Πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά, επιτυγχάνοντας, επιτέλους έναν εκσυγχρονισμό που δεν θα είναι παρασιτικός, αλλά θα στηρίζεται στην ίδια μας την παράδοση…» προτείνει ο γνωστός συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς με το τελευταίο του βιβλίο «Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς: Η Υπέρβαση».

Σε συνέντευξή του στην «Ε», ενόψει της παρουσίασης του βιβλίου την ερχόμενη Πέμπτη στη Λάρισα, υποστηρίζει την άποψή του περί ταύτισης της πολυπολιτισμικής Αριστεράς με τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά τόσο στην Ελλάδα όσο και την Ευρώπη, μιλά για τη δυνατότητα που παρείχαν τα μνημονιακά χρόνια και η απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Αριστερά να μετατραπεί σε δύναμη εξουσίας και παραδέχεται τους κινδύνους ενίσχυσης των ακροδεξιών δυνάμεων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη ως απάντηση στην κρίση της παγκοσμιοποίησης.

«Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο είναι να μην αφήσουμε το αντιπαγκοσμιοποιητικό αίτημα και τον πατριωτισμό στα χέρια της ακροδεξιάς» επισημαίνει ο κ. Καραμπελιάς, αναπτύσσοντας παράλληλα τη δική του πρόταση για το πώς πρέπει να κινηθεί η ελληνική κοινωνία για να επιβιώσει στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Η συνέντευξη

* Κύριε Καραμπελιά σε ποια σημεία στηρίζετε την άποψη που υποστηρίζετε στο νέο βιβλίο σας «Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς: Η Υπέρβαση» ότι πολυπολιτισμική Αριστερά και νεοφιλελεύθερη Δεξιά, ταυτίζονται;

-Σήμερα, στην Ελλάδα δεν ολοκληρώνεται μόνο ο κύκλος των μνημονίων αλλά και ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Οι τρεις βασικοί πυλώνες του καθεστώτος, ΠΑΣΟΚ, Δεξιά, Αριστερά, ανήλθαν στην εξουσία, και την καταστροφή την ολοκληρώνει η Αριστερά.

Εξάλλου, σε όλη την Ευρώπη μετά τη δεκαετία του 1990, η Δεξιά χρειάζεται την Αριστερά για να μπορεί να κυβερνά. Η ιστορική Αριστερά, τόσο στη Δύση όσο και στην Ελλάδα, όχι μόνο αδυνατεί να προτάξει μια εναλλακτική λύση στον ξέφρενο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό αλλά, αντίθετα, προωθώντας την άρνηση της πατρίδας και του ριζώματος, την ισοπέδωση των φύλων και την παγκοσμιοποίηση, την οποία βάφτισε «διεθνισμό», αποδείχθηκε ο ισχυρότερος σύμμαχος του χρηματοπιστωτικού καζινοκαπιταλισμού, παράλληλα με τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά.

* -Πρόκειται για μια εξέλιξη που αφορά αποκλειστικά στην Ελλάδα ή έχει ευρύτερες διαστάσεις;

-Μετά τη δεκαετία του 1990, και την κατάρρευση του Ανατολικού στρατοπέδου παρατηρείται μια ισχυρή σύγκλιση Αριστεράς και Δεξιάς. Είτε οι δυνάμεις της Δεξιάς (Θάτσερ, Χέλμουτ Κολ κ.λπ.) είτε οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς (Φρανσουά Μιτεράν, SPD στη Γερμανία, Μπλερ στη Βρετανία, Κράξι στην Ιταλία, Σημίτης στην Ελλάδα) προωθούσαν τον ίδιο κοινωνικό και πολιτικό παγκοσμιοποιητικό μετασχηματισμό. Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και ιδιαίτερα μετά το 2000, τα φιλελεύθερα και τα σοσιαλιστικά κόμματα μοιάζουν τόσο πολύ, ώστε πλέον οι διαφορές μεταξύ τους να καταστούν εντελώς ασήμαντες και πολύ συχνά συγκυβερνούν – όπως συμβαίνει και σήμερα στη Γερμανία.

Εξάλλου οι Κινέζοι, ως το πρότυπο του αναδυόμενου μεγα-κράτους του μέλλοντος, φαίνεται να έχουν επιτύχει έναν καταπληκτικό συνδυασμό των δύο προτύπων. Και κρατισμός με Κομμουνιστικό Κόμμα και… πολυεθνικές κάνοντας πράξη, με τον τρόπο τους, την «υπέρβαση» Αριστεράς-Δεξιάς! Οι πρόεδροι των πολυεθνικών τους είναι «ιδιώτες» και ταυτόχρονα αξιωματούχοι του κόμματος.

* Πώς όμως η Αριστερά από δύναμη με ισχυρή ιδεολογική παρουσία στην κοινωνία, μετά την κρίση των μνημονίων μετεβλήθη σε δύναμη εξουσίας;

- Όταν το μεταπολιτευτικό σύστημα στην Ελλάδα εισήλθε σε μια σαρωτική κρίση, η πολυπολιτισμική και εθνομηδενιστική Αριστερά, από δύναμη ιδεολογικής έκφρασης του μεταπολιτευτικού συστήματος, που «προμήθευε» με πολιτικούς και διανοουμένους όλα τα άλλα κόμματα, (αποτελούσε το think tank της μεταπολίτευσης και κυρίως του ΠΑΣΟΚ, κυριαρχώντας στα Πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τον πολιτισμό) διεκδίκησε την ίδια την πολιτική εξουσία. Τα μνημονιακά χρόνια και η απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της προσέφεραν αυτή τη δυνατότητα. Για να καταδειχτεί στην πράξη η απόλυτη ταύτισή της με αυτά.

