Συνέντευξη στον Φώτη Καραγιάννη

Την άποψη ότι οι εθνικές εκλογές στην Ελλάδα θα γίνουν «όποτε το αποφασίσουν οι δυνάμεις που τυπικά το μπορούν» και ότι μας παρουσιάζονται μείγματα υποταγής σε μια ευρωπαϊκή πραγματικότητα όπου η αποτυχία και η χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων δεν αμφισβητείται από κανέναν, εξέφρασε η βουλευτής Α’ Αθηνών του Κ.Κ.Ε. Λιάνα Κανέλλη σε συνέντευξη που έδωσε στην Ε.τ.Δ. με αφορμή και τις εν εξελίξει, διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα.

Η γνωστή δημοσιογράφος, χωρίς ενδοιασμούς, περιγράφει τα πολιτικά πλαίσια στα οποία - κατά τη γνώμη της – λειτουργούν η κυβέρνηση και τα κόμματα που είναι σήμερα στη Βουλή, συμπεριλαμβανομένων και των πολλών ανεξάρτητων βουλευτών, για τους οποίους διερωτάται αν σε τελική ανάλυση αποτελούν «το χρυσόμαλλον κοινοβουλευτικόν δέρας της αριθμητικής δημοκρατίας»!

Η συνέντευξή της έχει ως εξής:

* Πριν λίγες ημέρες βρεθήκατε σε μια επαρχιακή πόλη, στον Παλαμά Καρδίτσας, προσκεκλημένη του τοπικού Συλλόγου Γυναικών για να μιλήσετε στα μέλη του για την έμφυλη βία. Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση από αυτή την επίσκεψη;

- Η συμμετοχή των γυναικών μαζικά, σε έναν Σύλλογο που δεν φοβάται να ανοίξει τέτοια θέματα! Ταυτόχρονα με εντυπωσίασε η συμμετοχή πολλών ανδρών στην εκδήλωση και γενικά οι παρεμβάσεις και το επίπεδό της. Ένα ζωντανό κοινό! Ένα θέμα που «ζεματάει», όταν ανοίγεται έτσι, αντικρούει έμπρακτα τον μύθο της «κλειστής κοινωνίας» της επαρχίας και δικαιώνει την κοινωνία, αυτή καθ’ αυτή, αντί να την εγκλωβίζει στα δίχτυα της κοινωνικής δικτύωσης απλώς.

* Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο και σχετικά με την περίφημη έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια... Όσα ακούμε από τη συγκυβέρνηση, ή την αντιπολίτευση, περί υφιστάμενης, ή επικείμενης, σκληρής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα; Αν όχι, ποιοι οι λόγοι - κατά την άποψή σας - που αυτά λέγονται από τη μία, ή την άλλη πλευρά;

- Πολύ φοβάμαι ότι εδώ και αρκετά χρόνια, ειδικά όμως μετά τις εκλογές του 2012, ο ουσιαστικός πολιτικός διάλογος, πόσο μάλλον, η ανάλυση των αντικειμενικών συνθηκών στις οποίες ζει η χώρα, έχει εκπέσει στη μικροπολιτική μάχη εντυπώσεων και στη στενή, εκβιαστική, συλλογή ψήφων. Πριν φτάσουμε στη διαπραγμάτευση πρέπει να δούμε την ουσία της πολιτικής συμφωνίας και όχι μόνο τα μνημόνια... Η συμφωνία πάει πίσω στον χρόνο, στην προαίρεση της Ελλάδας πρώτα στο Μάαστριχ και μετά στην Ευρωζώνη και στα συμπαρομαρτούντα που συνόδευσαν αυτές τις κεντρικές επιλογές. Ύστερα ήρθε το Δ.Ν.Τ. και η πιο εξειδικευμένη ελληνική κρίση μέσα στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση. Συγκυβέρνηση και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν αμφισβητούν τις κεντρικές επιλογές και δοκιμάζουν απλώς, με τον τρόπο της η κάθε πλευρά, τη σκληρότητα των διαπραγματεύσεων στην πλάτη της ανοχής και αντοχής των εργαζομένων. Μείγματα μας παρουσιάζονται... Μείγματα υποταγής σε μια πραγματικότητα ευρωπαϊκή, της οποίας η αποτυχία και η χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων σε όλη την Ένωση, δεν αμφισβητείται! Ούτε απ’ τους μεν, ούτε απ’ τους δε! Πιο απλά, η κυβέρνηση καλλιεργεί μεγάλες προσδοκίες, βασισμένες σε μια αναιμική ανάπτυξη που έρχεται νομοτελειακά μετά από τέτοιες κρίσεις, ο δε ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καλλιεργεί τη μείωση των απαιτήσεων στο επίπεδο των ψίχουλων παραλύοντας το κίνημα. Κανείς τους δεν εγγυάται την επιστροφή ούτε μέρους των απωλειών που υπέστησαν οι εργαζόμενοι ως τώρα...

