Οι περισσότεροι θάνατοι συνεχίζουν να καταγράφονται στη Μεσόγειο, διαπιστώνει η έκθεση, και ανέρχονται σε 14.500 από το 2014 ως και τον Ιούνιο του 2017. Για το 2016 οι εξαφανίσεις και οι θάνατοι στη Μεσόγειο ανέρχονται σε 5.143 και ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί ετησίως από το 2000 ως και σήμερα. Κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2017 έχουν καταγραφεί συνολικά 3.781 θάνατοι και εξαφανίσεις, εκ των οποίων οι 2.200 στην περιοχή της κεντρικής Μεσογείου. Ο αριθμός αυτός είναι συγκριτικά μικρότερος από τους 4.376 θανάτους που καταγράφηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2016, ωστόσο είναι αυξημένος σε σχέση με τις αντίστοιχες περιόδους των ετών 2014-2015.
Από το 2000 οι θάνατοι παγκοσμίως ανέρχονται σε 60.000, ωστόσο όπως παρατηρεί ο ΔΟΜ «ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών παραμένει άγνωστος, διότι θεωρείται πλέον δεδομένο ότι πολλά περιστατικά δεν καταγράφονται ποτέ». Χαρακτηριστικό της έλλειψης στοιχείων που καταγράφονται στο πλαίσιο των προσφυγικών ροών προς τη Μεσόγειο είναι το γεγονός ότι για περισσότερους από 10.000 θανάτους το γένος και η ηλικία του θύματος παραμένουν άγνωστα. Από το σύνολο των θανάτων στη Μεσόγειο την τελευταία τριετία έχουν ταυτοποιηθεί μόλις 658 γυναίκες και 532 παιδιά.
Ιδιαίτερα δύσκολη είναι και η καταγραφή της παιδικής θνησιμότητας. Συνολικά από το 2014 ως και τον Ιούνιο του 2017 έχουν καταγραφεί παγκοσμίως 665 θάνατοι παιδιών, με τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων να υπολογίζεται ωστόσο τριπλάσιος.