* Δεν κινδυνεύουμε όμως, όπως συμβαίνει σε όλη τη Δύση, από την Αμερική έως τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αυστρία, να περάσουμε σε μια ενίσχυση των ακροδεξιών δυνάμεων;

- Υπάρχει όντως η πιθανότητα, απέναντι στην αναπόφευκτη απαξίωση του εθνομηδενισμού, ιδιαίτερα καθώς πληθαίνουν τα σύννεφα για τα εθνικά μας θέματα να περάσουμε στο αντίθετο άκρο, εκείνο της εθνοκαπηλείας, που προκρίνουν ήδη σαν φάρμακο οι φασιστικές σειρήνες. Σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ως απάντηση στην κρίση της παγκοσμιοποίησης ενισχύονται οι ακροδεξιές αντιλήψεις. Ο κίνδυνος είναι πραγματικός και θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε, και ο μόνος τρόπος είναι να μην αφήσουμε το αντιπαγκοσμιοποιητικό αίτημα και τον πατριωτισμό στα χέρια της ακροδεξιάς.

* Πώς όμως μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;

- Η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να βγει, από την εποχή του μηδενισμού, προς έναν τρίτο, συνθετικό δρόμο πατριωτισμού, οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, οικολογίας και ελευθερίας. Κυριολεκτικώς, πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά, σε μια θετική κατεύθυνση, επιτυγχάνοντας, επιτέλους έναν εκσυγχρονισμό που δεν θα είναι παρασιτικός, αλλά θα στηρίζεται στην ίδια μας την παράδοση.

Για να επιβιώσουμε σε μια περίοδο παγκόσμιας μετάβασης, όπου Ανατολή και Δύση συγκρούονται και να μην μεταβληθούμε σε έναν απλό συνοριακό σταθμό, στα σύνορα των δύο κόσμων, πρωταρχικός στόχος είναι να αντισταθούμε. Βρισκόμαστε μεταξύ Ανατολής και Δύσης και η πνευματική μας παράδοση είναι συνθετική, με την καρδιά και με τον νου ταυτόχρονα, ενώ η ανατολική οπτική εκφυλίζεται στη θεοκρατία και τον τζιχαντισμό, η δε δυτική σε μια γενικευμένη απώλεια νοήματος...

Για να αντισταθείς τελεσφόρα πρέπει να διαθέτεις ένα όραμα πέρα από την απλή επιβίωση! Εμείς, ως παράδοση, διαθέτουμε αυτή τη συνθετική οπτική και θα πρέπει να την κάνουμε μια πρόταση οικουμενικών διαστάσεων...

Πέραν λοιπόν της Αριστεράς και της Δεξιάς για μια πρόταση που θα απορρίπτει τον παρασιτικό εκσυγχρονισμό και δεν θα εγκλωβίζει την παράδοση στο παρελθόν, επιτέλους για έναν εκσυγχρονισμό βασισμένο στη δική μας παράδοση.

Ποιος είναι

Ο Γιώργος Καραμπελιάς γεννήθηκε στη Δύμη του νομού Αχαΐας. Από το 1964, ως φοιτητής της Ιατρικής, συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη και το 1966 δραστηριοποείται πολιτικά εκτός κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Φυλακίστηκε από τη δικτατορία τον Μάιο - Ιούνιο 1967. Σπούδασε Οικονομικά στο Παρίσι όπου έγραψε τα πρώτα του βιβλία. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και στον Μάη του '68 σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις, συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1973 για ενέργειες αλληλεγγύης στο Πολυτεχνείο.

Μετά τη μεταπολίτευση, συνεχίζει αδιάλειπτα την πολιτική του δραστηριότητα στην Ελλάδα. Το 1989-1992 συμμετείχε στους Οικολόγους Εναλλακτικούς. Χρημάτισε διευθυντής Εκπαίδευσης στο ΚΕΘΕΑ. Το 1988 πραγματοποίησε μεταπτυχιακή εργασία στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VII: «Κράτος και κοινωνία στη μεταπολίτευση», που εξεδόθη και στα ελληνικά.

Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό «Ρήξη». Το 1980 δημιούργησε, μαζί με άλλους, το «Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο» και τις «Εναλλακτικές Εκδόσεις». Από το 1995, συμμετέχει στη Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού «Άρδην» και από τον Νοέμβριο του 2006 στη Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας «Ρήξη».

Από το 2010 είναι μέλος και της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Νέος Ερμής ο Λόγιος». Έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία και εκατοντάδες άρθρα και μελέτες.

Παρουσιάζεται το βιβλίο στη Λάρισα

Το τελευταίο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς: Η Υπέρβαση» παρουσιάζεται σε εκδήλωση που διοργανώνει το Κίνημα Άρδην την Πέμπτη 6 Απριλίου 2017, ώρα 19:00 στο «Χατζηγιάννειο» Πνευματικό Κέντρο.

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν ο δημοσιογράφος Ανδρέας Γιουρμετάκης, ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς, ο πολιτικός επιστήμονας Γιώργος Ρακκάς και ο εκπαιδευτικός Νίκος Ράπτης.

Συνέντευξη Στον Δημήτρη Κατσανάκη