Εκτύπωση αυτής της σελίδας

«Καλύτερα στεναχωρημένη παρά ντροπιασμένη…»

* ΚΑΙΤΟΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ, ΕΚΑΝΕ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ

Δημοσίευση: 26 Σεπ 2018 22:16
 Η 78χρονη Βασιλική Αγριόδημου. Έμεινε αγράμματη, αλλά η θέλησή της ήταν τόσο ισχυρή, ώστε εξέδωσε σε βιβλίο την αυτοβιογραφία της Η 78χρονη Βασιλική Αγριόδημου. Έμεινε αγράμματη, αλλά η θέλησή της ήταν τόσο ισχυρή, ώστε εξέδωσε σε βιβλίο την αυτοβιογραφία της

Το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής έκανε πραγματικότητα η 78χρονη Τυρναβίτισσα κ. Βασιλική Αγριόδημου, δηλαδή να εκδώσει σε βιβλίο τις αναμνήσεις της. Αναφέρεται στην ιστορία τη δική της από τα παιδικά χρόνια, όπως η γερμανική Κατοχή, αλλά και ζητήματα που αφορούν στον οικογενειακό της περίγυρο.


 Η κ. Βασιλική Αγριόδημου αν και δεν πήγε σχολείο λόγω των καταστάσεων της εποχής, ωστόσο έμαθε το αλφάβητο και τα τελευταία δέκα χρόνια έγραψε σε χειρόγραφα τις αναμνήσεις της. Με τη βοήθεια δακτυλογράφου αποτύπωσε τις αναμνήσεις αυτές και στη συνέχεια με δικά της έξοδα τις εξέδωσε σε βιβλίο 280 σελίδων με τον τίτλο: «Καλύτερα στεναχωρημένη παρά ντροπιασμένη. Η ιστορία μιας ζωής».
 Η Βασιλική Αγριόδημου γεννήθηκε το 1940 στη Βερδικούσια Ελασσόνας. Παντρεύτηκε στη Συκιά και ζει στον Τύρναβο, έχοντας αποκτήσει τρία παιδιά και οκτώ εγγόνια.
Μιλώντας για την έκδοση, μας είπε χαρακτηριστικά: «Η ιστορία της ζωής μου είναι μεγάλη και ήθελα όλα αυτά που πέρασα, λίγα ευχάριστα και πολλά δυσάρεστα, να τα μοιραστώ με τον κόσμο. Από μικρή η μόνη μου χαρά ήταν τα τρία παιδιά που έκανα. Όλα τα άλλα ήταν δύσκολα και δυσάρεστα».
Στη διήγησή της η κ. Βασιλική Αγριόδημου χωρίς να την ενδιαφέρει τόσο η ορθογραφία, αφού άλλωστε πρόλαβε να πάει στο σχολείο για μόνο έναν μήνα, σημειώνει: « Πήγα στο Δημοτικό Σχολείο το 1951 στη Βερδικούσια για έναν μήνα μόνο και αυτό γιατί από ατύχημα στον αδελφό μού οι δικοί μου βρήκαν δικαιολογία και με σταμάτησαν από το σχολείο και μ’ έστειλαν στα πρόβατα, από 8 χρονών κοριτσάκι…». Και συνεχίζει σε άλλο τμήμα της αυτοβιογραφίας της: «Όταν ήμουνα μικρή με άφηναν να προσέχω τη γιαγιά γιατί ήταν άρρωστη. Παράλληλα με έβαζαν και παλάμιζα το πάτωμα από το δωμάτιο – καλύβα με κόκκινο χώμα. Εγώ δεν ήθελα να έχω λάσπες στα χέρια, έριχνα νερό κάτω και μετά με τη φουκαλιά έκανα τη δουλειά αυτή κάθε μέρα.
Στο αλώνι αλωνίζαμε με τα βόδια. Εγώ πήγαινα από πίσω και ανέβαινα στην αδοκάνι…».
 Το βιβλίο διατίθεται από την ίδια τη συγγραφέα.ΤΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»)
Του Κώστα Τσόλα