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΑΞΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

* Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος, Γιώργος Παπανδρέου, Αλέξης Τσίπρας και Σταύρος Θεοδωράκης, πιστεύετε ότι έχουν κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους; Υπάρχει περίπτωση να καθίσουν ποτέ στο ίδιο τραπέζι; Αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;

- Κοινά χαρακτηριστικά και βέβαια έχουν... Στην όψη μπορεί να διαφέρουν, αλλά κάθονται από την ίδια πλευρά του μεγάλου ταξικού «τραπεζιού»! Αν το σύστημα απειληθεί από οργανωμένες, αποφασιστικές και προφανώς με στόχο την εξουσία, λαϊκές αντιδράσεις, το «τραπέζι» το κάνουν εύκολα... ροτόντα! Ή θηλιά, αν προτιμάτε! Λαμπρό παράδειγμα η Περιφέρεια Αττικής, όπου με συμφωνία και χωρίς εκλογές, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα βρήκε με όλους, Κουμουτσάκο, Σγουρό, Τζήμερο, Μαντούβαλο κ.λ.π. Οι εκπρόσωποι του Κ.Κ.Ε. έμειναν έξω... Θέμα, τα σκουπίδια και η διαχείρισή τους! Σιγά μην απειλούσε τη συμφωνία η υπαρκτή δυνατότητα της διεξαγωγής ψηφοφορίας με απλή αναλογική. Τι τους ένωσε;

* Ποια μπορεί να είναι η τύχη των λεγόμενων «μικρών κομμάτων» και ιδιαίτερα της «Χρυσής Αυγής» στις επόμενες εθνικές εκλογές; Πότε πιστεύετε ότι θα γίνουν και με ποιο διακύβευμα;

- Τα μικρά κόμματα, φαντάζομαι ότι τα αποκαλείτε έτσι όσο δεν μεταλλάσσονται σε μεγάλα, ώστε να αναπαραγάγουν επιτυχημένα το δικομματικό - διπολικό σύστημα, τουλάχιστον της μεταπολίτευσης που εσχάτως απέκτησε και bonus εδρών. Αλλά και πάλι στα λεγόμενα μικρά κόμματα, από πλευράς εκλογικού ποσοστού και εδρών, οφείλουμε να διακρίνουμε τα χρήσιμα για φόβητρα στο σύστημα, όπως ο μπαμπούλας η «Χρυσή Αυγή», και τα ταξικά επικίνδυνα, όπως το μεγάλο Κ.Κ.Ε. που επιμένει να εκπροσωπεί τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους, χωρίς να πουλάει είτε συναίνεση, είτε τσαμπουκά, σε συσκευασία μιας εκλογικής χρήσης.

Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν όποτε το αποφασίσουν οι δυνάμεις που τυπικά το μπορούν... Δηλαδή τα πραγματικά «σκυλιά» που και «γαβγίζουν» και «δαγκώνουν»!

Τα υπόλοιπα στην πολιτική δεν είναι ποτέ ζήτημα τύχης, είναι ζήτημα στάσης και επιλογής απέναντι στα πραγματικά, ή ακόμη στα τυχαία γεγονότα.

