Εξάλλου πρόεδρος της ΠΟΣΓ είναι ο πρόεδρος του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας Δημήτρης Σοφολόγης. Υπενθυμίζουμε ότι τον προσεχή Οκτώβριο αρχίζει η καλλιεργητική περίοδος του έτους 2018 με βάση το ΟΣΔΕ και το 2019 με 2020 θεωρητικά ολοκληρώνεται η τρέχουσα περίοδος της ΚΑΠ. Τα βασικά χρονικά γεγονότα πριν την εφαρμογή της τρέχουσας ΚΑΠ ήταν στις 12/10/2011 όπου δημοσιεύτηκε το εναρκτήριο λάκτισμα ο αρχικός κανονισμός 625 και στις 17/12/2013 μετά από δύο χρόνια ψηφίστηκε ο 1307/2013 όπου σήμανε επίσημη έναρξη της ΚΑΠ 2014-2020 . Εκτός απροόπτου κάτι ανάλογο θα γίνει και τώρα, δηλαδή η χώρα μας θα έχει τον χρόνο της για να υιοθετήσει ποιο σενάριο δικαιωμάτων θα επιλέξει, από τα προτεινόμενα των Ευρωπαίων.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΠ
Επειδή αξίζει να θυμηθούμε τι έγινε την αντίστοιχη περίοδο με τη σημερινή, πριν την έναρξη της εφαρμογής αυτής της ΚΑΠ, ζητήσαμε τη βοήθεια του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωπόνων και του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας Δημήτρη Σοφολόγη, ο οποίος αναφέρει τα εξής: Τα βασικά χρονικά γεγονότα πριν την εφαρμογή της τρέχουσας ΚΑΠ ήταν στις 12/10/2011 οπότε δημοσιεύτηκε το εναρκτήριο λάκτισμα ο αρχικός κανονισμός 625 και στις 17/12/2013 όταν, μετά από δύο χρόνια, ψηφίστηκε ο 1307/2013 όπου σήμανε επίσημη έναρξη της ΚΑΠ 2014-2020 .
Εκτός απροόπτου κάτι ανάλογο θα γίνει και τώρα. Με λίγα λόγια η χώρα μας είχε δύο χρόνια να αποφασίσει τι σενάριο δικαιωμάτων θα επιλέξει από τα προτεινόμενα των Ευρωπαίων. Αποφάσισε λοιπόν να συνδέσει τα νέα δικαιώματα για το 2015-2020 με το 2014 και σε συνέπεια αυτού με τα ιστορικά δικαιώματα της τριετίας αναφοράς 2000 – 2002 . Αποφασίστηκε η σύγκλιση των δικαιωμάτων αλλά με προστασία και οι αγρότες που είχαν «υψηλά» δικαιώματα την προηγούμενη περίοδο, δεν πρόκειται να έχαναν πάνω από το 30% της αξίας τους. Συνεπώς τα ιστορικά δικαιώματα έμμεσα διατηρούνται μέχρι και σήμερα . Όπως σε όλη την Ελλάδα έτσι και στη Θεσσαλία συγκεκριμένες καλλιέργειες καθόρισαν τις τιμές των δικαιωμάτων ανά εκτάριο την τριετία αναφοράς . Τις μεγαλύτερες τιμές δικαιωμάτων είχαμε για τη βιομηχανική ντομάτα, για τα συμπύρηνα ροδάκινα, και μικρότερες αλλά σημαντικές για το βαμβάκι και αρκετά μικρότερες για τα σιτηρά. Άλλες καλλιέργειες όπως τα μήλα είχαν καθόλου ή ελάχιστα δικαιώματα τα οποία από φέτος για πρώτη φορά με την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2017 θα λάβουν συνδεδεμένη. Σίγουρα όμως με όλες τις μειώσεις από το 2014 έως και το 2019 τα υψηλά δικαιώματα θα έχουν μειώσεις περίπου 55%.
ΒΑΜΒΑΚΙ
Όσον αφορά στη βασική καλλιέργεια του κάμπου, το βαμβάκι ο κ. Σοφολόγης εκτιμά ότι με την ΚΑΠ «η ειδική καλλιεργητική ενίσχυση (συνδεδεμένη) για το βαμβάκι (οι άλλες χώρες είναι Ισπανία, Πορτογαλία, Βουλγαρία με πολύ μικρή συνεισφορά σε στρέμματα) θα υπάρχει και μετά το 2020 καθώς αποτελεί υποχρεωτική ενίσχυση και η οποία απορρέει από την πρωτόκολλο 6 της πράξης προσχώρησης της Ελλάδας το 1979 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεδομένου ότι η τιμή της συνδεδεμένης ενίσχυσης είναι περίπου στα 74 ευρώ το βαμβάκι (για έκταση αναφοράς στη χώρα μας τα 250.000 εκτάρια) αυτή θα έχει ενεργό ρόλο στη Θεσσαλία, αρκεί να συνδυαστεί με τη μείωση του κόστους ενέργειας, τις καλές εμπορικές τιμές σε συνδυασμό με την ποιότητα προϊόντος και τα αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα. Σύμφωνα πάντως με τον Alan Matthews, καθηγητή στο Trinity College του Δουβλίνου και έγγραφο της Επιτροπής Γεωργίας από το προηγούμενο φθινόπωρο οι πρώτες τάσεις της ΚΑΠ αναφέρουν για μείωση των ενισχύσεων μετά το 2020 . Στις ιδέες που διατυπώνονται περιλαμβάνονται σκέψεις για στήριξη των τιμών με «αντι-κυκλικές ενισχύσεις», όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, με ένα καθεστώς παρέμβασης (δημόσια αποθεματοποίηση) όταν οι τιμές πέφτουν κάτω από ένα όριο και μέτρα διαχείρισης κρίσεων, για τη χρηματοδότηση των οποίων, πέραν του προϋπολογισμού της ΕΕ, θα πρέπει να καθιερωθεί μια μεταβλητή «εισφορά αλληλεγγύης», στο εμπόριο γεωργικών προϊόντων. Να μην ξεχνούμε τέλος και το γεγονός πως Brexit λόγω με ένα γρήγορο υπολογισμό με βάση τη συνεισφορά της Βρετανίας και το μερίδιο του προϋπολογισμού που διαθέτει για την Κοινή Αγροτική Πολιτική δείχνει ότι θα αφήσει τρύπα περίπου τριών δισεκατομμυρίων ευρώ» καταλήγει ο κ. Σοφολόγης.

Γ. Ρούστας