Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο ΑΘ. ΔΑΡΔΟΥΜΠΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ

Συντηρώντας τις μηχανές της μνήμης…

Δημοσίευση: 21 Ιαν 2018 22:50

Κουμπιά που δεν πατιούνται, πορτάκια που δεν κλείνουν, ένα ελατήριο που λείπει, ένας φακός που δεν εστιάζει καλά.

Όλοι όσοι προνόησαν να κρατήσουν εκείνες τις παλιές φωτογραφικές μηχανές που παίρνουν φιλμ, σταμάτησαν να τις χρησιμοποιούν γιατί όλο και κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν, αλλά δεν τους πάει η καρδιά να τις πετάξουν. Και καλά κάνουν. Γιατί ο «γιατρός» των παλιών φωτογραφικών μηχανών, ερασιτέχνης φωτογράφος και ο ίδιος, Αθανάσιος Δαρδούμπας θα βρει μια λύση για να την κάνει να δουλεύει και πάλι. Και μάλιστα, εντελώς δωρεάν.

Ο Αθανάσιος Δαρδούμπας είναι αυτό που λέμε πολυτεχνίτης. Σπούδασε αρχικά ηλεκτρονικός, μετά συνέχεια με σπουδές στη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία, εργάστηκε για χρόνια στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και παράλληλα, στον ελεύθερο χρόνο του, ως ερασιτέχνης φωτογράφος και εικονολήπτης. Ακούραστος και αεικίνητος, σήμερα ασχολείται με τη συντήρηση παλιών φωτογραφικών μηχανών. Από μεράκι, όχι για να βγάλει χρήματα, άλλωστε το κάνει δωρεάν. Απλώς, θέλει να βλέπει αυτές τις μηχανές, που μπορεί να έχουν παλιώσει, αλλά δεν έχουν χάσει τις δυνατότητές τους να δουλεύουν και πάλι, να γίνονται μάχιμες στα χέρια ανθρώπων που θέλουν να απαθανατίσουν όμορφες εικόνες.

«Πολλές φορές νομίζουμε ότι η φωτογραφική μηχανή έχει χαλάσει, αλλά στην ουσία χρειάζεται μια μικρή συντήρηση. Λίγο λάδωμα εσωτερικά, καθάρισμα ο φακός, ίσως κάποιο εξάρτημα να έχει φύγει από τη θέση του, ένα ελατήριο να έχει φύγει. Αυτά είναι απλά πράγματα και τα κάνω εντελώς δωρεάν για τους ανθρώπους που αγαπούν και τη φωτογραφία, αλλά και την παλιά μηχανή τους. Για να μην παρεξηγηθώ, αν χρειάζεται κάποια σοβαρή επισκευή φυσικά υπάρχει κόστος. Αν, δηλαδή, πρέπει να παραγγελθεί ένα εξάρτημα που είναι δυσεύρετο και ακριβό, είναι άλλο πράγμα. Ή αν η μηχανή πρέπει να σταλεί αλλού για επισκευή. Εγώ κάνω την εκτίμηση, λέω πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα και μετά αποφασίζει ο ιδιοκτήτης» εξηγεί. Ωστόσο, όπως λέει, όταν είναι μεγάλες οι ζημιές που έχουν οι μηχανές, οι περισσότεροι επιλέγουν να μην τις φτιάξουν. «Σε αυτή την περίπτωση κάνω μια μικρή συντήρηση, ώστε να μπορούν τουλάχιστον να την έχουν σπίτι τους ως έκθεμα, ειδικά αν είναι κάποια καλή μηχανή - αντίκα».

Η πιο παλιά φωτογραφική που του έχουν δώσει για συντήρηση ήταν κατασκευασμένη το 1968 και με ελάχιστες μικρές επιδιορθώσεις ήταν έτοιμη προς χρήση. Όπως εξηγεί δεν είναι απίθανο μια τόσο παλιά μηχανή να βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Απλώς, ίσως χρειάζεται κάποια ρύθμιση γιατί με τα χρόνια όλα τα μηχανήματα «γερνάνε», αλλά δεν «πεθαίνουν». Αυτό δε που τον χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι όλο και περισσότεροι, ειδικά νέοι, κάνουν στροφή στο φιλμ και μάλιστα στο ασπρόμαυρο, αφού όπως λέει εκεί κρύβεται όλη η τέχνη της φωτογραφίας.

Κείμενο: Παναγιώτα Φούντα

Φωτ.: Βασίλης Ντάμπλης

Gallery άρθρου

Σχετικά Άρθρα