Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου

«Η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει δύο κρίσεις»

...Λέγεται ότι είπε ο Αλ. Τσίπρας στη Μέρκελ. Και πράγματι, αν το είπε, έχει απόλυτο δίκιο.

Εδώ η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει μία κρίση εδώ και έξι χρόνια και βρίσκεται σε μία συνεχή περιδίνηση, μπορεί τώρα να σηκώσει και άλλη ανθρωπιστική, οικονομική και βαθύτατα κοινωνική;

Ούτε κατά διάνοια. Κοντά στο νου και η γνώση.

Και οι εταίροι οι οποίοι καμώνονται ότι αυτό δεν το... καταλαβαίνουν, υποτίθεται ότι έχουν και «νου» και «γνώση» ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται. Ανεξάρτητα λοιπόν από τις ευθύνες που φέρει η ίδια η Ελλάδα και η σημερινή κυβέρνηση για τη δραματικά ακραία κατάσταση που έχει δημιουργηθεί -στην οποία κινδυνεύει να πνιγεί η ίδια η χώρα ακολουθώντας την τραγική μοίρα εκείνων που πνίγονται στο Αιγαίο αναζητώντας μία καλύτερη ζωή- ευθύνες και δη βαρύτατες φέρει και η Ε.Ε.

Μετά το Grexit έχουμε και το Σένγκενexit προ των πυλών με πολύ ορατές πιθανότητες να συμβεί και δη άμεσα.

Τα πράγματα έχουν οδηγηθεί προφανώς σε τόσο ακραίο σημείο που ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως «ακόμα και να κλείσουν τα σύνορα, παρ’ ό,τι η Ελλάδα θα είναι εντάξει στις υποχρεώσεις υπάρχει πιθανότητα στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες να βρεθούμε εκτός Σένγκεν».

Άλλωστε οι φωνές που ζητάνε κάτι τέτοιο είναι πλέον τόσες πολλές που καλύπτουν ακόμη και ισχυρές φωνές-όπως αυτή του ΔΝΤ- που ζητάει η Ελλάδα να μείνει εντός Σένγκεν. Το οποίο «μισητό» κατά τα λοιπά Ταμείο για μία ακόμη φορά έρχεται να ταχθεί «σύμμαχος» στον πλευρό της Ελλάδας γιατί όπως ήταν σταθερά κατά της εξόδου από του ευρώ το ίδιο σταθερά τάσσεται κατά της εξόδου (έστω και προσωρινής) από τη Σένγκεν.

Τι είναι όμως η Σένγκεν;

Έτσι για να θυμηθούμε λιγάκι περί τίνος πρόκειται, γιατί λέμε «Σένγκεν» αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θυμόμαστε και ακριβώς περί τίνος πρόκειται.

Η Σένγκεν λοιπόν προβλέπει την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών.

Η εφαρμογή όμως της Συνθήκης προϋποθέτει και ότι τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. θα προστατεύονται καλύτερα και αυτό προϋποθέτει ότι η Ελλάδα αλλά και οι άλλες χώρες που εφαρμόζουν τη Συνθήκη θα ασκούν αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα ώστε να μειωθούν δραστικά οι παράνομες διακινήσεις και η παράτυπη μετανάστευση, η διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και όπλων.

Στην πραγματικότητα η συμφωνία Σένγκεν είναι μία σύμβαση μεταξύ κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποβλέπει στην κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα τα οποία είναι και κοινά σύνορά τους. Επίσης αποβλέπει στην ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δε όνομά της το πήρε από μία κωμόπολη του Λουξεμβούργου στην οποία υπογράφηκε.

Αυτά ως προς το εγκυκλοπαιδικό μέρος της υπόθεσης.

