Αυτό αναφέρει ο ‘’ισχυρός άνδρας’’ της δημοτικής επιχείρησης Θόδωρος Καφφές, ο οποίος με αφορμή χθεσινό σχόλιο στα ‘’Ψ’’ διαβεβαιώνει κατηγορηματικά για την καταλληλότητα του πόσιμου νερού της Λάρισας παρότι το αντικαθιστάμενο δίκτυο είναι από σωλήνες αμιάντου.

«Δεν υπάρχει τίποτε βλαβερό σ’ αυτό» υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΛ. «Αυτό αναφέρουν οι διεθνείς επιστημονικές μελέτες, αυτό μας λένε μετά βεβαιότητος και οι τεχνικοί μας». Ο προβληματικός για τον άνθρωπο αμίαντος είναι ο εισπνεόμενος, εξηγεί, πληροφορώντας ότι λαμβάνονται όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα προστασίας για τα συνεργεία που εργάζονται στο κόψιμο των παλιών αμιαντοσωλήνων για την αντικατάσταση του δικτύου.

Υπενθυμίζοντας ότι «η προηγούμενη δημοτική αρχή επί 16 χρόνια δεν έκανε όσα εμείς αυτή την τριετία», ο Θ. Καφφές αναφέρει ότι ήδη κατασκευάστηκαν ή κατασκευάζονται 100 χιλιόμετρα νέου δικτύου «σε όλη την παλιά Λάρισα, εκεί όπου υπήρχαν σιδεροσωλήνες και σωλήνες αμιάντου», με έργα συνολικού προϋπολογισμού 20 εκατομμυρίων ευρώ. Η οικονομικώς εύρωστη ΔΕΥΑΛ, αξιοποιεί τα σημαντικά αποθεματικά της και προχωράει τα απαιτούμενα έργα με ταχύτητα μέσω αυτοχρηματοδότησης. Το μοναδικό εμπόδιο που τη φρενάρει είναι η έλλειψη προσωπικού. «Μόλις δέκα άτομα εργάζονται στην τεχνική υπηρεσία της επιχείρησης. Υπερβάλλουν εαυτούς για να προχωρήσουν δεκάδες έργα…», επισημαίνει ο Θ. Καφφές. Ο οποίος προαναγγέλλει ότι το δίκτυο ύδρευσης θα έχει αντικατασταθεί πλήρως μέσα στην επόμενη πενταετία «εφόσον μετά τις δημοτικές εκλογές συνεχίζουμε να είμαστε εμείς ως δημοτική αρχή». Καθώς με βάση το εξελισσόμενο σχέδιο θα χρηματοδοτηθούν και θα εκτελεσθούν έργα και στα υπολειπόμενα 100 χλμ του δικτύου ύδρευσης.

ΑΜΙΑΝΤΟΣ

Ότι δεν υφίσταται κίνδυνος από την ύπαρξη αμιαντοσωλήνων στα δίκτυα ύδρευσης διαβεβαιώνει και η ΕΥΔΑΠ, η οποία υδρεύει την πρωτεύουσα της χώρας. Αναλυτικότερα σε επίσημες ανακοινώσεις της αναφέρει μεταξύ άλλων: Επιστημονικές έρευνες έχουν επανειλημμένα τεκμηριώσει ότι ο αμίαντος είναι ένα υλικό που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, και κυρίως καρκινογενέσεις, όταν όμως βρίσκεται σε αιωρούμενη μορφή και εισπνέεται (εισπνεόμενος αμίαντος). Η επικινδυνότητα του αμίαντου προέρχεται από τις μικροσκοπικές ίνες που τον αποτελούν, οι οποίες όταν μπουν στο σώμα με την αναπνοή, προκαλούν αρρώστιες, όπως τον καρκίνο ιδιαίτερα στους πνεύμονες. Η επικινδυνότητά του ως υλικού είναι διεθνώς αποδεκτή για άτομα που ασχολούνταν με την εξόρυξη και την επεξεργασία του υλικού λόγω της εμφάνισης σειράς νεοπλασματικών ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος. Αντιθέτως, ο αμίαντος που είναι σταθερά συνδεδεμένος σε τελικά προϊόντα, όπως σε τοίχους, πλακάκια και σωλήνες δεν δημιουργεί προβλήματα στην υγεία, εφόσον δεν καταστρέφεται και δεν υφίσταται καταπονήσεις και φθορές. Ειδικότερα, έχει διαπιστωθεί ότι οι περιεκτικότητες αμιάντου στο πόσιμο νερό ως αποτέλεσμα της χρήσης αμιαντοτσιμεντοσωλήνων δεν παρουσιάζουν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία…

Από έρευνες σε περιοχές στις ΗΠΑ, στον Καναδά και ιδιαίτερα στη Μεγάλη Βρετανία όπου χρησιμοποιούνται αμιαντοτσιμεντοσωλήνες για τη διανομή πόσιμου νερού, έχει αποδειχθεί ότι το νερό του δικτύου ύδρευσης δεν περιέχει μεγαλύτερο αριθμό ινών αμιάντου από το νερό στη φυσική του μορφή που περιέχει ίνες αμιάντου εξαιτίας της διάβρωσης των φυσικών πετρωμάτων...

Οι λόγοι πάντως που οδήγησαν τα κράτη στη μη χρήση σωλήνων από αμιαντοτσιμέντο βασίζονται στους κινδύνους που εγκυμονεί για τους εργαζόμενους η παραγωγή και η τοποθέτηση των σωλήνων και όχι στον κίνδυνο των καταναλωτών. Το 1999 Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε την Οδηγία 76/769/ΕΟΚ που απαγόρευε τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ινών αμιάντου. Επίσης απαγόρευσε τη χρήση προϊόντων που περιέχουν τέτοιες ίνες (αμιαντοτσιμεντοσωλήνες) αλλά επιτρέπει τη χρήση των προϊόντων αυτών που ήταν εγκατεστημένα ή σε λειτουργία πριν την 15-8-1999 μέχρι την τελική απόρριψή τους ή το τέλος διάρκειας της λειτουργίας τους…

Η αντικατάσταση των δικτύων ύδρευσης από αμιαντοτσιμέντο, με δίκτυα από άλλο υλικό με το αιτιολογικό της επικινδυνότητας του αμίαντου δεν έχει επιβληθεί νομοθετικά. Ωστόσο δεν κατασκευάζονται πλέον νέα τμήματα του δικτύου ύδρευσης από αμιαντοτσιμεντοσωλήνες. Τόσο για την κατασκευή νέων τμημάτων όσο και για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων τμημάτων των δικτύων ύδρευσης χρησιμοποιούνται υλικά όπως ο χάλυβας και το πολυαιθυλένιο.

Ζ.