Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι υπεύθυνος για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ήταν ένας τεράστιος αστεροειδής που έπεσε πριν από 66 εκατ. έτη στην χερσόνησο του Γιουκατάν στο Μεξικό. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν ήταν αυτός καθαυτός ο αστεροειδής που εξόντωσε τους δεινοσαύρους σε όλο τον πλανήτη, αλλά οι αλυσιδωτές επιπτώσεις που είχε η πτώση του και ειδικότερα οι κλιματικές αλλαγές που προκλήθηκαν από αυτή.
Θεωρείται δεδομένο ότι σύγκρουση του αστεροειδή με την επιφάνεια της Γης προκάλεσε το φαινόμενο που οι ειδικοί ονομάζουν «ηφαιστειακό χειμώνα». Η έκρηξη δημιούργησε ένα πυκνό πέπλο τέφρας και τοξικών αερολυμάτων που από τη μια πλευρά έκρυψαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Ηλιο και από την άλλη δηλητηρίαζαν συνεχώς το περιβάλλον. Ετσι οι δεινόσαυροι όπως φυσικά και το 80% της πανίδας και της χλωρίδας στη Γη δεν κατάφεραν να επιβιώσουν μέσα σε αυτές τις συνθήκες και εξαφανίστηκαν.
Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Τζούλια Μπρίγκερ του Πανεπιστημίου του Πότσνταμ στη Γερμανία παρουσίασαν μελέτη στην οποία ενισχύουν την θεωρία του ηφαιστειακού χειμώνα. Οι ερευνητές περιγράφουν με λεπτομέρεια το τι συνέβη μετά την πτώση του αστεροειδή.
Οπως αναφέρουν, η σύγκρουση του αστεροειδή με την επιφάνεια της Γης εξαέρωσε πολλά δισεκατομμύρια τόνους πετρωμάτων και εκτόξευσε στον αέρα ανυπολόγιστες ποσότητες τέφρας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η σύγκρουση απελευθέρωσε επίσης στην ατμόσφαιρα περί τους 325 δισ. τόνους θειαφιού και 425 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα!
Το πέπλο που σχηματίστηκε στην ατμόσφαιρα μπλόκαρε τις ακτίνες του Ηλιου και έτσι η θερμοκρασία έπεσε δραματικά. Σύμφωνα με τους ερευνητές η θερμοκρασία στον πλανήτη έπεσε κάτω από το μηδέν και παρέμεινε έτσι για πολλά χρόνια η Γη, ενώ την σκυτάλη στη συνέχεια πήρε το διοξείδιο του άνθρακα η καταστροφική επίδραση του οποίου στο περιβάλλον διήρκεσε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στους ωκεανούς διήρκεσαν για πολλούς αιώνες μετά την πτώση του αστεροειδή.
«Πάντοτε πιστεύαμε ότι υπεύθυνος για την εξαφάνιση της ζωής και των δεινοσαύρων ήταν ένας παγκόσμιος χειμώνας, αλλά η νέα μελέτη ενισχύει αυτή την θεωρία και τα στοιχεία που περιέχει μας δίνουν μια καλή εικόνα του τι συνέβη» αναφέρει η Τζοάνα Μόργκαν καθηγήτρια γεωφυσικής του Imperial College London η οποία μετέχει σε ερευνητική ομάδα που μελετά τον κρατήρα που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από την επίμαχη σύγκρουση.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο αστεροειδής που έπεσε στην Γη πριν από 66 εκατ. έτη είχε διάμετρο 12 χλμ και η πτώση του δημιούργησε ένα χάσμα με διάμετρο 100 χλμ και βάθος 30 χλμ. Το χάσμα αυτό κάποια στιγμή κατέρρευσε αφήνοντας πίσω του ένα κρατήρα με διάμετρο 200 χλμ και βάθος λίγων χλμ.
Στην συνέχεια το κέντρο του κρατήρα κατέρρευσε με την σειρά του δημιουργώντας ένα εσωτερικό δακτύλιο μέσα στον κρατήρα.
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του κρατήρα βρίσκεται έξω από τις ακτές του Μεξικού θαμμένος 600 μέτρα κάτω από ένα στρώμα ιζημάτων. Το μέρος του κρατήρα που βρίσκεται στην στεριά είναι καλυμμένο από ασβεστόλιθο.