Του Γιώργου Μακρή

Την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός μεταρρυθμιστικού συνασπισμού εξουσίας ανέδειξε ο πρώην υπουργός κ. Γιώργος Φλωρίδης μιλώντας στην εκδήλωση για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του κ. Έκτορα Νασιώκα στην Αθήνα.

«Αν η χώρα μας βασανίζεται, είναι γιατί λείπει ένα γνήσιο πολιτικό μεταρρυθμιστικό υποκείμενο. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει δυνατότητα η χώρα να αντιμετωπίσει σοβαρά το πρόβλημά της. Στην πραγματικότητα λείπει ο μεταρρυθμιστικός συνασπισμός εξουσίας», τόνισε ο κ. Γ. Φλωρίδης ενώπιον των πρώην υπουργών κ. Παρασκευά Αυγερινού και Αλέκου Παπαδόπουλου, του προέδρου της «Δημιουργίας Ξανά» κ. Θάνου Τζήμερου, πολλών νυν και πρώην βουλευτών αλλά και πλήθους κόσμου που κατέκλυσε την αίθουσα της «Στοάς του Βιβλίου».

Ο κ. Γ. Φλωρίδης άσκησε κριτική στο υπάρχον πολιτικό σύστημα υπενθυμίζοντας αυτό που είπε πρόσφατα ο πρώην υπουργός κ. Τάσος Γιαννίτσης ότι δηλαδή «καμία διαπραγμάτευση (σ.σ. με τους εταίρους) δεν έχει γίνει αυτά τα τρία χρόνια γιατί η διαπραγμάτευση προϋποθέτει ότι έχεις δικό σου σχέδιο, το οποίο το προβάλλεις και το αντιπαραθέτεις με το σχέδιο των άλλων.

Δεν γίνεται χώρα να βγει από την κρίση όταν δεν έχει το δικό της ιδιόκτητο σχέδιο» υποστήριξε και διερωτήθη: «Πώς να ξεκινήσεις να φτιάξεις σχέδιο όταν το πολιτικό σύστημα το οποίο είναι επιφορτισμένο για να το φτιάξει πρέπει να αντιμετωπίσει το πρώτο κεφάλαιο αυτού του σχεδίου που λέγεται «βαθιά τομή στο υπάρχον πολιτικό σύστημα»; Δηλαδή πρέπει να αναιρέσει τον εαυτό του. Δεν μπορεί ο παλιός εαυτός, ο μη μεταρρυθμισμένος, αυτός της χρεοκοπίας, να είναι το όχημα των μεγάλων αλλαγών. Δεν γίνονται αυτά».

Ο κ. Γ. Φλωρίδης έκρινε επιβεβλημένες τις μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, το κράτος και το οικονομικό μοντέλο («να γίνει από παρασιτικό παραγωγικό», σημείωσε) ενώ για το πώς συγκροτείται το μεταρρυθμιστικό πολιτικό υποκείμενο σε μία χώρα, είπε με νόημα: «Μόνο όταν το πολιτικό κεφάλαιο από ανθρώπους οι οποίοι έβαλαν τη σφραγίδα τους σε όλες τις στιγμές της μεταπολίτευσης για να υπάρξουν μεταρρυθμιστικές τομές και αλλαγές, κατατεθεί σε μια συλλογική προσπάθεια, τότε μπορεί να υπάρξει μεταρρυθμιστικό πολιτικό υποκείμενο. Εκεί χρειάζονται υπερβάσεις».

Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ

«Όταν με ρωτάνε τι φταίει για τη χώρα, λέω ότι «ηττήθηκαν κατά κράτος οι δυνάμεις του εκσυγχρονισμού, του ορθολογισμού», επισήμανε από την πλευρά του ο πρώην υπουργός κ. Σταύρος Μπένος υπογραμμίζοντας ότι στο βιβλίο αποτυπώνεται «ο καημός του Έκτορα γι’ αυτή τη μεγάλη μάχη που χάθηκε».

Ο κ. Στ. Μπένος έκανε λόγο για τον «καρκίνο του λαϊκισμού που πότισε τόσο γρήγορα και τόσο βαθιά την ελληνική κοινωνία» κι ανέδειξε αυτούς που πολέμησαν για το αντίθετο. «Οριακή στιγμή – είπε - γι’ αυτή τη μάχη ήταν κατά τη γνώμη μου δύο γεγονότα: το ένα το ασφαλιστικό όταν παραδόθηκε ο Κώστας Σημίτης και το δεύτερο ήταν η παραίτηση του Αλέκου Παπαδόπουλου. Έκτοτε ζήσαμε την ιστορία των πορφυρογέννητων όπως λέει στο βιβλίο του ο Έκτορας».

