«Χρειάζεται σκληρή δουλειά. Καθημερινός, ανυποχώρητος αγώνας. Κι αυτόν τον αγώνα τον έχουν επωμιστεί και τον διεξάγουν μόνο οι κομμουνιστές. Όχι για να πείσουν τον λαό για την ορθότητα των ιδεών τους. Ποιος άνθρωπος δεν επιθυμεί να ζήσει σε μια ανθρώπινη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση, με ελευθερία, με ισότητα, με δικαιοσύνη, στην κοινωνία των ίσων ευκαιριών!

Ο αγώνας των κομμουνιστών είναι να συμπαρασταθούν στα βάσανα του λαού, να τον πείσουν ότι αυτός και μόνον αυτός έχει στα χέρια του τη δύναμη, να του τονώσουν το πεσμένο του ηθικό, να του ξαναθυμίσουν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του και να αποφασίσει τελικά, να ακουμπήσει με εμπιστοσύνη στις πρωτοπόρες του δυνάμεις και να υπερασπιστεί τη ζωή του και το μέλλον των παιδιών του. Με “αρετήν” και “τόλμην”! Αυτός είναι “ο καιρός των αποφάσεων”, για όλους» τονίζει ο ηθοποιός και πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Καζάκος, μιλώντας στην «Ε».

Ο κ. Καζάκος θα βρεθεί στη Λάρισα, μεθαύριο Παρασκευή, όπου θα μιλήσει στο φεστιβάλ της ΚΝΕ – Οδηγητή (στις 20.30 το βράδυ στην κοίτη του Πηνειού) αναπτύσσοντας το θέμα «τους καιρούς των αποφάσεων και η τέχνη πρέπει να αποφασίσει».

«Όσοι απορούν» σημειώνει ο κ. Καζάκος «γιατί δεν έχει «εξεγερθεί ο κόσμος», είναι κουρασμένοι και ξαπλωμένοι στην πολυθρόνα τους, μπροστά στην τηλεόραση. Περιμένουν από κάποιον άλλον να βγει στον δρόμο και να παλέψει. Και ποιος φταίει; Η «Αριστερά» που δεν μπορεί να πείσει με τις θέσεις της!»

Για να προσθέσει ότι «να όμως που ένα κομμάτι της “Αριστεράς”, ο ΣΥΡΙΖΑ, τους έπεισε. Μετακινήθηκαν αμέσως ψηφοφόροι από τα άλλα κόμματα, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και το ανέδειξαν σε αξιωματική αντιπολίτευση». Για να υπογραμμίσει ωστόσο ότι «ο κύριος Τσίπρας μπήκε στο “πλαίσιο” και ότι άρχισε να συμπεριφέρεται θεσμικά. Κι όταν θα γίνει πρωθυπουργός, που δεν το αποκλείω, θα είμαστε ήσυχοι ότι δεν θα κάνει τρέλες, όπως “βγαίνω από το ΝΑΤΟ” ή “σκίζω τα μνημόνια” κ.τ.λ. Κι όπως έκαναν όλοι οι χρηματίσαντες πρωθυπουργοί σ’ αυτή τη μικρή χώρα θα υποχρεωθεί κι αυτός να σεβαστεί τις αποφάσεις των ισχυρών της Ευρώπης και της ντόπιας ολιγαρχίας».

Αναλυτικά η συζήτησή μας με τον κ. Καζάκο, έχει ως εξής:

-Μεθαύριο Παρασκευή θα βρεθείτε στη Λάρισα και το θέμα της ομιλίας σας, «τους καιρούς των αποφάσεων και η τέχνη πρέπει να αποφασίσει», στο φεστιβάλ της ΚΝΕ μας δίνει την αφορμή κ. Καζάκο για τη συζήτησή μας. Τι εννοείτε πολιτικά λέγοντας «στους καιρούς των αποφάσεων»;

«Κάθε χρόνο, η ΚΝΕ και ο «Οδηγητής», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, ανοίγουν για συζήτηση όλα τα ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητα του λαού μας. Το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει εξαντλήσει πια το οπλοστάσιό του. Τώρα ρίχνει στη μάχη, απροσχημάτιστα, ανενδοίαστα, τις τελευταίες του εφεδρείες. Τον νεοναζισμό. Άλλως, εθνικοσοσιαλισμό.

