Του Δημήτρη Χατζηευθυμίου

Ο «επίσημος» αριθμός, σύμφωνα με τον Δήμο είναι μονοψήφιος: Στη Λάρισα έχουν καταγραφεί 9 άστεγοι.

Ωστόσο, ουδείς μπορεί να υπολογίσει τον αριθμό των ατόμων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγης: οικογένειες υπό έξωση γιατί δεν μπορούν να αποπληρώσουν το ενοίκιο, χωρίς νερό ή ρεύμα, με την Τράπεζα να απειλεί με κατάσχεση λόγω ανεξόφλητων δόσεων δανείου...

Η πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για την ενοικίαση ενός, από τα κλειστά ξενοδοχεία της Λάρισας, προκειμένου να φιλοξενηθούν οι άστεγοι ή οι δυνητικά άστεγοι, ετέθη σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς όμως να τύχει της έγκρισής του.

Η αρμόδια αντιδήμαρχος κ. Λίνα Ντάβαρη, στην οποία θέσαμε το ερώτημα, μας ανέφερε ότι, όπως δήλωσε και ο δήμαρχος στο δημοτικό συμβούλιο δεν υπάρχει κωδικός στον προϋπολογισμό του Δήμου για τη λειτουργία ενός τέτοιου ξενώνα. Συμπλήρωσε ωστόσο ότι ο Δήμος με τις Κοινωνικές του Υπηρεσίες διεξάγει έρευνα για να διαπιστωθεί η έκταση του προβλήματος, αναγνωρίζοντας ότι η κρίση έχει δημιουργήσει πολλούς απόρους και νεόπτωχους.

Σύμφωνα με την κ. Ντάβαρη στον παραπάνω αριθμό των αστέγων περιλαμβάνονται άτομα που χρήζουν ψυχιατρικής περίθαλψης, χρήστες ουσιών, μετακινούμενοι από πόλη σε πόλη, αλλά και εκ πεποιθήσεως άστεγοι. Εννοώντας προφανώς ότι δεν θα μπορούσε να βρεθούν κάτω από την ίδια στέγη. Ορισμένοι μάλιστα εξ αυτών, είτε φιλοξενούνται σε σπίτια φίλων, είτε σε άλλους χώρους (π.χ. υπόγεια κατοικιών και τροχόσπιτα).

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Μια διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας μας δίδει όμως ο δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» κ. Πέτρος Κρίκης, ο οποίος αναφέρει ότι είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που έχουν πρόβλημα, αριθμός ο οποίος βαίνει αυξανόμενος ακριβώς γιατί η κρίση βαθαίνει, αντί να αμβλύνεται. Ακριβώς όμως επειδή δεν υπάρχει η κατάλληλη δομή στην πόλη, το πρόβλημα δεν βγαίνει με ένταση στην επιφάνεια. Ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται για μεμονωμένα άτομα και όχι για οικογένειες με μικρά παιδιά.

Αμφιβάλλει όμως κανείς ότι υπάρχουν σήμερα συμπολίτες οι οποίοι απειλούνται με έξωση γιατί χρωστούν 3 ή 4 ενοίκια; αναρωτιέται ο κ. Κρίκης. Ενώ, επικαλούμενος και παραδείγματα που φτάνουν μέχρι το Εργατικό Κέντρο, υπάρχουν ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων ή σπιτιών που εξαναγκάζουν τους ενοικιαστές που τους χρωστούν να τα εγκαταλείψουν μη πληρώνοντας τους λογαριασμούς νερού ή ρεύματος, όπως επίσης και δανειολήπτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές οι οποίοι απειλούνται με κατάσχεση.

ΚΛΕΙΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ

Στη Λάρισα σήμερα υπάρχουν 5 κλειστά ξενοδοχεία, δυναμικότητας από 30 έως και 80 κλίνες. Ορισμένα από αυτά παραμένουν σε καλή κατάσταση, άλλα όμως απαιτούν σοβαρές εργασίες για να καταστούν λειτουργικά. Σε κάθε περίπτωση το κόστος για την ενοικίαση και λειτουργία ενός μεσαίου ξενοδοχείου των 50 κλινών, απαιτεί ένα κόστος που ξεπερνά τις 5.000 ευρώ τον μήνα.

Φαίνεται όμως ότι δεν είναι μόνο το θέμα του κόστους που προβληματίζει τη Δημοτική Αρχή, αλλά και το ποιοι θα έχουν το δικαίωμα φιλοξενίας και με ποιον τρόπο θα επιλεγούν.

Έχοντας εικόνα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο, όπου καθημερινά προσφεύγουν κατά δεκάδες συμπολίτες που αναζητούν λίγα τρόφιμα, το ερώτημα τίθεται ως εξής: τι θα συμβεί αν προσέλθουν δεκάδες Λαρισαίοι ζητώντας να φιλοξενηθούν στο υπενοικιαζόμενο ξενοδοχείο; Και γιατί να μην καταφύγει στη λύση αυτή όποιος αντιμετωπίζει πρόβλημα στέγασης;

Ο αντίλογος βέβαια από τον κ. Κρίκη τίθεται ως εξής: Όταν ο άλλος προσέλθει με το χαρτί της έξωσης ανά χείρας ή το κατασχετήριο της Τράπεζας, τότε υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί το ποιος θα έχει το δικαίωμα και ποιος όχι. Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν είναι: υπάρχει ή όχι πολιτική βούληση;