Ήταν μια ομιλία-χείμαρρος, που λειτούργησε και ως μια ομολογία mea-culpa προς τα φτωχότερα στρώματα, αφού ο ίδιος αναγνώρισε ότι «μέχρι πριν από μερικούς μήνες, δεν μπορούσε να καταλάβει πολλά » για τη ζωή τους.
Κατά τη διάρκεια της μιάμισης ώρας που απευθύνθηκε στο πολυπληθές ακροατήριο του Μουσείου (σωματεία, ΜΚΟ, φιλανθρωπικές οργανώσεις), ο Γάλλος πρόεδρος ανέπτυξε τις ιδέες του για να σταματήσει «ο φαύλος κύκλος της αναπαραγωγής της φτώχειας».
Σύμφωνα με τα βασικά στοιχεία της λεγόμενης «μακρονικής» φιλοσοφίας, το άτομο βρίσκεται στην καρδιά της κοινωνίας. Η κοινωνία του εξασφαλίζει ένα περιβάλλον για την ευμάρειά του, σε αντάλλαγμα όμως, το άτομο έχει υποχρεώσεις, με βασικό καθήκον την ένταξή του. Την αρχή αυτή εφαρμόζει άλλωστε ο Γάλλος πρόεδρος, σε όλες τις μεταρρυθμίσεις που ονομάζει «μεταρρυθμίσεις μετασχηματισμού» της γαλλικής κοινωνίας. Μια δεύτερη αρχή, αφορά στην εργασία : Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει αναγάγει την εργασία σε «υπέρτατη αξία επανένταξης». Υπογραμμίζει ότι «όλα θα πρέπει να στοχεύουν στην εξασφάλιση μιας απασχόλησης για τον καθένα».