Ο περίγυρός μας φλέγεται! Η ύφεση απειλεί την Ευρώπη! Και η Ιαπωνία για παράδειγμα, χωρίς τρόικες και μνημόνια στενάζει και τρίζει! Αν δεν δει κανείς τη μεγάλη εικόνα, τότε μένει με την απορία πώς πέρασαν τόσοι σωτήρες κι ο λαός έμεινε ανέσωστος... Και ποιος ψήφισε τι, ώστε οι ανεξαρτητοποιηθέντες βουλευτές μας να είναι περισσότεροι, από τους βουλευτές των – μόλις πριν σχεδόν τρία χρόνια - τεσσάρων κομμάτων, από τα εφτά της Βουλής; Κόμμα δεν τους λες, έδρες όμως έχουν! Το χρυσόμαλλον κοινοβουλευτικόν δέρας της αριθμητικής δημοκρατίας αποτελούν; Όποιος πιστεύει ότι αυτές οι επιλογές με διαδικασίες σπέκουλας, εγγυώνται μελλοντικούς σεισμούς και επαναστατικές αλλαγές, μπερδεύει την ουσία και την αγωνία του κάθε Παλαμά της χώρας με τα παλαμάκια...

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.

* Με αφορμή τη δημοσκοπική υπεροχή ενός Αριστερού κόμματος, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ποιος ο ρόλος του Κ.Κ.Ε. και της ηγεσίας του, στο νέο πολιτικό σκηνικό που δημιουργείται, στη λιτοδίαιτη και αυστηρά τεχνοκρατική Ελλάδα, με εκατομμύρια απογοητευμένους και εξαντλημένους πολίτες να παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους;

- Μα η δημοσκοπική υπεροχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι ευθέως ανάλογη με τη συνεχή, έως και κραυγαλέα αποαριστεροποίησή του. Αν μόνο με τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βγαίνει και προτάσσει τώρα τελευταία την αυτοδυναμία του bonus των 50 εδρών για να γίνει αποδεκτός από αυτούς τους διεθνείς κερδοσκόπους όπως έλεγε σε ρόλο θηριοδαμαστή της τρόικας, ε, το Κ.Κ.Ε. δεν ψάχνει να βρει ρόλο εκπαιδευμένης τίγρεως στο Ευρωτσίρκο των μονοπωλιακών συμφερόντων.

Το Κ.Κ.Ε. δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την παρουσίαση του διαχειριστικού κυβερνησμού, ως αριστερής «επαναστατικής» νίκης!

Πάρτε ως παράδειγμα τον εγγυημένο κατώτατο μισθό που λέει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ακούγεται ωραίο... 750 ευρώ! Και σας ρωτάω, ποιος θα τον πάρει; Το 1.000.000 άνεργοι; Οι μερικώς απασχολούμενοι; Μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που δεν εμπίπτουν στην εγγύηση. Ήδη, όσοι βρίσκουν δουλειά τώρα, μόνον ο ένας στους δύο έχει πλήρη απασχόληση! Για τον κατώτατο δεν διαφωνεί π.χ. ο Σ.Ε.Β... Μα γιατί να διαφωνήσει; Ο μεγάλος κορμός που μπορεί να παίρνει από παλιά μισθό 850 - 900 ευρώ, εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα πέσει στα 750 ευρώ τον μήνα! Η τάση ήδη διαφαίνεται στα στοιχεία που οι βουλευτές μας θα αναδείξουν στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό.

Όσα χάθηκαν ως τώρα, τόσο σε επίπεδο δικαιωμάτων όσο και χρημάτων, είναι το πεδίο διεκδίκησης του Κ.Κ.Ε. Άλλη πρόταση από το να πάρει ο λαός τις τύχες του και τον πλούτο που παράγει στα χέρια του, δεν μπορεί να υπηρετήσει το Κ.Κ.Ε. γιατί αυτό είναι, ίδιο επί παντός καιρού κόμμα!

* Πώς βλέπετε την ελληνική δημοσιογραφία στα χρόνια των μνημονίων;

- Συρρικνωμένη...