Και καθώς ο οίκος Ρότσιλντ συζητείται εντόνως αυτές τις μέρες.
Θύμιζε λοιπόν ένα ανέκδοτο από τον βίο και την πολιτεία του στρατιωτικού και πολιτικού που είναι σήμερα κεντρική οδός στα Τρίκαλα. Ο Κονδύλης λοιπόν, πέραν όλων των άλλων ήταν και δεινός χαρτοπαίκτης. Την εποχή που είχε αναλάβει Αντιβασιλέας, το 1935, μετά από ένα ακόμη πραξικόπημα, έπαιζαν λέει χαρτιά με τη σύζυγο του Γάλλου πρέσβη, η οποία ήταν γόνος της οικογενείας Ρότσιλντ. Πολλά και παλιά λεφτά. Ο Έλληνας την είχε αφήσει πανί με πανί, κι όταν το παιχνίδι τελείωσε εκείνη του χρωστούσε αρκετά. «Δεν πειράζει, μου τα δίνετε αύριο» την καθησύχασε. Κι όταν έφυγε η κυρία πρεσβευτού, ο Κονδύλης αναστέναξε στρίβοντας το μουστάκι του. «Ότι θα γινόμουν από λοχίας στρατηγός το περίμενα, ότι θα γινόμουν και πρωθυπουργός το ήλπιζα, ότι θα αναλάμβανα και Αντιβασιλέας εντάξει ήταν σπουδαίο. Αλλά κι αυτό το απίστευτο; Ότι θα δάνειζα τους Ρότσιλντ…»
Ζ.
*Περισσότερα «Ψιθυριστά» από τη Λάρισα, στην έντυπη έκδοση της «Ε» και στη συνδρομητική υπηρεσία
