Η «αφωνία» της ΑΔΕΔΥ και η ηχηρή … σιωπή της ΠΟΕΔΗΝ προκαλούν αλγεινή εντύπωση. Σπαταλούνταν δισεκατομμύρια και η φαρμακευτική εταιρία τύγχανε προνομιακής μεταχείρισης την ίδια περίοδο που οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο υπέστησαν μειώσεις μισθών και συντάξεων και χιλιάδες οδηγήθηκαν στη διαθεσιμότητα και την απόλυση.
Αναδεικνύονται επίσης οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση, στη διάλυση των δομών υγείας και ασφάλισης και εν τέλει στην κρίση και στα Μνημόνια. Καταρρέει το αφήγημα της «συλλογικής ευθύνης» “του μαζί τα φάγαμε για την κρίση” και επιβεβαιώνεται η αξία της αταλάντευτης αντίστασης του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων στο Δημόσιο απέναντι στις πολιτικές λιτότητες.
Περιμένουμε από τις συνδικαλιστικές Ομοσπονδίες της Υγείας ΠΟΕΔΗΝ – ΟΕΓΝΕ να πάρουν θέση. Η παρατεταμένη σιωπή απλώς τους εκθέτει ανεπανόρθωτα. Είναι απαραίτητη η ταχύτητα διαλεύκανσης όλων των πτυχών της υπόθεσης και η παραδειγματική τιμωρία όλων όσων εμπλέκονται.
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα καθώς και οι συνταξιούχοι πρέπει να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα για τον ρόλο των συνδικαλιστικών ηγεσιών και τη συγκάλυψη που προσπαθούν να κάνουν προσφέροντας «υπηρεσίες» στα κόμματά τους.
