Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα

Φέτος συμπληρώνονται είκοσι έτη από την κρίση των Ιμίων και, ουσιαστικά, την τελευταία ήττα του Ελληνισμού, οφειλόμενη αποκλειστικά στο τότε κυρίαρχο πολιτικό σύστημα!

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ: 26/12/1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακάντ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα αρνούμενος βοήθεια ελληνικών μέσων διάσωσης. 28/12: ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το πλοίο. 29/12: Το τουρκικό Υπ. Εξωτερικών χαρακτηρίζει τα Ίμια τουρκικό έδαφος, ενώ η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς 12 μέρες μετά[!] αναφέροντας τη συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία και τα Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα. 14/1: Ο Αμερικάνος πρόεδρος Κλίντον, σε επιστολή του αναφέρει: “Φοβάμαι θερμό επεισόδιο”. 19/1: Στην Ελλάδα πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο Σημίτης, που εσχάτως ανυψώθηκε από στελέχη της κυβέρνησης Σ.ΑΝΕΛ σε μεγάλο οραματιστή!!. 25/1: Ο δήμαρχος Καλύμνου, συνοδεία αστυνομικών, υψώνει στα Ίμια την ελληνική σημαία. 28/1: Ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Άνδρες του περιπολικού «Παναγόπουλος» στις 08:00 αντιλαμβάνονται την τουρκική σημαία. Τις επόμενες ώρες ο αρχηγός Γ.Ε.Ν. δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική. Ο Α.Γ.Ε.Ν. ενημερώνει τον Α.Γ.Ε.ΕΘ.Α., ναύαρχο Λυμπέρη. Ο Λυμπέρης ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Αρσένη, ενώ προσπαθεί να επικοινωνήσει ανεπιτυχώς με το Ναυτικό Διοικητή Αιγαίου, Ι. Καλλιγιάννη, για να τον συμβουλεύσει να υψωθεί η σημαία από τον δημάρχο Καλύμνου και όχι από πολεμικό άγημα (λόγω αποστρατικοποιημένης ζώνης). Τελικά, η σημαία υψώθηκε από το πλήρωμα του «Αντωνίου». 30/1: Δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, πλησίον των τουρκικών ακτών. Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά σπεύδουν στην περιοχή Ιμίων σε διάταξη μάχης. Συγχρόνως, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα ανατολικά Ίμια και Ειδικές Δυνάμεις στη γειτονική Καλόλιμνο. Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ: 30/31/1/1996: Νύχτα, καιρικές συνθήκες εξαιρετικά κακές, βρέχει συνεχώς, ορατότητα μηδενική. 01:15π.μ. Τούρκοι κομάντος διαφεύγουν της προσοχής και αποβιβάζονται στη αφύλακτη μικρή Ίμια. Υψώνουν την τουρκική σημαία. Παραμένουν επτά ώρες. Το γεγονός επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο της Φρεγάτας «Ναυαρίνο». 05:30π.μ., το ελικόπτερο επιστρέφοντας καταπέφτει στη θάλασσα. Σκοτώνονται οι αξιωματικοί, Χ. Καραθανάσης, Ε. Γιαλοψός, Π. Βλαχάκος, οι οποίοι μαζί με τους Κυπρίους φονευθέντες αγωνιστές Τάσο Ισαάκ και Σολ. Σολωμού συναπαρτίζουν την ομάδα των τελευταίων αθανάτων ηρώων του ελληνισμού στον 20ό αιώνα. [Επιτέλους πέρσι ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης Σ.ΑΝΕΛ, κ. Καμμένος, τίμησε τη μνήμη των ηρώων αξιωματικών... πετώντας ένα στεφάνι από ελικόπτερο[!!!] στη θάλασσα των Ιμίων].Το ΚΥΣΕΑ, κατευθυνόμενο από τις γραμμές των προϊσταμένων (Σημίτη και ΥΠΕΘΑ Αρσένη) σε σύσκεψη, απορρίπτει ανακατάληψη των Ιμίων, για αποφυγή σύρραξης!! 06:10π.μ., οι υπουργοί Αμύνης και Εξωτερικών, Αρσένης και Πάγκαλος, στη θητεία του οποίου σημειώθηκε το εξίσου ατιμωτικό περιστατικό Οτσαλάν, ανακοινώνουν συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ Αθήνας- Άγκυρας με παρέμβαση Κλίντον-Χόλμπρουκ. Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας την ελληνική σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς. Τέλος ο Έλληνας πρωθυπουργός εκφράζει τις ... θερμές του ευχαριστίες στον πρόεδρο Κλίντον1 για τη μεσολάβησή του στην προσπάθεια αποφυγής περαιτέρω κλιμάκωσης. Ο ΥΕΘΑ, Γ. Αρσένης, απέδωσε την πτώση του ελικοπτέρου σε vertigo[!], (απώλεια προσανατολισμού του πιλότου), λόγω σκότους και καιρικών συνθηκών! [Σημειωτέον, τα ελικόπτερα αυτά δεν τηρούν προδιαγραφές νυκτερινών πτήσεων.] Η πτώση του ελικοπτέρου, οι καταγγελίες συγγενών των νεκρών αξιωματικών, και η επιμονή του ΥΠΕΘΑ να μην παρουσιάσει τα συντρίμμια του σκάφους, ερέθισε τη δυσπιστία των Ελλήνων εγείροντας υποψίες: Την 1/2/1996 η «Απογευματινή» αποκαλύπτει εμπιστευτικό σήμα του πιλότου του ελικοπτέρου [ώρα 04.49-31/1], προς τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»: “Έχω ένδειξη master caution (γενική ηλεκτρονική βλάβη), emergency (κίνδυνος)”. Σύμφωνα με ειδικούς, η ένδειξη αυτή σημαίνει ότι το ελικόπτερο δέχεται ηλεκτρονική παρεμβολή, ή ότι υπάρχει μηχανική βλάβη, οπότε και ανάβει το αντίστοιχο λαμπάκι. Αμέσως, όμως, ο πιλότος προσθέτει: “το λαμπάκι δεν δείχνει τίποτε”. Και η υπόθεση της ηλεκτρονικής παρεμβολής φάινεται άστοχη διότι οι συσκευές μας ηλεκτρονικού πολέμου δεν κατέγραψαν τίποτε. Κυρίαρχο σενάριο παραμένει αυτό της κατάρριψης του ελικοπτέρου από τους Τούρκους καταδρομείς. Την άποψη ενίσχυσαν εικόνες που μεταδόθηκαν μετά την ανάσυρση τμήματος του ελικοπτέρου, που έδειχναν σειρά οπών στο κυρίως σώμα του σκάφους. Σύμφωνα με επίσημες εξηγήσεις, επρόκειτο για υποδοχείς μπουλονιών που έσπασαν στην πρόσκρουση του ελικοπτέρου στο νερό. Πάντως τα ανασυρθέντα τμήματα του ελικοπτέρου δε στάλθηκαν ουδέποτε στο εργοστάσιο της κατασκευάστριας Augusta, για έλεγχο, αλλά φυλάσσονται [τουλάχιστον έως πέρσι] αμπαρωμένα σε υπόστεγο βάσης ελικοπτέρων.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ: Η νύχτα αυτή απετέλεσε σημείο καμπής για την ελληνική πολιτική στο Αιγαίο. Όσοι χειρίστηκαν την κρίση, ειδικά ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης, που ευχαρίστησε την αμερικανική πλευρά μέσα στο Κοινοβούλιο και ο υπ. Εξωτερικών Πάγκαλος, δέχθηκαν δίκαιες επικρίσεις, ενώ πολλοί μίλησαν για εθνική μειοδοσία. Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το απόγευμα της 31/1/1996, σε δεξίωση στη Γερουσία των Η.Π.Α., Αμερικανοί διοχέτευαν την πληροφορία ότι άμεσα οι Τούρκοι θα καταλάμβαναν ελληνική βραχονησίδα στην περιοχή. Το γεγονός κατεγράφη από παριστάμενους Έλληνες διπλωμάτες και στρατιωτικούς, που ενημέρωσαν την Αθήνα τηλεγραφικά και τηλεφωνικά [Επιτετραμένος στην Ουάσιγκτον, Κ. Κοκώσης]. Η πληροφορία διοχετευόταν, αφού είχε προηγηθεί προσωπική διαμεσολάβηση του προέδρου Μπιλ Κλίντον, η οποία είχε θεωρηθεί «επιτυχής». Την 1/2/1996, (λήξη της κρίσης), ο Νίκολας Μπερνς, κατά την τακτική ενημέρωση Τύπου, δήλωσε κυνικά: «Οι ΗΠΑ από σήμερα δεν αναγνωρίζουν ελληνική κυριαρχία στα Ίμια καθώς και σε σειρά νησίδων των ακτών του Ανατολικού Αιγαίου(!)». Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μπερνς δήλωσε ότι οι Η.Π.Α. δεν αναγνωρίζουν στα Ίμια ούτε τουρκική κυριαρχία, αποκαλώντας τα τουρκιστί, δηλαδή ‘Καρντάκ’. Η κυβέρνηση [των Γιες-μεν] Σημίτη ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη δήλωση Μπερνς, παρά το ότι, μέχρι εκείνη τη στιγμή, σταθερή θέση των Αμερικανών για την κρίση ήταν ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίρνουν θέση. Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοί μας και οφείλουν να παρακαθίσουν σε συνομιλίες για επίλυση των διαφορών τους». Αξίζει να καταγραφεί η “αφωνία” των “συμμάχων” και “εταίρων” μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΙΕΣ: Θριαμβολογίες και νεοσουλεϊμανικοί λεονταρισμοί ακολούθησαν την αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από τις βραχονησίδες. Ο νεο-οθωμανικός φανατισμός ενισχύθηκε από εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων πολιτικών, που εμφανίστηκαν «νικητές» της κρίσης. Τα τουρκοκάναλα έδωσαν ρεσιτάλ φανατισμού στα δελτία ειδήσεων δείχνοντας νίκες της ...εθνικής ποδοσφαιρικής τους ομάδας, νικηφόρους αγώνες πάλης μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων πεχλιβάνηδων, ενώ έκαναν αναφορές ακόμα και στο 1922 και στον θύτη του πρώτου ολοκαυτώματος του 20ού αιώνα, Κεμάλ Ατατούρκ. Η Τσιλέρ δήλωσε χαμογελώντας: «Η σημαία αυτή κατέβηκε και οι στρατιώτες εκείνοι έφυγαν». Ο υπ. Εξωτερικών Μπαϊκάλ είπε: «δεν παίζουν με την Τουρκία. Αποβιβαστήκαμε στο Καρντάκ. Δείξαμε ότι η Τουρκία έχει πολιτική βούληση στον τομέα υλοποίησης των στόχων της».