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

«Το παραμύθι του Έκτορα Νασιώκα αποδίδει την τρέχουσα πολιτική ιστορία της κρίσης», σημείωσε ο διευθυντής της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής» κ. Αντώνης Καρακούσης. «Τα περιγράφει όλα – πρόσθεσε - με τρόπο εύληπτο, καθαρό: Τα σημάδια, οι αδυναμίες των ηγετών, οι μικρονοϊκές παρέες που τους συνόδευσαν και τους συνοδεύουν, τα ελλείμματα κατανόησης των συνθηκών αλλά και την κουλτούρα του λαού ο οποίος δεν μπορεί να διακρίνει τα μείζονα και τελικά ορίζεται από τα ελάσσονα».

Από την πλευρά του ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, τ. υπουργός και πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστος Κίττας χαρακτήρισε το βιβλίο ως «καυστική, ανελέητη, σκληρή σάτιρα» και ανέφερε ότι το διάβασε «απνευστί ένα κυριακάτικο απόγευμα».

Ο κ. Χρ. Κίττας εντόπισε στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου «ατμόσφαιρα έντονης απαισιοδοξίας» και προέβη στην εκτίμηση ότι «ταυτίζεται ίσως ο κ. Εκτ. Νασιώκας με την απαισιοδοξία των νέων της χώρας μας σήμερα για τους οποίους γράφει χαρακτηριστικά στο εισαγωγικό του σημείωμα: «Είναι ίσως μοναδική στην ιστορία της χώρας γενιά που δεν βλέπει μπροστά της την ελπίδα κάποιας διεξόδου». Κι από τη θέση μου για χρόνια εκεί που ήμουν ζώντας με τους νέους, δυστυχώς έχει δίκιο», τόνισε.

Με αφορμή το βιβλίο, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρθηκε και στην παιδεία λέγοντας με νόημα: «Προϋπόθεση και σταθερή βάση για ανάπτυξη και προκοπή μιας χώρας είναι η παιδεία, όχι η ανώτατη παιδεία, η παιδεία του λαού της διότι μόνο με την παιδεία πιστεύω ότι μπορεί να έχει αποτέλεσμα η υλοποίηση του Χρησμού «όλη η ευθύνη στον λαό». Μόνο έτσι».

ΤΡΙΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Την πρόθεσή του να γράψει και τρίτο βιβλίο αποκάλυψε καταχειροκροτούμενος ο συγγραφέας. «Ο «Αγωγιάτης» - είπε ο κ. Έκτορας Νασιώκας - ήταν η εποχή της ανάγκης, της έλλειψης, της αδυναμίας κι ο «Χρησμός» εξελίσσεται σε μια κοινωνία του νεοπλουτισμού και της επιθυμίας. Τα δύο βιβλία τα συνδέει το αξιακό σύστημα. Στην πρώτη περίπτωση οδήγησε στην ανάπτυξη. Στη δεύτερη η ηθική κατάπτωση λαού και ηγεσίας οδήγησε τη χώρα στην κατάρρευση. Φιλοδοξώ να γράψω τρίτο βιβλίο με βάση και πάλι το αξιακό σύστημα στις σχέσεις των ανθρώπων», ανέφερε.

Ο συγγραφέας ξεκαθάρισε ότι δεν νιώθει ιστορικός και επισήμανε ότι έγραψε το βιβλίο επειδή θεωρεί «αναγκαίο να τοποθετήσουμε όλοι στο τραπέζι του διαλόγου τα σημαντικά θέματα των ημερών μας για να αναζητήσουμε στέρεες και αποτελεσματικές λύσεις.

Δεν διεκδικώ να εκφράσω τη μοναδική αλήθεια, επιμένω όμως με πάθος να στηρίζω τη δική μου αλήθεια», πρόσθεσε ενώ αναφερόμενος στο πολιτικό σύστημα είπε με νόημα: «Οι προσωπικές ευθύνες του καθενός μας ιδιαίτερα όλων όσοι αποτελούσαν ή αποτελούν μέρος του πολιτικού συστήματος, ανεξάρτητα του κόμματος και της προσωπικής στάσης καθενός, ήταν και είναι αυταπόδεικτες. Προσωπικά ανέλαβα και αποδέχομαι τις δικές μου ευθύνες. Η συγγραφή του «Χρησμού» μπορεί να εκληφθεί και ως δημόσια λογοδοσία και εξομολόγηση».