Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Στις 7 και 8 Ιουλίου το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας στην Επίδαυρο

Δημοσίευση: 05 Απρ 2017 12:30

Στις 7 και 8 Ιουλίου θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της Επιδαύρου η παράσταση «Βάκχες» του Ευρυπίδη σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου που ανεβαίνει σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας. η παρουσίαση του προγράμματος έγινε στην Αθήνα από τον καλλιτεχνικό διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών, Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο.

«Εγκαινιάζουμε νέους θεσμούς, συνεργασίες και ανοίγματα εντός του Φεστιβάλ, που ελπίζω να μπολιάσουν την ελληνική καλλιτεχνική πραγματικότητα και να εδραιωθούν, προκειμένου να δώσουν τους καρπούς τους στο μέλλον» είπε παρουσιάζοντας το πρόγραμμα ενώ αναφέρθηκε και στο περίφημο Λύκειο Επιδαύρου, το θερινό σχολείο για το αρχαίο δράμα που απευθύνεται σε σπουδαστές δραματικών σχολών και νέους ηθοποιούς από όλο τον κόσμο, ένα προσωπικό του στοίχημα που μπαίνει σε εφαρμογή φέτος.
Η παράσταση στην οποία βάζει τη σφραγίδα της και η Λάρισα έχει την εξής ταυτότητα: Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς • Διασκευή - Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος • Σκηνικά - Κοστούμια: Κλειώ Μπομπότη • Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης • Δραματολογική συνεργασία: Κατερίνα Κωνσταντινάκου • Σωματική προετοιμασία: Βίκυ Παναγιωτάκη • Φωνητική προετοιμασία: Ρηνιώ Κυριαζή • Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Έκτορας Λυγίζος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Άρης Μπαλής, Αργύρης Πανταζάρας, Ανέζα Παπαδοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Χρήστος Στέργιογλου. Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου και ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας.Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο θεός Διόνυσος φτάνει στην πόλη με ανθρώπινη μορφή και ο βασιλιάς Πενθέας παλεύει να οχυρώσει εαυτόν και το άστυ απέναντι στην έλευση μιας θρησκείας που εξισώνει τους πάντες –νυν και πρώην βασιλιάδες, θεούς και δούλους, μάντεις και αγγελιοφόρους, γυναίκες και άνδρες– σε έναν κόσμο συμφιλίωσης του ανθρώπου με τα πιο ζωώδη, αλλά και αγνά του ένστικτα. Πρόκειται για τη μοναδική σωζόμενη τραγωδία όπου ο Διόνυσος συμμετέχει ως πρόσωπο του δράματος, αλλά και ως παντεπόπτης σκηνοθέτης- συγγραφέας. Η παράσταση εξερευνά τη σύγκρουση ανάμεσα στην ατομικότητα του ήρωα και την πολυφωνικότητα του χορού: οκτώ αφηγητές, εντάσσοντας τα χορικά στη βασική πλοκή, παρακολουθούν τη διαδικασία της σταδιακής σύνθεσης και αποσύνθεσης ενός μικτού συνόλου, την αντίσταση των μελών του, αλλά και τη λαχτάρα τους να ανέβουν φαντασιακά στο ιερό βουνό ως μαινάδες και να μετατραπούν σε βάκχες. Μια τελετή μύησης στη λατρεία του «άλλου», της οποίας πρώτο στάδιο είναι να σταθούν δύο άτομα αντιμέτωπα υπό το βλέμμα ενός θεατή- μάρτυρα.