ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ
Λίγα 24 ώρα πριν την αναχώρησή του με προορισμό τα Ιμαλάια, ο Θάνος Μαργαρίτης επισκέφθηκε τα γραφεία της «Ελευθερίας», με αφορμή μια σχετική συνέντευξη. Μιλούσε με πάθος για τα βουνά, για το «μικρόβιο» της ορειβασίας που «κόλλησε» το 2017 στις Άλπεις, για την υποστήριξη της Exalco - δίχως τη βοήθεια της οποίας θα ήταν αδύνατο να υλοποιήσει αυτό το εγχείρημα- αλλά και την απαιτητική προετοιμασία που έκανε το προηγούμενο διάστημα με στόχο την ανάβαση στα 6.189 μ.
Κάπως έτσι, μέσα από τη συζήτηση προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία μιας ταξιδιωτικής σελίδας στο Facebook, μέσα από την οποία - με τη δημοσιογραφική συνδρομή της εφημερίδας «Ελευθερία»- θα μπορούσε να μεταφέρει καθημερινά μέσω ίντερνετ τις εμπειρίες του καθώς και εικόνες και συναισθήματα από τη διαδρομή. Φόρτωσε, λοιπόν, με πολλά GB το κινητό του και ξεκίνησε το ταξίδι του.
ΗΜΕΡΑ 1η - Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
«Λάρισα – Αθήνα, ταξίδι με τρένο και λιγοστές αποσκευές. Όλος ο εξοπλισμός δεν ξεπερνά τα 25 κιλά. Υλικά ασφάλισης και κίνησης, πιολέ, κραμπόν, καραμπινέρ, μποντριέ, ιμάντες, ζουμάρ, χειμερινός πουπουλένιος υπνόσακος, υπόστρωμα, ισοθερμικά ρούχα, αντιανεμικό, πουπουλένιο μπουφάν, γάντια, σκουφιά και λιγοστά είδη ατομικής υγιεινής. Αυτά είναι όσα έχω μαζί μου για τις περίπου 24 ημέρες που θα διαρκέσει το ταξίδι».
ΗΜΕΡΑ 2η – ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΤΜΑΝΤΟΥ
«Με κάποιες εμβόλιμες συμμετοχές η αναρριχητική ομάδα έφτασε στα 18 άτομα. Συναντηθήκαμε στο Ελ. Βενιζέλος νωρίς το πρωί και κατά τις 10 π.μ. επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο με πρώτο προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Στη διάρκεια του ταξιδιού είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και να τσεκάρουμε τη λίστα με τον εξοπλισμό που έχουμε μαζί μας για να ελέγξουμε πιθανές ελλείψεις.
Με την άφιξή μας στην Κωνσταντινούπολη πληροφορηθήκαμε ότι η πτήση προς Κατμαντού θα έχει 9 ώρες καθυστέρηση. Ευκαιρία για μια σύντομη βόλτα στην Πόλη. Πανέμορφη, ειδυλλιακή, γεμάτη αρώματα, ήχους και εικόνες. Πάνω από τα νερά του Κεράτιου Κόλπου σκέφτομαι τα λόγια του ποιητή που μιλά για το ταξίδι… Επόμενη στάση Κατμαντού σε 10 περίπου ώρες.
ΗΜΕΡΑ 3η – WELCOME TO NEPAL
Μετά από 24 συνολικά ώρες ταξιδιού, στις 7 το πρωί τοπική ώρα, πατήσαμε σε ασιατικό έδαφος. Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και οι συνθήκες υγιεινής δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Όμως η κούραση είναι μεγάλη και μπορώ να παραβλέψω τα πάντα για λίγο ύπνο. Ακόμη και αυτόν τον μικρό επισκέπτη με τα έξι ακανθωτά πόδια! Βγάζω από τον λαιμό μου τη λουλουδένια γιρλάντα με την οποία μας υποδέχθηκαν οι ντόπιοι οδηγοί στο αεροδρόμιο και ανασυντάσσω τις δυνάμεις μου…
ΗΜΕΡΑ 4η - O ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ
Σήμερα το πρωί, γύρω στις 6, ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο, προκειμένου να πετάξουμε για Lukla. Πρόκειται για ένα μικρό χωριό, σε ύψος 2.860 μ. από όπου ξεκινά η είσοδος στα Ιμαλάια, το οποίο φημίζεται για πολλούς λόγους, κυρίως όμως γιατί διαθέτει ένα από τα πιο επικίνδυνα αεροδρόμια στον κόσμο. Φημίζεται και για πολλά άλλα πράγματα, τα οποία ελπίζουμε να ανακαλύψουμε αύριο, καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν μας επέτρεψαν να ταξιδέψουμε.
