούς της Ευρώπης, της Ιταλίας στο μέτωπο της Αλβανίας, και στη Μακεδονία μας με τους Γερμανούς. Ο αγώνας ήταν άνισος, δεν ήταν δυνατόν να αντέξουμε τη φοβερή αυτή πολεμική μηχανή. Ετσι τα μέτωπα κατέρρευσαν, έγινε η συνθηκολόγηση με τον στρατηγό Τσολάκογλου, και ο στρατός μας πεινασμένος, ματωμένος, κουρασμένος και μετά από μεγάλη ταλαιπωρία γύρισε στο σπίτι του.

Ετσι η πατρίδα μας βρέθηκε σκλαβωμένη, με όλες τις συνέπειες της κατοχής 474.000 οι νεκροί από πείνα, αρρώστιες, βομβαρδισμούς, εκτελέσεις, τότε που η Ελλάδα μας είχε 7.500.000 ψυχές. Και επιτέλους ήλθε η πολυπόθητη λευτεριά. Τη νύκτα της 22ας προς 23ης Οκτωβρίου 1944, οι Γερμανοί κατακτητές έφυγαν πανικόβλητοι από τη Λάρισα κυνηγημένοι απ΄ τον αντάρτικο στρατό του Ε.Λ.Α.Σ., και τη σοβιετική στρατιά του στρατάρχη Τολμπούχιν, που κατέβαινε ακάθεκτη στα Βαλκάνια, φοβήθηκαν μην τυχόν εγκλωβιστούν και αιχμαλωτιστούν στην Ελλάδα. Τα δύο συντάγματα ιππικού που αποτελούσαν τη θρυλική ταξιαρχία ιππικού του Ε.Λ.Α.Σ. με στρατιωτικό διοικητή τον συνταγματάρχη Δ. Κασσάνδρα, και καπετάνιο τον Μίμη Τάσου (Μπουκουβάλα) ο φόβος και τρόμος των κατακτητών, και των ντόπιων προδοτών, έδωσε πολλές και μεγάλες μάχες στον κάμπο της Θεσσαλίας, με πολύ σπουδαία αποτελέσματα, και δεν άφησε ώρα να ανασάνουν οι εχθροί, τελευταία μάχη δόθηκε στην γέφυρα του Πλατυκάμπου το απόγευμα της παραμονής της απελευθέρωσης, που οι Γερμανοί ήθελαν να την ανατινάξουν, αλλά οι καβαλάρηδες της ταξιαρχίας τους κτύπησαν γερά και έφυγαν πανικόβλητοι αφήνοντας δυναμίτες και άλλα πολεμικά υλικά, γύρισαν στη Λάρισα κακήν - κακώς.

Ξημέρωσε η Δευτέρα 23η Οκτωβρίου, από τα χαράματα σύσσωμος ο λαός της Λάρισας ξεχύθηκε στους δρόμους και στις πλατείες να γιορτάσει μαζί με τους αντάρτες, το θρυλικό ιππικό και τα πεζοπόρα τμήμαρα, που άρχισαν να έρχονται συντεταγμένα στην πόλη μας. Σε λίγο έφτασε και η διοίκηση της ταξιαρχίας με διοικητή τον Δημήτριο Κασσάνδρα, τον καπετάνιο Δημήτριο Τάσου (Μπουκουβάλα) και τον επιτελάρχη Καραστάθη, επιβαίνοντας σε ανοικτό αυτοκίνητο λάφυρο από τους κατακτητές, αληθινός πανζουρλισμός έγινε όταν πέρασαν τα μηχανοκίνητα αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες παρμένα από τον εχθρό σε σκληρές μάχες. Τα ανταρτόπουλα καβαλάρηδες καμαρωτοί πάνω σε ωραία άλογα, παρμένα και αυτά από το ιππικό των Ιταλών, παρελαύνουν, άνδρες - γυναίκες - παιδιά τους αγκαλιάζουν, τους φιλούν, τους στεφανώνουν με λουλούδια, κάποιος πετάχτηκε από το πλήθος, είχε στα χέρια του ένα μπουκάλι τσίπουρο και κερνούσε τους καβαλάρηδες, ένας κουλουρτζής πρόσφερε τα κουλούρια στους αντάρτες.

Ποτέ η πόλη μας δεν έζησε τέτοιες ώρες, τόσο χαρούμενες, τόσο δυνατές και ηρωικές στιγμές, άναψαν φωτιές στους δρόμους και στις πλατείες, χόρευαν και τραγουδούσαν αντάρτικα τραγούδια. Σε λίγο όλος αυτός ο κόσμος έφτασε στην Κεντρική πλατεία. Εκεί, απ΄ τον εξώστη της παλιάς Εθνικής Τράπεζας, βγήκαν τα στελέχη της Αντίστασης να χαιρετήσουν τον λαό που τους χειροκροτούσε φωνάζοντας διάφορα συνθήματα του αγώνα.

Πρώτος μίλησε ο γραμματέας της περιοχής Θεσσαλίας του Ε.Α.Μ. συμπολίτης μας δικηγόρος Γ. Παπαϊωάννου, ύστερα πήρε το λόγο ο δ/ντής της ταξιαρχίας συνταγμ. Δ. Κασσάνδρας, και στη συνέχεια ο λόγος στο θρυλικό καπετάνιο της ταξιαρχίας, το αγαπημένο παιδί της Λάρισας, Μίμη Μπουκουβάλα. Ο λαός ξέσπασε σε ζητωκραυγές, χειροκροτήματα και ρυθμικά φώναζαν: Μπουκουβάλας, Μπουκουβάλας. Αυτό το άξιο παλικάρι, παιδί της Λάρισας, αυτόν τον ήρωα, από τους πρώτους αντάρτες στον Ολυμπο, έδωσε την ψυχή του, τα νιάτα του στον αγώνα για τη λευτεριά, αυτός που από το μηδέν έκανε την ταξιαρχία ιππικού, με άλογα που πήρε από τους Ιταλούς. Αυτόν τον Λαρισαίο ήρωα, η Λάρισα πρέπει να τον τιμήσει δεόντως, έστω και αργά, τώρα που πέρασαν τόσα χρόνια και δεν είναι πλέον στη ζωή.

Μετά από την ομιλία του Μπουκουβάλα, έκλεισε τις ομιλίες από τον εξώστη ο αρχηγός του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα στη Θεσσαλία, ο ιατρός Κ. Γυφτοδήμος (Καραγιώργης). Ο λόγος του μεστός, γεμάτος από εθνική υπερηφάνεια και αγωνιστικό πνεύμα. Ο λαός παραληρούσε και έκλεισε την ομιλία του με το «Ζήτω το Ε.Α.Μ.», «Ζήτω ο Ε.Λ.Α.Σ.», «Ζήτω στον ηρωικό και αδούλωτο λαό μας».

Την επομένη ημέρα, 24 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε μεγάλο συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία, από νωρίς το πρωί άρχισε να συρρέει πλήθος κάθε ηλικίας ανθρώπου, απ΄ τα γύρω χωριά και από τις γειτονιές με πλακάτ και συνθήματα του αγώνα, ο λαός παραληρούσε από χαρά, ομιλητές στη μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση, που όμοια δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι τώρα, πρώτα ο κ. Καραγιώργης, ακολούθησε ο αντιπρόσωπος της συμμαχικής στρατιωτικής αποστολής, αντιπρόσωποι του ΚΚΕ και του Αγροτικού Κόμματος. Η διοίκηση της ταξιαρχίας αφού εγκατέστησε τη φρουρά της πολιτοφυλακής και τις άλλες υπηρεσίες, έφυγε για την Μακεδονία, κυνηγώντας τους πανικόβλητους Γερμανούς, δίνοντας μάχες μέχρι τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας.

Η πρώτη ανακοίνωση της ταξιαρχίας την πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης έχει ως εξής:

Εθνικός Στρατός Ε.Λ.Α.Σ.

Ταξιαρχία Ιππικού

Ανακοίνωση

Υστερα από σκληρό αγώνα ενάντια στους Γερμανούς, που κράτησε όλη την ημέρα 22-10-44, στα Νότια και Ανατολικά της Λάρισας, τα τμήματά μας καταδιώκοντας τον υποχωρούντα εχθρό, μπήκαν μέσα στις 3 το πρωί στην πόλη της Λάρισας και εν ονόματι της Εθνικής Κυβέρνησης αποκατέστησαν τις Αρχές.

Σ.Δ. Ταξιαρχία Ιππικού 23-10-44

Η διοίκηση

Δημήτριος Κασσάνδρας Συν/χης

Δημήτριος Τάσου - Μπουκουβάλας

Π.Ο.Α.Ε.Α. νομού Λάρισας

Ο πρόεδρος

Νίκος Α. Παπαθανασίου