Ολόκληρος ο καπιταλιστικός κόσμος, ΗΠΑ, Ευρώπη και οι συν αυτοίς, είναι ένας φασισμός, που μισοκρύβεται ακόμα, πίσω από μια ιδιότυπη αστική δημοκρατία. Πίσω από ένα, δήθεν, κοινοβουλευτικό καθεστώς.

Οι λαοί έχουν καθηλωθεί στη ζωώδη επιβίωση. Η ανθρωπότητα, στο σύνολό της, σπρώχνεται ολοταχώς πίσω, στον πρωτογονισμό. Αλλά η πραγματικότητα δεν είναι ούτε ακίνητη ούτε αμετάβλητη. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την πορεία προς την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Όπως κανείς και τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη Γη».

-Αν οι καιροί είναι δύσκολοι, αν ο λαός χρειάζεται ηγέτες που θα τον βγάλουν από το τέλμα, είσθε ικανοποιημένος από τη στάση των ανθρώπων της τέχνης;

«Στον λαό μας έχει επιβληθεί η σκληρότερη συνθήκη απ’ όσες έχει ζήσει τα μεταπολεμικά χρόνια. Πιο απάνθρωπη και σκληρή ακόμα κι από τον Εμφύλιο Πόλεμο που του επιβλήθηκε το 1947. Ο λαός μας, φτωχός, τρομοκρατημένος, χωρίς προοπτική, χωρίς μέλλον, έχει κυριολεκτικά αποσβολωθεί. Άλαλος και άβουλος, περιμένει και πάλι «σωτήρες». Την εξ ύψους βοήθεια. Είναι η ουσία της αλλοτρίωσης. Της χειραγώγησης. Της ενσωμάτωσης. Γαντζώνεται πάνω στους ίδιους αυτούς που τον εξαθλίωσαν».

-Με όλες αυτές τις οικονομικές εξελίξεις, λόγω των πολιτικών που εφαρμόζονται, απορούν πολλοί γιατί δεν έχει «εξεγερθεί» ο κόσμος. Μπορεί να αντιδράσει ο φτωχός, ο χειραγωγημένος, αυτός που παλεύει για την επιβίωση; Τον πείθει η Αριστερά με τις θέσεις της, να ξεσηκωθεί;

«Όσοι απορούν γιατί δεν έχει «εξεγερθεί ο κόσμος», είναι κουρασμένοι και ξαπλωμένοι στην πολυθρόνα τους, μπροστά στην τηλεόραση. Περιμένουν από κάποιον άλλον να βγει στον δρόμο και να παλέψει. Και ποιος φταίει; Η «Αριστερά» που δεν μπορεί να πείσει με τις θέσεις της!»

-Στις τελευταίες ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις – αν τις πιστέψουμε – τον δείχνουν επίσης μπροστά και σε εθνικές εκλογές. Δεν θα αλλάξει η κατάσταση με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση;

«Να όμως που ένα κομμάτι της «Αριστεράς», ο ΣΥΡΙΖΑ, τους έπεισε. Μετακινήθηκαν αμέσως ψηφοφόροι από τα άλλα κόμματα, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και το ανέδειξαν σε αξιωματική αντιπολίτευση.

Προχθές το πρωί, σε τηλεοπτική συζήτηση, εν αναμονή του πρωθυπουργικού λόγου στη Θεσσαλονίκη, ένας καθηγητής προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, για να δείξει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει ο νεαρός αρχηγός του κόμματος, τον ρόλο του ως μέλλων πρωθυπουργός της χώρας, είπε ότι πραγματοποιεί αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους θεσμικούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα και έξω από τη χώρα, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη τους.

