Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου

Τους πειρατές τους ξέρετε;

Όχι της Καραϊβικής. Όχι. Τους πειρατές που αποτελούν «μέρος» του Αστερίξ. Αυτού του εξαιρετικού και διαχρονικού κόμιξ όπου ολίγοι θαρραλέοι Γαλάτες, τρελούτσικοι και φίσκα στο μαγικό φίλτρο μάχονται κατά των Ρωμαίων με πρωταγωνιστές τον Αστερίξ και τον Οβελίξ. Εκεί λοιπόν, στις διάφορες περιπέτειές τους, κάνουν σχεδόν πάντα ένα «πέρασμα» και οι πειρατές. Οι οποίοι για κακή τους τύχη πέφτουν πάντοτε πάνω στον Αστερίξ και τον Οβελίξ που τους φλομώνουν στη φάπα, τους βυθίζουν το πλοίο και φεύγουν.

Πρόκειται για… κλασική διαδικασία. Σε μία λοιπόν από τις περιπέτειές τους, καθώς βλέπουν οι πειρατές να πλησιάζουν από μακριά ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, ο καπετάνιος δίνει εντολή στο πλήρωμα να βουλιάξουν μόνοι τους το πλοίο. «Αν το βουλιάξουμε μόνοι μας τουλάχιστον θα γλιτώσουμε τις φάπες και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο» λέει στωικά.

Στην επόμενη εικόνα δείχνει το πειρατικό πλήρωμα μέσα στο νερό να κρατιέται από τα συντρίμμια του πλοίου του που το ίδιο βούλιαξε και τον καπετάνιο να μονολογεί: «Ε λοιπόν παιδιά αυτό είναι απίθανο. Δεν χρειαζόμαστε πλέον τους Γαλάτες για να γίνουμε γελοίοι, τα καταφέρνουμε μία χαρά και από μόνοι μας».

Ε, λοιπόν, μετά την ακύρωση των εκλογών της Ν.Δ. την περασμένη Κυριακή, τρέχα γύρευε γιατί, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν οι πειρατές του Αστερίξ!

Γιατί; Διότι πράγματι αυτό ακριβώς κατάφερε η ΝΔ: να αυτογελοιοποιηθεί, με τον πλέον κωμικοτραγικό τρόπο και λίγο απέχει να αυτοβυθιστεί και μετά να κρατιούνται από τα συντρίμμια, για να επιπλεύσουν πολιτικώς.

«Κωμικό», διότι βεβαίως το να μην μπορεί κοτζάμ κόμμα να διενεργήσει μία εκλογή προέδρου μετά από 50 μέρες (!) προεκλογική περίοδο, τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από κωμικό;

«Τραγικό», διότι βεβαίως το να μην μπορεί κοτζάμ κόμμα να διενεργήσει μία εκλογή προέδρου μετά από 50 μέρες (!) προεκλογική περίοδο, τι άλλο μπορεί να είναι από τραγικό;

Δεν χρειάζεται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε κανείς άλλος να βάλει κατά της αξιοπιστίας της ΝΔ και να πληγώσει το πολιτικό της κύρος. Ούτε και οιοσδήποτε άλλος δηλαδή. Τα καταφέρνει μία χαρά και μοναχή της.

Και όχι μόνον καταφέρνει να προσφέρει προς τα έξω την εικόνα «θιάσου» που ανεβάζει φαρσοκωμωδία αλλά παράλληλα επιτυγχάνει και το εξής εκπληκτικό: την ώρα που η Κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας είναι στριμωγμένος στη γωνία, με την εύθραυστη πλειοψηφία των 153 βουλευτών, με το ασφαλιστικό και τους αγρότες να είναι στη γωνία και να το περιμένουν στην επόμενη ψηφοφορία, με τον νέο προϋπολογισμό να είναι ο φορομπηχτικότερος όλων, με το διεθνές περιβάλλον μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι να θυμίζει κινούμενη άμμο ( το ρωσοτουρικικό ζήτημα προέκυψε μετά την Κυριακή) και το προσφυγικό να μοιάζει με βραδυφλεγή βόμβα έτοιμη να εκραγεί στο χέρια της ελληνικής κυβέρνησης… Την ώρα λοιπόν που συμβαίνουν όλα αυτά, αντί η ΝΔ ως υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί και που οι συνθήκες επιτάσσουν, τι κάνει; Πάει να κάνει εσωκομματικές εκλογές και αποδεικνύεται ότι δεν είναι άξια ούτε να λειτουργήσει μερικές κάλπες! Και φυσικά κατόπιν τούτου είναι εύλογο το ερώτημα που διατυπώνουν πολλοί: «Εδώ η ΝΔ δεν μπορεί να κάνει εσωκομματικές εκλογές για να βγάλει πρόεδρο, θέλει και να κυβερνήσει;» Υπάρχει λογικότερο ερώτημα τούτου;

Και υπάρχει και λογικότερο συμπέρασμα από το ότι αυτή η κατάσταση είναι «βούτυρο στο ψωμί» του Α. Τσίπρα;

Διότι παρά το γενικό εγχώριο μπάχαλο ελέω της δεύτερης φοράς Αριστερής Κυβέρνησης (αν στρίψουν και τρίτη φορά Αριστερά θα βρεθούν Δεξιά όχι μόνον λόγω της πολιτικής που ακολουθούν αλλά και γιατί έτσι, βρε αδελφέ, λένε και οι νόμοι της φύσης), λόγω του εσωτερικού μπάχαλου στη ΝΔ αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού. Πολλά κουσούρια μπορεί να ‘χει ο Α. Τσίπρας αλλά μια φορά γκαντέμης δεν είναι, τουλάχιστον για τον εαυτό του.

