Η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου ερμηνεύεται ως μήνυμα προς την ηγεσία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και του Υπουργείου Παιδείας.
Η σύσκεψη έγινε στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος και συμμετείχε ως εκπρόσωπος του ΙΕΠ ο σύμβουλος Ευστράτιος Ψάλτου.
O Αρχιεπίσκοπος στη παρέμβασή του, υπενθύμισε μάλιστα τη πρόβλεψη του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος για την αρμοδιότητα της Συνόδου της Εκκλησίας να ελέγχει τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως προς το δογματικό τους περιεχόμενο.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, «αυτό το κείμενο που θα διδαχθεί στο μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να φέρει τη σφραγίδα της Εκκλησίας ότι δεν είναι ανορθόδοξο και αντιχριστιανικό. Αυτό είναι βασικό πράγμα που πρέπει να το λάβουμε υπόψη». Πρόσθεσε μάλιστα ότι «εδώ πρέπει να παραδεχτούμε ότι μας παραβλέπει η πλευρά της Πολιτείας. Τα συζητάμε όμως αυτά και πρέπει να πω ότι υπάρχει προαίρεσις». Ο κ. Ιερώνυμος τόνισε, μεταξύ άλλων: «Εμείς ως Εκκλησία, ως Ιερά Σύνοδος μολονότι μας επιτίθενται, μας πληγώνουν, μας καταλογίζουν ότι είμαστε αδιάφοροι κλπ, έχουμε υπομονή. Και περιμένουμε. Και θα περιμένουμε να δούμε αυτά τα τετράδια. Και θα συμβουλευτούμε τους καθηγητές πανεπιστημίου, τους θεολόγους ώστε η κρίσις μας να είναι αυτή που πρέπει να είναι. Και εκεί θα δούμε αν συμφωνούμε ή δεν συμφωνούμε για τα περαιτέρω. Όμως ενώ εμείς έχουμε υπομονή σαν Σύνοδος, βλέπουμε από πλευράς πολιτείας βιασύνη. Γιατί ήδη κυκλοφορούν τα νέα τετράδια (βιβλία Θρησκευτικών) και γίνεται το μάθημα στα σχολεία. Αυτό πρέπει να πούμε ότι μας ανησυχεί λίγο».
Ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε τον σύμβουλο να μεταφέρει στο ΙΕΠ την αγωνία της Συνόδου και συγκεκριμένα ότι: «Πρώτον, ο Καταστατικός μας Χάρτης που βασίζεται στο Σύνταγμα λέει ότι έχουμε αρμοδιότητα εμείς -καλώς ή κακώς, το έχουμε - να πούμε τη γνώμη μας αν τα βιβλία των Θρησκευτικών είναι σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας, όχι με τη δική μας γνώμη. Και το δεύτερο, αφού τέθηκε για κάποιο χρόνο σε δοκιμασία το νέο αυτό υλικό, να έχουμε υπομονή από όλες τις πλευρές ώστε να τα δούμε με ηρεμία και να αποφασίσουμε. Και η Σύνοδος αυτό κάνει. Και τελικά τότε θα φανεί ξάστερα τι επιδιώκουμε εμείς και τι επιδιώκει κάποιος άλλος χώρος. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι ένας αγώνας που πρέπει με τιμιότητα και συνέπεια να τον συνεχίσουμε».