Τώρα ως προς το πρακτικό;

Τι σημαίνει να μας πετάξουν από τη Σένγκεν;

Σημαίνει ότι θα χάσουμε όλα τα ως άνω προνόμια, ότι δεν θα αποτελούμε πλέον τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. τα οποία θα «μετακινηθούν» βόρεια, και ότι θα γίνουμε ακόμη πιο ξέφραγο αμπέλι από ό,τι είμαστε τώρα. Και επίσης όλοι αυτοί που έρχονται θα συνεχίσουν να έρχονται, καθώς το μήνυμα που εξέπεμψε από πολύ νωρίς αυτή η Κυβέρνηση ήταν «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», και τώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί (και πώς θα μπορούσε άλλωστε;) αυτό που ίδια προκάλεσε, προσκαλώντας άπαντες. Θα έρχονται μεν, δεν θα έχουν πού να πάνε δε.

Και εκτός από «αποθήκη ψυχών» που θέλουν να μας κάνουν οι «εταίροι» για να βρουν την ησυχία τους θα γίνουμε «μόνιμη κατοικία» των περισσότερων οι οποίοι δεν θα μπορούν να προωθηθούν προς οιοδήποτε μέρος. Και ή θα πρέπει να γυρίσουν πίσω ή να παραμείνουν στην ούτως ή άλλως καθημαγμένη Ελλάδα η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το δικό της πρόβλημα και να θρέψει τα δικά της παιδιά.

Και πέραν τούτων όλο αυτό εγκυμονεί περαιτέρω γεωστρατηγικούς κινδύνους για τη χώρα, με την ανεξέλεγκτη εξάπλωση του τζιχαντισμού και ενισχύει τον απομονωτισμό της.

Έναν απομονωτισμό στον οποίο, μετά μεγάλης επιτυχίας έχει επιδοθεί η χώρα όλα τα τελευταία χρόνια και τον τελευταίο πια, έχει δώσει... ρέστα.

Την ίδια ώρα που βεβαίως η Τουρκία εκβιάζει ωμά τους εταίρους για όλο και περισσότερα φράγκα, ή μάλλον ευρώ προκειμένου να κρατήσει τους πρόσφυγες στην πλευρά της και να μην «αμολήσει» με ακόμη μεγαλύτερη ένταση άπαντες στα ελληνικά παράλια. Και προκειμένου σου λέει ο Ερντογάν να το κάνει αυτό, όχι μόνον θέλει τα φράγκα, «δώσατε 400 και εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, θέλουμε κι εμείς» του λέει. «Μα αυτά είναι δανεικά» του απαντάνε». «Μα ποσώς με ενδιαφέρει» τους ξανααπαντάει. «Μα η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ» του λένε. «Μα ακριβώς θέλω να γίνω κι εγώ, ξαναρχίστε τις διαπραγματεύσεις για την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας και θα δω τι μπορώ να κάνω για σας. Καρφάκι δεν μου καίγεται για τη Σένγκεν και τα προβλήματα που έχετε». Έτσι, απλά, παστρικά και εκβιαστικά. Και τα ξαναμαζεύει η Ανγκέλα μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και ξαναπάει στην Άγκυρα να «καλμάρει» τον «σουλτάνο». Πράγμα αμφίβολο γιατί τους πατάει στην κάλο και δεν έχει κανένα λόγο να υποχωρήσει.

Αυτά τα ωραία μας συμβαίνουν και με το μεταναστευτικό.

...Και επειδή έχουμε μία τάση για όλα να μας φταίνε πάντα οι άλλοι... Ε ναι λοιπόν, στην προκειμένη περίπτωση φταίνε και οι «άλλοι». Που αργήσανε να αντιληφθούν το εύρος του προβλήματος, που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την κοινοτική αλληλεγγύη και ο καθένας κοιτάζει να προστατεύσει τη χώρα του όπως νομίζει καλύτερα, που κάνουν το «κορόιδο» και αφήνουν μία τόση δα Ελλάδα βουτηγμένη στα χρέη και το εσωτερικό της χάος, να βγάλει το φίδι από την τρύπα, αλλά... Αλλά πριν και πάνω από όλους φταίμε εμείς οι ίδιοι με την απερίσκεπτη πολιτική των ανοιχτών θυρών και συνόρων, με την ολιγωρία, με τις καθυστερήσεις με την κλασική ανωριμότητα και τις μεταχρονολογημένες αντιδράσεις και σε αυτό το πρόβλημα, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα. Και αυτή είναι η αλήθεια του πράγματος.