Λίγα μέτρα πιο κάτω μια μπετονιέρα γεμίζει με «μπετόν» τα καινούργια πεζοδρόμια, ένας εργάτης με τις γαλότσες μέσα στο τσιμέντο προσπαθεί να το «στρώσει». Η οδός Μ. Αλεξάνδρου παραμένει κλειστή εδώ και μέρες μιας και βρίσκονται σε εξέλιξη οι εργασίες. Οι καταστηματάρχες ζητούν επίσπευση των εργασιών ενώ άνθρωποι με αναπηρίες μετακινούνται με δυσκολία.

«Κάνουμε υπομονή, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά αν θέλουμε ένα καλό αποτέλεσμα», αναφέρει η κ. Αθανασία ενώ σε διπλανό κατάστημα ο κ. Θεόδωρος αναζητά λύση για να φέρει το εμπόρευμα στην επιχείρησή του. «Πόση υπομονή να κάνουμε αν το έργο παραδοθεί τον Οκτώβριο; Μπαίνει ένας πελάτης την ώρα, έχουμε πτώση 80% – 90%. Δεν έχουν εξασφαλίσει την πρόσβαση στα καταστήματα. Τα συνεργεία μάς στέλνουν στον Δήμο να κάνουμε τα παράπονά μας», υπογραμμίζει για να προσθέσει υπάλληλος του ίδιου καταστήματος: «δεν γίνονται μελέτες, όλα είναι πρόχειρα και στο πόδι. Πώς θα μπει το φορτηγό για να κατεβάσει παλέτες με εμπόρευμα;».

Για τραγική κατάσταση κάνει λόγο ιδιοκτήτης καταστήματος και ζητά την επίσπευση των εργασιών. «Από τη μια η δύσκολη οικονομική κατάσταση και από την άλλη η μη πρόσβαση στα καταστήματα δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά μας. Βλέπουμε τα ταμεία μας άδεια και τις υποχρεώσεις να τρέχουν. Χρειάζονται περισσότερα άτομα στα συνεργεία για να τελειώσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα», λέει ο κ. Δημήτρης.

Ένας ηλικιωμένος άνδρας με προβλήματα όρασης σταματά στο πεζοδρόμιο της Μ. Αλεξάνδρου στη διασταύρωσή της με την οδό Μανδηλαρά. Θέλει να περάσει απέναντι, για να κατευθυνθεί προς τον πεζόδρομο της Κουμουνδούρου. Πρόκειται για μια απόσταση λίγων μέτρων αλλά συγχρόνως είναι αδύνατο να την πραγματοποιήσει χωρίς βοήθεια. Περαστικός τον πιάνει από το χέρι, περπατά μαζί του από το «καλό» πεζοδρόμιο, ο ξένος γίνεται τα μάτια του περαστικού, διασχίζουν τον δρόμο με τα διάφορα εμπόδια και σιγά-σιγά περνούν μαζί πάνω από την τάβλα για να μην πέσει ο άνθρωπος μέσα στο φρέσκο τσιμέντο. «Είναι δύσκολο να μην βλέπεις και να πρέπει να περπατήσεις στην πόλη», λέει, τον ευχαριστεί και τον αποχαιρετά.

Λίγα μέτρα πιο κάτω, εκεί που η Μανδηλαρά συναντά την Παπαναστασίου, το πόδι ενός άντρα πιάνεται σε ένα σίδερο, χάνει την ισορροπία του και πέφτει στον χωματόδρομο. «Δεν είναι ο πρώτος, κάθε μέρα πέφτει αρκετός κόσμος. Μια κυρία χθες γέμισε αίματα», λένε οι καταστηματάρχες συμπληρώνοντας: «Εχει εξαντληθεί η υπομονή μας, χωρίς άτομα στα συνεργεία πώς να τελειώσει το έργο;».

* Στην οδό Ηπείρου πάντως, εκεί που τα έργα ολοκληρώθηκαν, η καθημερινότητα των πολιτών είναι πιο ήρεμη. «Η αλλαγή έγινε προς όφελος όλων των κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής. Βοήθησε τους πεζούς, δεν έχουμε πια μποτιλιαρίσματα και είναι καλύτερα μετά και την ολοκλήρωση του έργου», σημειώνουν.

Της Ζωής Παρμάκη

Φωτ.: Κώστας Τσάντζος