Ένα παράδειγμα. Ας πούμε: τις επόμενες μέρες έρχεται προς συζήτηση το καυτό θέμα του ασφαλιστικού στη Βουλή. Τη φορολογία των αγροτών προσπαθούν να τη… σπρώξουν για τον Ιανουάριο για να αποφύγουν τον κίνδυνο της καταψήφισης του δεύτερου πακέτου προαπαιτουμένων και την απώλεια κι άλλων βουλευτών και φυσικά της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Η ΝΔ λοιπόν δεν έχει ούτε πρόεδρο ( ο Πλακιωτάκης είναι εντελώς προσωρινός άρα και η θέση του αποδυναμωμένη) ούτε και κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους γιατί Μητσοτάκης και Άδωνις παραιτήθηκαν, για να κάνουν τη δουλειά τους εντός Βουλής. Ο Τσίπρας θα παίζει μπάλα μόνος του. Και μετά ακολουθεί και ο προϋπολογισμός, όπου, μία από τα ίδια, γιατί ακόμη δεν θα έχει εκλεγεί πρόεδρος.

Χώρια που με όλη αυτή την αναμπουμπούλα θέλει ο Τσίπρας συμβούλιο πολιτικών αρχηγών στην προσπάθεια να βρει δεκανίκια για το ασφαλιστικό για να μην σηκώσει μόνος του το πολιτικό κόστος και αυτή η «ανωμαλία» στη ΝΔ του χαλάει τα σχέδια.

Και το κωμικοτραγικό της ιστορίας δεν σταματάει εκεί.

Όχι βέβαια. Έχει και συνέχεια. Διότι άπαξ και «πήραμε την κάτω βόλτα όμορφη μου Παναγιώτα» ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό και φαίνεται η ΝΔ «σαν τρελό φορτηγό με τα φρένα σπασμένα».

Μετά το φιάσκο της Κυριακής ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους ( και… κάλου εγκεφαλικού, θα μπορούσαμε να πούμε για ορισμένους), ακούσαμε ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί και διαπιστώσαμε ότι η «τεχνική βλάβη» είναι κατά βάση «πολιτική βλάβη» και ενδεχομένως και μη αναστρέψιμη.

Γιατί; Γιατί όσα δεν ειπώθηκαν από τον Ιανουάριο και μετά, τότε που η ΝΔ έχασε πανηγυρικά τις εκλογές από την «πρώτη φορά Αριστερά», έχουν «μπουκώσει» και θέλουν να βγουν μαζεμένα. Κάποιοι τα κρατάνε με το ζόρι, κάποιοι δεν αντέχουν και τα ξεστομίζουν και όλη μαζί η ΝΔ είναι ένα καζάνι που βράζει και τώρα έχουν κάτσει κάμποσοι πάνω στο καπάκι και προσπαθούν να το «πατικώσουν» για να μην εκτοξευτεί και τους προκύψει ανεξέλεγκτη έκρηξη. Και φυσικά, αυτή η ατελείωτη προεκλογική περίοδος για την εκλογή νέου πρόεδρου δεν προσέφερε και τίποτα ως προς την εσωκομματική εκτόνωση και την ανάπτυξη εσωκομματικού διαλόγου. Εν τέλει εξελίχτηκε σε αυτό, που από την αρχή ορισμένοι εκτιμούσαν ότι θα είναι: «καλλιστεία υποψηφίων».

Όπως λένε και πολλοί, με πολύ σκωπτική διάθεση, ο Τσίπρας, θα είχε κάνει δύο δημοψηφίσματα και μία από εθνικές εκλογές σε 50 μέρες. Μήπως τις κάνει κιόλας αυτές τις τελευταίες, έτσι όπως πάνε τα πράγματα… Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι.

Όλοι εναντίον όλων λοιπόν στη ΝΔ.

Εδώ που τα λέμε και αυτό το σκηνικό ταιριάζει με το γαλατικό χωριό του Αστερίξ, που λέγαμε παραπάνω. Γιατί άμα τα... πάρουν σημειώνεται γενική σύρραξη και μεταξύ τους, και για «όπλα» χρησιμοποιούν μπαγιάτικα ψάρια.

Βέβαια στη ΝΔ δεν έχουν ψάρια, ούτε φρέσκα ούτε μπαγιάτικα γιατί δεν έχουν και λεφτά για τα αγοράσουν, αλλά τέλος πάντων ας μην κολλάμε στις λεπτομέρειες!

Και όταν μπορέσουν εν τέλει να κάνουν εκλογές θα περιμένουν από τον κόσμο να πάει να ψηφίσει.

Α να δούμε. Καταρχήν θα τα καταφέρουν να κάνουν εκλογές πριν διαλυθούν; Και αν τα καταφέρουν πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν; Και ποιος θα είναι αυτός ο λεβέντης και καραμπουζουκλής που θα πάρει στα χέρια του ένα κόμμα σε αυτή την κατάσταση; Και τι θα το κάνει μετά;