Η ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ: Η συνθήκη του 1932 καθόριζε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ιταλίας, που κατείχε τα Δωδεκάνησα, και Τουρκίας. Σ' αυτήν βασίστηκαν οι παραχωρήσεις του 1947 προς την ελληνική πλευρά, πριν επακολουθήσει και η επίσημη ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα (1948). Στην πρώτη συνθήκη ανάμεσα σε Ιταλία και Τουρκία συμπεριλαμβάνονταν σε χάρτη και ορίζονταν σαφώς ποιες βραχονησίδες ανήκαν στην Ιταλία. Αργότερα, καθώς όλες οι ιταλικές κτήσεις πέρασαν στην ελληνική κυριότητα, και τα Ίμια ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Η Τουρκία είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά.

Σημείωση: ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ “ΗΡΩΕΣ”: Αξίζει να δούμε τι απέγιναν οι παρασημοφορημένοι άνδρες της τουρκικής ομάδας “Καρτάκ”. Σε άσκηση στη Μαρμαρίδα το ελικόπτερο που επέβαιναν εξερράγη και φονεύθηκαν όλοι οι άνδρες της “Καρντάκ”, πλην τριών που απουσίαζαν. Ένας ήταν κι ο επικεφαλής τους, Ταγματάρχης Ζεκί Σεν. Ο Ζεκί Σεν, ήταν καταδρομέας της μονάδος SAT. Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι υπήρξε ελληνικό σαμποτάζ, εκδίκησης για τα Ίμια. Αργότερα ο Ζεκί Σεν, αποσπάστηκε στη Γεωργία. Δύο μήνες μετά, με διαφορά 3 ημερών, φεύγουν από τη ζωή και οι δύο επιζώντες Τούρκοι κομάντος, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Στο ίδιο έτος δηλαδή και οι 12 Τούρκοι κομάντος των Ιμίων, δεν ήταν πλέον στην ζωή εξαιρουμένου τον αρχηγού τους. Τα ίχνη του Ζεκί Σεν χάθηκαν, ώσπου το 2003 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 6/5/2003, ο Ζεκί Σεν γιόρτασε τα γενέθλια του σε κλαμπ της Κων/πόλης (LAILA) στο Ορτάκιοϊ. Τη νύχτα των γενεθλίων την πέρασε στο ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE”. Το επόμενο μεσημέρι, στις 3.30 μ.μ., ο Ζεκί Σεν δέχθηκε στην πλατεία Ταξίμ επίθεση τριών νεαρών, οι οποίοι τον σκότωσαν με μαχαίρια και διέφυγαν στα στενοσόκακα της Πόλης. Αυτά!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 1. “Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ” (συνέντευξη με το δημοσιαγραφο που ανήρτησε την τουρκική σημαία) 30/1/2009 2.

www.citypress-gr.blogspot.com 3. Εφημερίδα «Δημοκρατία», 29/1/2011 “15 χρόνια από την Εθνική ταπείνωση στα Ίμια” (Λ.. Μπλαβερης) 4.

www.strategyreport.gr/, 5. Αθεατος κοσμος, alter tv

www.scribd.com/oikonomoukon

1. Οι δημόσιες ευχαριστίες προς πρόεδρο των Η.Π.Α, αξίζει εδώ να σημειωθεί, επανελήφθη πέρσι[!] από τον κ. Δραγασάκη της κυβέρνησης Σ.ΑΝΕΛ, για τη στήριξη που έκανε ο Ομπάμα στις εναγώνιες προσπάθειες της Κυβερνήσεως να ... υπογραφεί το 3ο Μνημόνιο!!