Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι πως αυτήν την αισιοδοξία τη συμμερίζονται και ευρωπαϊκοί κύκλοι. Μελετώντας τα ακόλουθα στοιχεία μπορούμε να διαπιστώσουμε αν και κατά πόσο έχουν δίκιο.  
* Το 2010 τα κόκκινα δάνεια ήταν 25 δισ. και σήμερα έχουν φτάσει τα 110 δισ.
* Το 2010 το Α.Ε.Π. ήταν 250 δισ. και σήμερα 179 δισ.
* Το 2010 οι άνεργοι ήταν 500 χιλιάδες και σήμερα αρκετά πάνω από 1 εκατομμύριο.
* Το 2010 οι συνταξιούχοι ήταν 2,4 εκατομμύρια και σήμερα 3 εκατομμύρια.
* Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς το κράτος ήταν 30 δισ. και έφτασαν αισίως τα 100.
* Στα ασφαλιστικά ταμεία οι οφειλές υπερδιπλασιάστηκαν.
* Η μετανάστευση επιστημονικού προσωπικού κατά το επίμαχο διάστημα ανέρχεται περί τις 400 χιλιάδες.
* Οι καταθέσεις έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ.
* Ιστορικές εταιρίες συνωστίζονται στην έξοδο από τη χώρα.
* Μεγάλες επενδύσεις ανεστάλησαν.
* Τέλος, η μεγάλη ωρολογιακή βόμβα που ονομάζεται ασφαλιστικό έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Οι 2,5 εκατ. (υπο)απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα καλούνται να χρηματοδοτούν 3 εκατ. συνταξιούχους και μάλιστα με τη μέση σύνταξη να είναι κατά 30% μεγαλύτερη από το μέσο μισθό! Αν στην εξίσωση προσθέσουμε και το διαρκές επιδεινούμενο δημογραφικό, τότε τα λόγια πραγματικά περιττεύουν. Το κερασάκι στην τούρτα είναι πως μετά από όλα αυτά και την εσωτερική υποτίμηση που διετελέστηκε όλα αυτά τα χρόνια η χώρα έπεσε και δέκα θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη της ανταγωνιστικότητας. Όπως διαπιστώνουμε από τα παραπάνω, όποιος είναι αισιόδοξος πως βαδίζουμε ορθά, μόνο ως αφελής, αδαής και γραφικός μπορεί να χαρακτηρισθεί. Μέσα σ' αυτό το δυσμενές περιβάλλον η υγιής επιχειρηματικότητα καλείται να αποτελέσει τον στυλοβάτη της αναχαίτισης του φαύλου κύκλου.
Καλούμαστε όλοι να προσαρμοστούμε το συντομότερο στη νέα τάξη πραγμάτων, δημιουργώντας ή εξελίσσοντας τις επιχειρήσεις σε πιο εξωστρεφείς, οργανωμένες, ανταγωνιστικές, σχεδιασμένες στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής και αποβάλλοντας όλες τις παθογένειες του παρελθόντος.  Η προσαρμοστικότητα είναι η λέξη κλειδί στη νέα πραγματικότητα. Η αναβάθμιση και η εξέλιξη του επιχειρηματικού μοντέλου είναι επιτακτική ανάγκη σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο κόσμο. Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας είναι αυτά που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Και τότε ίσως κάποιο μικρό φως προβάλει από την άκρη του τούνελ... * Ο Γ. Δημοβέλης είναι έμπορος αλουμινίου - οικονομολόγος και υποψήφιος σύμβουλος στο τμήμα εμπορίου με τον συνδυασμό "Νέα Επιμελητηριακή Δράση" του Δημ. Αδάμ