Αμέσως, ένας «φωστήρας» δημοσιογράφος, εκ των συντηρητικών εκείνων, ανεφώνησε ευτυχής και υπερήφανος: Χαίρομαι ιδιαιτέρως! Αυτό αποδεικνύει ότι ο κύριος Τσίπρας μπήκε στο «πλαίσιο» [έτσι το χαρακτήρισε] και ότι άρχισε να συμπεριφέρεται θεσμικά. Κι όταν θα γίνει πρωθυπουργός, που δεν το αποκλείω, θα είμαστε ήσυχοι ότι δεν θα κάνει τρέλες, όπως «βγαίνω από το ΝΑΤΟ» ή «σκίζω τα μνημόνια» κτλ. Κι όπως έκαναν όλοι οι χρηματίσαντες πρωθυπουργοί σ’ αυτή τη μικρή χώρα θα υποχρεωθεί κι αυτός να σεβαστεί τις αποφάσεις των ισχυρών της Ευρώπης και της ντόπιας ολιγαρχίας. Εξεστόμισε ακόμα κι αυτό!».

-Υπάρχουν σήμερα άνθρωποι, των γραμμάτων να γίνουν «άστρα», να «φωτίσουν»; Γράφουν κείμενα, κάνουν παρεμβάσεις ή δεν ακούγεται η φωνή τους; Υπάρχουν ή χάνονται στη διαπλοκή κυβερνώντων και ΜΜΕ, προτάσσοντας εύπεπτα χολιγουντιανά «πρότυπα;»

«Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, δεν υπάρχει αμφιβολία. Το σύστημα έχει όλα τα όπλα στα χέρια του. Την παιδεία, τον αθλητισμό, την τηλεόραση και τον τζόγο. Το χυδαίο, το φτηνό, το εύπεπτο, το ανώδυνο, το πλαστογραφημένο, έχει κατακλύσει τη ζωή μας. Κι ο λαός μας βρίσκεται σε αδράνεια. Βλέπει το σώμα του γιομάτο ψείρες και βδέλλες, να του απομυζούν το αίμα και δεν τολμάει να σηκώσει τα χέρια του, να αποτινάξει από πάνω του τα παράσιτα και ν’ απελευθερωθεί. Οι νησίδες αντίστασης και δημιουργίας, όμως δεν έλειψαν ποτέ από τον τόπο μας.

Το Λαϊκό Κίνημα που σηκώνει στις πλάτες του τα βάσανα του λαού υπάρχει, είναι εδώ. Οι πνευματικοί άνθρωποι που στέλνουν τα μηνύματά τους υπάρχουν. Και το θέατρο αντιστέκεται στη φθορά, όσο μπορεί. Χρειάζεται όμως «Αρετήν και Τόλμην» η Ελευθερία. Αυτά τα «ουσιώδη» είναι σήμερα εν ανεπαρκεία».

-Το θέατρο, ο πολιτισμός, τα γράμματα, δεν «χάθηκαν» ποτέ, ακόμη και στις πιο πολλές περιόδους της ιστορία μας. Σήμερα δεν είναι αναγκαίο, δεν χρειαζόμαστε «μηνύματα» μέσα από το θέατρο, δεν χρειαζόμαστε σάτιρα;

«Γι’ αυτό χρειάζεται σκληρή δουλειά. Καθημερινός, ανυποχώρητος αγώνας. Κι αυτόν τον αγώνα τον έχουν επωμιστεί και τον διεξάγουν μόνο οι κομμουνιστές. Όχι για να πείσουν τον λαό για την ορθότητα των ιδεών τους. Ποιος άνθρωπος δεν επιθυμεί να ζήσει σε μια ανθρώπινη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση, με ελευθερία, με ισότητα, με δικαιοσύνη, στην κοινωνία των ίσων ευκαιριών!

Ο αγώνας των κομμουνιστών είναι να συμπαρασταθούν στα βάσανα του λαού, να τον πείσουν ότι αυτός και μόνον αυτός έχει στα χέρια του τη δύναμη, να του τονώσουν το πεσμένο του ηθικό, να του ξαναθυμίσουν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του και να αποφασίσει τελικά, να ακουμπήσει με εμπιστοσύνη στις πρωτοπόρες του δυνάμεις και να υπερασπιστεί τη ζωή του και το μέλλον των παιδιών του. Με “αρετήν” και “τόλμην”! Αυτός είναι “ο καιρός των αποφάσεων”, για όλους».

Β. ΚΑΚΑΡΑΣ