Αυτή είναι η λυδία λίθος της διαπραγμάτευσης…» δηλώνει στην «Ε» ο Πρύτανης του ΤΕΙ Θεσσαλίας κ. Ξενοφών Σπηλιώτης, ερωτηθείς για την εξέλιξη της συγχώνευσης του ΤΕΙ και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Το θέμα των συγχωνεύσεων ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, απασχόλησε την έκτακτη Σύνοδο Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων ΤΕΙ, στην Αθήνα, όπου συμμετείχε ο κ. Σπηλιώτης και σύμφωνα με όσα υποστήριξε «κατά τη διάρκειά της υπήρχε θετικό κλίμα για την ενοποίηση ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά με όρους νομιμότητας και αξιοπρέπειας», εστιάζοντας κυρίως σε ρυθμίσεις που αφορούν στην ακαδημαϊκή γεωγραφία και στο θεσμικό πλαίσιο.

Όσο αφορά στην ακαδημαϊκή συγκρότηση των ιδρυμάτων, ο κ. Σπηλιώτης, μεταφέροντας και την πρόταση που υιοθέτησε η Σύνοδος, υποστήριξε ότι: «Ακολουθώντας τις διεθνείς πρακτικές, για όσα Τμήματα ΤΕΙ προτείνεται να ενσωματωθούν στα Πανεπιστήμια, κατά τη στιγμή της ακαδημαϊκής τους ενσωμάτωσης στο αντίστοιχο Πανεπιστήμιο (σημείο μηδέν), θα πρέπει να επισυμβούν ταυτόχρονα τα εξής: i) Ιδρύεται το νέο πανεπιστημιακό Τμήμα, ii) καταργείται το παλαιό Τμήμα Τ.Ε.Ι., και iii) το σύνολο του ακαδημαϊκού προσωπικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του παλαιού Τμήματος περνά απευθείας στο νέο Τμήμα».

Αντικείμενο της Συνόδου Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων των ΤΕΙ,

ήταν η ενσωμάτωση του ΤΕΙ Ηπείρου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπως αυτή περιγράφεται στο σ/ν «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις». Κρίθηκε ότι: «η αναμόρφωση του χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας είναι ένα ώριμο αίτημα, με πολλαπλασιαστικά οφέλη για την αναπτυξιακή πορεία του τόπου», και πρότεινε τη βελτίωση διατάξεων του σ/ν, που αποσκοπούν στην ευχερέστερη εφαρμογή του νομοθετήματος και τελικά στην ενίσχυση της λειτουργικότητας των νέων, διευρυμένων πανεπιστημιακών δομών στην Ήπειρο και τα Ιόνια νησιά.

Με τις διαφορές των ΤΕΙ για τις συγχωνεύσεις με τα Πανεπιστήμια, να εστιάζονται σε δομικά στοιχεία, όπως στη διοικητική τους οργάνωση και στην ένταξη του ακαδημαϊκού προσωπικού στα νέα Τμήματα, η Σύνοδος κατέθεσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

«Διοικητική οργάνωση των Ιδρυμάτων: «Η διοικητική οργάνωση και τα συλλογικά όργανα των νέων Ιδρυμάτων θα πρέπει να αντανακλούν τη βούληση του συνόλου του ακαδημαϊκού και διοικητικού προσωπικού που θα στελεχώσουν τα νέα ιδρύματα με τη θεσμοθετημένη και συντεταγμένη ενσωμάτωση σε αυτό των αντίστοιχων κατηγοριών προσωπικού των ΤΕΙ.

Για τα νέα Τμήματα εφαρμόζεται το ισχύον θεσμικό καθεστώς που διέπει τη διοικητική οργάνωση των Τμημάτων των Α.Ε.Ι., με κριτήριο την αυτοδύναμη λειτουργία τους. Το αυτό ισχύει και για την περίπτωση των μονοτμηματικών Σχολών.

Στις περιπτώσεις που προβλέπεται η ένταξη των Τμημάτων αυτών σε υφιστάμενη Σχολή του Πανεπιστημίου, θα πρέπει να ανασυσταθεί η Σχολή και αναλόγως να ανασυγκροτηθεί η Κοσμητεία της.

Η διοικητική ανασυγκρότηση των υφιστάμενων Σχολών, στις οποίες εντάσσονται νέα Τμήματα, απαιτείται προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης συμμετοχή και εκπροσώπηση των Τμημάτων αυτών και του προσωπικού τους».

Για την ένταξη του ακαδημαϊκού προσωπικού στα νέα Ιδρύματα, η Σύνοδος θεωρεί ότι «πρέπει να εφαρμοσθούν σε όλες τις περιπτώσεις, με τις ανάλογες διοικητικής φύσεως προσαρμογές, οι σχετικές διατάξεις του σ/ν «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις» οι οποίες προβλέπουν τους όρους και τη διαδικασία ένταξης του ακαδημαϊκού προσωπικού Τ.Ε.Ι. (μέλη ΔΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ) σε πανεπιστημιακά Τμήματα που προκύπτουν από μετεξέλιξη καταργούμενων αντίστοιχων Τμημάτων ΤΕΙ.

Κάθε άλλη ρύθμιση, υπακούοντας προφανώς σε ελιτίστικες λογικές και παρωχημένες αντιλήψεις, πέραν του γεγονότος ότι θα ήταν αμφιβόλου συνταγματικότητας, απαξιώνει στην πράξη την ιστορική πορεία των Ιδρυμάτων και τον μόχθο όσων το υπηρέτησαν και συνεχίζουν να τα υπηρετούν, κατορθώνοντας να τα αναδείξουν ως διακριτούς και αναγνωρισμένους περιφερειακούς πόλους παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ιδίως κατά την τελευταία οκταετία της κρίσης και σε πείσμα των αποδομητικών πολιτικών που διαχρονικά η ελληνική Πολιτεία επιφύλαξε για τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, δυναμιτίζοντας ουσιαστικά στον πυρήνα του το όλο εγχείρημα».

Επίσης, για το ακαδημαϊκό προσωπικό (μέλη ΔΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ) η Σύνοδος ζητά : «να διασφαλισθεί η μισθολογική εξίσωση στις αντίστοιχες πανεπιστημιακές κατηγορίες και βαθμίδες σε σύντομο και συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα», ενώ για τα υφιστάμενα μέλη του διοικητικού προσωπικού των ΤΕΙ, αναφέρει ότι: «θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ότι θα συνεχίσουν να υπηρετούν το νέο Ίδρυμα από την πόλη που εργάζονται και τυχόν μετακίνησή τους σε άλλη έδρα του Ιδρύματος θα πραγματοποιείται μόνο μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου».

ΛΕΝΑ ΚΙΣΣΑΒΟΥ