Οπότε μετά από αρκετές ώρες στο αεροδρόμιο επιστρέψαμε στο κατάλυμά μας στο Κατμαντού και περάσαμε τον ελεύθερο χρόνο μας κάνοντας βόλτες στην πολύβουη πόλη.
Οι ινδουιστικοί και βουδιστικοί ναοί, τα αρώματα από τα καρυκεύματα των φαγητών, τα χαμογελαστά πρόσωπα των παιδιών και η υπέροχη αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης, καθιστούν το Κατμαντού ένα μοναδικό σταυροδρόμι ανθρώπων και πολιτισμών.
ΗΜΕΡΑ 5η – ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ
Σήμερα καταφέραμε επιτέλους να πετάξουμε για Lukla. Όπως έγραψα και χθες, το συγκεκριμένο αεροδρόμιο είναι από τα πιο επικίνδυνα του κόσμου, καθώς βρίσκεται σε ύψος 3.000 μέτρων και ο αεροδιάδρομος έχει μήκος μόλις 500 μέτρα. Ωστόσο η πτήση, διάρκειας 40 περίπου λεπτών, αποκαλύπτει μια από τις πιο όμορφες αεροπορικές διαδρομές. Παρά την ασταμάτητη βροχή, η ψυχολογία της ομάδας ήταν αρκετά καλή, κάτι που είναι πολύ σημαντικό ξεκινώντας μια ανάβαση. Όμως το κακό δεν άργησε να γίνει και στη διάρκεια της πεζοπορίας με προορισμό το Phakding ένα μέλος της ομάδας γλίστρησε και έσπασε το πόδι. Άμεσα κανονίστηκε η αερομεταφορά του στο Κατμαντού. Το ατύχημα δεν άφησε ανεπηρέαστη την ψυχολογία μας, ωστόσο η ανάβαση συνεχίστηκε.
ΗΜΕΡΑ 6η- ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ ΣΤΑ 3.440 μ.
Και σήμερα ξυπνήσαμε με καταρρακτώδη βροχή και σίγουρα η περίοδος των Μουσώνων που διανύουμε δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μια ανάβαση. Γύρω στις 6 το πρωί ξεκινήσαμε την πορεία μας για το Namche Bazar, όπου θα διανυκτερεύσουμε, προκειμένου να εγκλιματιστούμε στο υψόμετρο των 3.440 μέτρων.
ΗΜΕΡΑ 7η- ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΑ 3.800 μ.
Στα δωμάτια που μένουμε δεν έχει θέρμανση και σκεπαζόμαστε με τους υπνόσακους που έχουμε για το βουνό, οι οποίοι προορίζονται για θερμοκρασίες υπό του μηδενός.
Το καθημερινό μενού περιλαμβάνει κυρίως σούπες με ρύζι και αυγά. Ακολουθώντας τη συμβουλή που μας έδωσαν, αποφεύγουμε το κρέας γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι αλλοιωμένο.
Χθες η ανάβαση διήρκεσε περίπου 8 ώρες. Στη διαδρομή συζητούσαμε για τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων εδώ και τις αντιθέσεις σε σχέση με τον δυτικό κόσμο που ζει στην υπεραφθονία. Ιδιαίτερη εντύπωση μας κάνουν τα μικρά παιδιά, πάντοτε χαμογελαστά και χαρούμενα, τα οποία παίζουν με τα πιο απλά παιχνίδια.
Ο Σέρπα οδηγός μας λέγεται Ηouko Tapa και έχει για βοηθό τον 23χρονο γιο του Kiran, ο οποίος μαθαίνει τώρα τη δουλειά. Για βραδινό έφαγα κρέας γιακ… ελπίζω να μην το μετανιώσω.
ΗΜΕΡΑ 8η ΚΑΙ 9η – ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΒΕΡΕΣΤ
Τρίτη 1 Οκτωβρίου. Η πορεία που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο ξεκίνησε τα χαράματα. Η ανάβαση ήταν ιδιαίτερα απαιτητική, καθώς αρχικά ανεβήκαμε στα 4.200 μ. για εγκλιματισμό και στη συνέχεια κατεβήκαμε στο Thyngboche στα 3.860 μ., όπου και διανυκτερεύσαμε. Σήμερα έμαθα ότι είμαι ο μικρότερος ηλικιακά στην ομάδα μας.
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου: Σήμερα το πρωί η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη και μπορούσες να δεις όλες τις ψηλές κορυφές, ακόμη και το Έβερεστ. Από το Thyngboche ανηφορίσαμε προς το χωριό Dingdoche στα 4.400 μέτρα, όπου θα μείνουμε για δύο ημέρες για εγκλιματισμό.
Όσο ανεβαίνουμε ψηλότερα, το σήμα στα κινητά γίνεται ασθενέστερο και από εδώ και μπρος ίσως να μην μπορώ να επικοινωνώ καθημερινά.
Στο fb λαμβάνω διάφορα μηνύματα από φίλους, αλλά και αναγνώστες του page που μου λένε ότι με διαβάζουν και με ενθαρρύνουν να συνεχίσω. Κάποιοι μάλιστα μου λένε να ανεβάζω πιο συχνά για να βλέπουν πώς πάει.
Σκέφτομαι και θέλω να το πω, πόσο σημαντική ήταν η βοήθεια της Exalco σε όλο αυτό το εγχείρημα και πραγματικά οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Χωρίς τη βοήθειά τους, αυτή η ανάβαση δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Είναι μια μοναδική εμπειρία και δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με άλλα βουνά που έχω ανέβει.
Το τοπίο είναι άγριο και μαγευτικό. Από πλευρά ανάβασης, μέχρι τώρα είμαστε ακόμη σε trekking οπότε δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, όταν όμως βγούμε στην αλπική ζώνη τότε θα ξεκινήσει το τεχνικό κομμάτι.
ΗΜΕΡΑ 10η – ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΡΕΚΟΡ
Σήμερα ξεκινήσαμε για μια κοντινή κορυφή στα 5.086 μέτρα και στη συνέχεια επιστρέψαμε στη βάση μας. Με αυτή την ανάβαση κατέρριψα το προσωπικό μου ρεκόρ σε υψομετρική το οποίο ήταν στα 4.808 μέτρα στις Γαλλικές Άλπεις. Υπήρχαν όμως και δυσάρεστα. Ένα μέλος από την ομάδα αναγκάστηκε να αποχωρήσει, καθώς εδώ και 4 ημέρες είχε υψηλό πυρετό.
ΗΜΕΡΑ 11η – ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΟΞΥΓΟΝΟΥ
Παρασκευή 4 Οκτωβρίου. Σήμερα φτάσαμε στο Lobuche, ένα χωριό στα 5.030 μ. όπου θα διανυκτερεύσουμε. Αύριο το πρωί ξεκινάμε για το Everest base camp.
H διαδρομή ήταν λιγότερο απαιτητική, αλλά μας δυσκόλεψε το υψόμετρο. Κατά την πορεία συναντήσαμε μνημεία αφιερωμένα στους ορειβάτες που έχουν χάσει τη ζωή τους ανεβαίνοντας στο Έβερεστ. Στη διάρκεια της ανάβασης υπήρχε αρκετή κίνηση από ελικόπτερα που σημαίνει πως έγιναν πολλές αερομεταφορές ορειβατών που χρειάστηκαν άμεση μεταφορά σε χαμηλότερο υψόμετρο. Συνέβη επίσης ακόμα ένα δυσάρεστο. Ένα μέλος της αποστολής αναγκάστηκε να εγκαταλείψει για προληπτικούς λόγους, εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου.
ΗΜΕΡΑ... 6.189μ.–Η ΚΟΡΥΦΗ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΕΤΩΝΙΚΗ ΛΙΜΝΗ
«Καλησπέραααααααα!!! Ένας νέος τετραψήφιος αριθμός προστέθηκε σήμερα 9/10/2019 στο βιβλίο της προσωπικής μου ιστορίας. Σήμερα ήταν ημέρα κορυφής. Μόλις κατεβήκαμε. Η ανάβαση ήταν επιτυχής, φέρνοντάς μας στην κορυφή Island Peak, στα 6.189 μ.
Από το base camp του Everest, ξεκινήσαμε τελικά 13 από τους 18 ορειβάτες που ήμασταν αρχικά. Από εκεί ανεβήκαμε στην προωθημένη κατασκήνωση, από όπου τελικά μόνο 7 από τους 13 καταφέραμε να φτάσουμε στην κορυφή. Η ανάβαση ξεκίνησε με αρκετό χιόνι περίπου στη 1 τη νύχτα και φτάσαμε στο Island Peak στις 7 τα ξημερώματα.
Με το πρώτο φως της ημέρας σταμάτησε το χιόνι, ο καιρός καθάρισε και τη στιγμή που φτάσαμε στην κορυφή αντικρίσαμε αυτή την καταπληκτική θέα που σε γεμίζει με ένα συναίσθημα που μόνο οι ορειβάτες μπορούν να καταλάβουν. Να καταλάβουν γιατί αξίζει όλο αυτό!».
Μετά την ανάβαση στην κορυφή, που ολοκληρώθηκε στις 9 Οκτωβρίου, ο Θάνος Μαργαρίτης και τα μέλη της ορειβατικής αποστολής ξεκίνησαν σταδιακά την κατάβαση με προορισμό το Κατμαντού, όπου θα παραμείνουν για μερικές μέρες. Ακολουθήστε το ταξίδι της επιστροφής στη facebook.com/Himalaya-Calling.
Χαρίκλεια Βλαχάκη
