Με επίγνωση ότι κρίνοντες και κρινόμενοι αλλά και ο κλάδος των καθηγητών που παρακολουθεί είμαστε πνευματικοί άνθρωποι με υψηλή εκπαίδευση που μπορούν να κατανοήσουν το σκόπιμο, το γενικώς χρήσιμο αλλά και το μερικώς ωφέλιμο καταθέτουμε με αντικειμενικότητα τη συνολική μας άποψη, κάνοντας τις εξής διαπιστώσεις:

Οι πρόσφατες κρίσεις των διευθυντών είχαν έντονη πολιτική - κομματική χροιά. Το Διευρυμένο Υπηρεσιακό Συμβούλιο Λάρισας (με ελλιπή σύνθεση) που απαρτίζονταν από πολλά μέλη προσκείμενα στην κυβερνώσα παράταξη έκανε κυρίως πολιτική αξιολόγηση και λιγότερο υπηρεσιακή. Προσπάθησε να μείνει στις προβλέψεις του ψηφισμένου από το κυβερνών κόμμα νόμου καθώς και στις ασφυκτικές χρονικά Υπουργικές Εγκυκλίους, αλλά σε κάθε περίπτωση η απειρία στην εφαρμογή αλλά και ορισμένες φορές η προχειρότητα …ξεχείλιζε (π.χ. όρθιοι οι υποψήφιοι διευθυντές περίμεναν στον διάδρομο της Διεύθυνσης μέχρι τις 6:00 το απόγευμα για να καταθέσουν τις αιτήσεις τους, οι κρίσεις δεν άρχισαν από την κορυφή της ιεραρχίας αλλά από τη μέση κ.ά. )

Είχαν πολιτική χροιά διότι η βαθμολογία στη συνέντευξη δεν στηρίχτηκε μόνο στα υπηρεσιακά δεδομένα ούτε απηχούσε μόνο τη διαδικασία αποτίμησης των υποψήφιων από τους Συλλόγους Διδασκόντων. Βέβαια, σε αρκετές περιπτώσεις στηρίχτηκε. Αν εξαιρέσει κανείς τα άριστα που μπήκαν σε κάποιους που είχαν αρκετά μετρήσιμα μόρια και ήταν ψηλά στην κλίμακα, οπότε θα ήταν πρόκληση η «σφαγή» τους και αν επίσης εξαιρέσει κανείς και κάποια ανώδυνα άριστα που μπήκαν προς το τέλος του πίνακα των μετρήσιμων μορίων, οι μεγάλες ανατροπές έγιναν στη μέση. Εκεί κάποιοι με αρκετά μετρήσιμα μόρια αλλά πολιτικά αλλότριοι, κάποιοι απ’ αυτούς απερχόμενοι διευθυντές σχολείων, μετά τη συνέντευξη «γλίστρησαν» πολύ παρακάτω, ενώ κάποιοι άλλοι από τους κυβερνητικά «ημέτερους», χωρίς προηγούμενο διευθυντικό έργο, πήραν το ασανσέρ και ανέβηκαν πολλές θέσεις για να εξασφαλίσουν σχολεία της επιθυμίας τους. Αυτό όμως δεν μπορεί να ονομαστεί υπηρεσιακή αξιοκρατία. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις υποψήφιοι που είχαν υψηλή αποτίμηση από τον Σύλλογο Διδασκόντων, βαθμολογήθηκαν χαμηλά, ενώ κάποιοι «πιο δικοί τους», παρόλο που είχαν σχετικά χαμηλή αποτίμηση από τον Σύλλογό τους, αρίστευσαν! Αυτό με απλά λόγια λέγεται κομματική ή «φιλική» πριμοδότηση.

Το Διευρυμένο Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Ν. Λάρισας (όλα τα μέλη) βαθμολόγησε τους υποψήφιους πολύ αυστηρά σε σχέση με τους βαθμούς άλλων υπηρεσιακών συμβουλίων. Δηλαδή, ο νομός Λάρισας δεν είχε άξιους και ικανούς συναδέλφους; Το εύρος της βαθμολογίας κινήθηκε από το άριστα 8 μέχρι το 1,80! Πάλι καλά που σε ορισμένους δεν ζήτησε και το πτυχίο πίσω! Γιατί άραγε η βαθμολογία να αγγίζει τα όρια της επιστημονικής, υπηρεσιακής και προσωπικής προσβολής;

Οι ΣΥΝΕΚ όσα κατήγγειλαν τα προηγούμενα χρόνια τώρα έρχονται να τα εφαρμόσουν. Ενώ κατήγγειλαν τη διαδικασία της συνέντευξης, τώρα τη χρησιμοποιούν ως εργαλείο «ψηφιακής επεξεργασίας» των αποτελεσμάτων του πίνακα των υποψηφίων.

Οι ΣΥΝΕΚ επί της ουσίας συμμετείχαν σε διαδικασία αξιολόγησης συναδέλφων, κάτι που μέχρι πριν λίγο ξόρκιζαν. Άραγε τι έπεται…;

Οι ΣΥΝΕΚ ενώ ζητούσαν την κατάργηση του Ν. 3848 της Διαμαντοπούλου, τώρα αυτόν εφάρμοσαν με κάποιες τροποποιήσεις.

Το θετικό βήμα του νόμου που δίνει το δικαίωμα στο Σύλλογο Διδασκόντων να εκφράζει την άποψή του για κάθε υποψήφιο φαλκιδεύτηκε από την υπεραπλούστευση του «διαφωνώ ή του συμφωνώ». Αν εμπιστεύονται τους συναδέλφους θα πρέπει αυτού του είδους η αξιολόγηση να πάρει επιστημονικά χαρακτηριστικά και να γίνει δομημένη και τεκμηριωμένη αποτίμηση και όχι γκάλοπ που τα δεδομένα του θα χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν…

Τέλος, ελπίζουμε η εκπαιδευτική κοινότητα της Λάρισας να ξεχάσει γρήγορα το κωμικοτραγικό επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον αιρετό των «Παρεμβάσεων».

Η συμπεριφορά του σε βάρος μέλους του Υπηρεσιακού Συμβουλίου «έπνιξε» το δίκαιο του αιτήματός του για διαφάνεια. Εκτός κι αν ο εκπρόσωπος μιας παράταξης ήθελε να πρωταγωνιστήσει διά της απουσίας του! Γιατί οι αιρετοί εκπρόσωποι του κλάδου πρέπει να είναι παρόντες σε όλες τις διαδικασίες και να υπερασπίζονται τους συναδέλφους συμμετέχοντας στην πράξη και όχι ανεύθυνα και θεωρητικά με κάποιες κορώνες.

Εκτός κι αν αυτές οι κορώνες ή τα επεισόδια θέλουν να κρύψουν την απουσία συγκεκριμένων θέσεων που είτε δεν υπάρχουν είτε τεχνηέντως κρύβονται από τον πολύ κόσμο για να δρέπουν έτσι μόνο τις δάφνες των διαμαρτυριών.

Ούτως ή άλλως οι συνάδελφοι είναι οι τελικοί κριτές των λεγομένων και των πράξεων όλων μας. Πάντως, συγχαίρουμε τους νέους διευθυντές και τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο τους, σε δύσκολη ομολογουμένως συγκυρία, για το καλό του Δημόσιου Σχολείου και του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας».