στον ιατρικό χώρο ενόψει των εκλογών της 21ης Οκτωβρίου στον Ιατρικό Σύλλογο Λάρισας για την εκλογή νέας Διοίκησης, Πειθαρχικού Συμβουλίου και εκπροσώπων στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.

Τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει την παρούσα χρονική περίοδο ο ιατρικός κόσμος, τα περισσότερα από κάθε άλλη χρονική περίοδο, βρίσκονται στο επίκεντρο της προεκλογικής περιόδου, που περιλαμβάνει από επισκέψεις και συγκεντρώσεις σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές και δομές υγείας μέχρι και κατ' ιδίαν συναντήσεις υποψηφίων με γιατρούς.

Δείγμα αυτής της προεκλογικής αντιπαράθεσης δίνουν σήμερα οι εκπρόσωποι των 4 παρατάξεων που συμμετέχουν στις εκλογές της επόμενης Κυριακής. Ο απερχόμενος πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος από την Νέα Ιατρική Κίνηση Ι.Σ.Λ. (Ν.Ι.ΚΙ. Ι.Σ.Λ.), ο καθηγητής Νίκος Σκεντέρης από τη Αγωνιστική Παρέμβαση Ιατρών Λάρισας, ο Νίκος Νταφούλης από τη Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Ιατρών Λάρισας (ΔΗ.ΠΑ.ΚΛ) και ο Λάμπρος Καραγεώργος από τους Ανυπότακτους Γιατρούς κλήθηκαν από την «Ε» να απαντήσουν σε δύο βασικά ερωτήματα, που αποτελούν τον πυρήνα της επιχειρηματολογίας τους στη διεκδίκηση της ψήφου των συναδέλφων τους:

1. Ποια είναι η θέση του γιατρού σε ένα υποβαθμισμένο Εθνικό σύστημα Υγείας και ποια τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα;

2. Ποιες είναι οι επιδιώξεις και οι προτεραιότητες της παράταξής σας στην επόμενη διοίκηση του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας;

Και οι τέσσερις εκπρόσωποι των παρατάξεων, παρά τις διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και προσεγγίσεις για τα αίτια και τις ευθύνες, συμφωνούν ότι η θέση του γιατρού συνεχώς υποβαθμίζεται και απαξιώνεται με τον κλάδο να αντιμετωπίζει πλέον την αβεβαιότητα για το μέλλον, την ανασφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τις ελαστικές μορφές εργασίας, ακόμα και την ανεργία. Κυρίως όμως να προσφέρει με αυτοθυσία τις υπηρεσίες του σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο αλλά και σε έναν ιδιωτικό τομέα, που μαστίζεται από αβεβαιότητα για τη βιωσιμότητα των ιατρείων εξαιτίας των δυσβάσταχτων φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών αλλά και το «ληστρικό clawback».

Παράλληλα οι τέσσερις εκπρόσωποι αναφέρονται στις επιδιώξεις και στις προτεραιότητες των παρατάξεών τους για την επόμενη θητεία στη διοίκηση του Ιατρικού Συλλόγου με όλους να συμφωνούν για την ανάγκη βελτίωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας με αύξηση των χρηματοδοτήσεων και προσλήψεις γιατρών με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση.

Γιαννακόπουλος Κωνσταντίνος

Νέα Ιατρική Κίνηση Ι.Σ.Λ. (Ν.Ι.ΚΙ. Ι.Σ.Λ.)

1. Σ’ ένα υποβαθμισμένο σύστημα υγείας, που χαρακτηρίζεται από βαριά υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, από στρεβλό σχεδιασμό και ιδεοληψίες, καθώς και από ολοκληρωτικές αντιλήψεις ορισμένων κυβερνητικών αρμοδίων, η ιατρική κοινότητα στοχοποιείται και απαξιώνεται σε όλο της το φάσμα από τον ιδιώτη αυτοαπασχολούμενο γιατρό μέχρι τον δημόσιο λειτουργό συνάδελφό του. Από τον μικρότερο γιατρό μέχρι τον μεγαλύτερο, ανεξαρτήτως βαθμίδας.

Αυτό το σύστημα υγείας σήμερα κρατιέται ακόμη όρθιο και δεν καταρρέει, από την υπερπροσπάθεια και τον αγώνα που δίνουν καθημερινά οι γιατροί, τόσο του Δημόσιου όσο και του Ιδιωτικού τομέα.

Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης για μερική αποζημίωση των αναδρομικών στο ΕΣΥ, ανάλογα πάντα με τα ταμειακά αποθέματα, προκαλεί πραγματικά οργή και εξευτελισμό των δημόσιων λειτουργών υγείας. Η υπερωριακή απασχόληση (εφημερία), πληρώνεται λιγότερο και από έναν ανειδίκευτο εργάτη, χώρια δε που κάθε καθυστέρηση στην καταβολή της είναι καταχρηστική και απαράδεκτη.

Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι τραγικές. Προσλήψεις εξαγγέλλονται, απλοποιήσεις στη διαδικασία προωθούνται, αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνονται. Ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός αργοπεθαίνει, με μοναδική εξαίρεση τις παρεμβάσεις της Περιφέρειας μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, ενώ τα αναλώσιμα υλικά είναι δυσεύρετα.

Απ’ την άλλη μεριά, ο κακός σχεδιασμός και οι ιδεοληπτικές εμμονές έχουν ρίξει την ΠΦΥ στα βράχια! Ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού ως gatekeeping (παραπομπές), με ταυτόχρονη κατάργηση της ελεύθερης επιλογής γιατρού, καθώς και οι ανύπαρκτες δομές ΠΦΥ έχουν σπείρει τον πανικό στους συμπολίτες μας.

Η βιωσιμότητα των ιδιωτικών ιατρείων είναι δύσκολη, μετά από τα δυσβάσταχτα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη, αλλά και το ληστρικό clawback, που στραγγαλίζουν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης και οδηγούν μοιραία στη μετανάστευση.

2. Οι προτεραιότητές μας στη Διοίκηση του Συλλόγου είναι πολλές και εξίσου σημαντικές. Αρχίζουν με την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπρέπειας των γιατρών, συνεχίζουν με τη βελτίωση των συνθηκών δουλειάς, εργασιακών σχέσεων και αμοιβών και τελειώνουν με την αναχαίτιση της μετανάστευσης των νέων κυρίως γιατρών.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός ενός συστήματος υγείας που βασίζεται σ’ έναν ρεαλιστικό υγειονομικό χάρτη, όπου θα αποτυπώνονται οι πραγματικές ανάγκες περίθαλψης και θα εμπεριέχει μια επαρκώς χρηματοδοτούμενη ΠΦΥ, με ελεύθερη επιλογή γιατρού και λογικές αμοιβές της ιατρικής επίσκεψης και πράξης, μετά από διαπραγμάτευση και συλλογικές συμβάσεις με το ΠΙΣ και τους Ι.Σ. και που θα αναβαθμίζει το επίπεδο παροχής περίθαλψης προς τους πολίτες, συμπληρώνει τις προτεραιότητές μας.

Οι προσλήψεις θα πρέπει να αποτελέσουν κυρίαρχο στόχο μας, καθώς και η πλήρης αποκατάσταση του ιατρικού μισθολογίου των γιατρών ΕΣΥ. Τέλος στην ομηρία των επικουρικών γιατρών. Άμεση αναπλήρωση των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των γιατρών.

Να μπει φρένο στους κατ’ επάγγελμα κατήγορους και συκοφάντες του ιατρικού κόσμου, που εκμεταλλεύονται «βιομηχανικά» περιπτώσεις πιθανής ιατρικής αμέλειας με την θεσμοθέτηση Ειδικής Επιτροπής από τον Π.Ι.Σ., που θα φιλτράρει τις περιπτώσεις πριν αποσταλούν στη Δικαιοσύνη.

Τέλος, θα πρέπει να εργαστούμε για τον τερματισμό του clawback (αυτόματη επιστροφή χρημάτων), επειδή θεωρούμε πως τελείωσε εδώ και αρκετό καιρό η αποστολή του, είναι άδικο και αντιαναπτυξιακό και δεν λύνει οριστικά το πρόβλημα των υπερβάσεων και της άσκοπης ζήτησης ιατρικών υπηρεσιών. Με νομική βοήθεια, αμέσως μετά τις εκλογές, ο Σύλλογός μας θα ξεκινήσει έναν τιτάνιο αγώνα δικαστικών προσφυγών και πολιτικών παρεμβάσεων, για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Διαχρονικός μας στόχος παραμένει φυσικά η ποιοτική εκπαίδευση και ειδίκευση των γιατρών, καθώς και η Διά Βίου Μάθηση.

Σκεντέρης Νίκος

Αγωνιστική Παρέμβαση Ιατρών Λάρισας

1. Η χώρα μας έχει υψηλής κατάρτισης ιατρικό δυναμικό, που στη συντριπτική του πλειονότητα τιμά τον όρκο του Ιπποκράτη. Στις αντίξοες συνθήκες που καλούνται να λειτουργήσουν οι γιατροί του Δημόσιου Συστήματος Υγείας καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες να προσφέρουν σωστή φροντίδα υγείας. Οι υπαγορευμένες από τους Ευρωπαίους δανειστές πολιτικές στην υγεία σtα χρόνια των Μνημονίων, αλλά και πριν από το 2014 η συστηματική απαξίωση και αποδιοργάνωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας για τουλάχιστον μια 4ετία, οδήγησαν τους νέους κυρίως γιατρούς σε εργασιακή ανασφάλεια, αβεβαιότητα για το μέλλον και μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό. Αλλά και για τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς οι πολύ υψηλές φορολογικές επιβαρύνσεις, καθώς και η συνέχιση του άδικου μέτρου του claw back αφαίμαξαν εισοδήματα και εξανέμισαν τα έσοδα των μικρών εργαστηρίων.

Από την άλλη, έγιναν θετικά βήματα, όπως η αντιμετώπιση των φαινομένων διαφθοράς, διαπλοκής και εκμαυλισμού στον χώρο της υγείας και του φαρμάκου, η ιατροφαρμακευτική φροντίδα των ανασφάλιστων πολιτών, οι χιλιάδες προσλήψεις σε επικουρικό, αλλά και μόνιμο προσωπικό σε Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Τα κενά, όμως, στη στελέχωσή τους εξακολουθούν να είναι πολύ μεγάλα. Η αλλαγή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας αναγκαία, αλλά στα πρώτα της βήματα ακόμη. Η αβεβαιότητα για τη χρηματοδότηση και οι χαμηλές αμοιβές αποτελούν βασικά εμπόδια στην κάλυψη των θέσεων στις ΤΟΜΥ.

Οι Ιατρικοί Σύλλογοι και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ν’ αναλάβουν τον θεσμοθετημένο ρόλο τους, που είναι η προστασία και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού (Σύμβουλοι της Πολιτείας ) και, ταυτόχρονα, η υποστήριξη του γιατρού για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος και συνθηκών εργασίας.

2. Η στάση της Αγωνιστικής Παρέμβασης Ιατρών Λάρισας θα συνεχίσει να είναι διεκδικητική όπως μέχρι τώρα με τα 2 μέλη της στο απερχόμενο ΔΣ του Συλλόγου.

Διεκδικούμε δωρεάν και ίση υγεία για τον λαό, θεσμική ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, ισόρροπη ανάπτυξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας, με αξιοποίηση όλου του ιατρικού δυναμικού, συλλογικές συμβάσεις μέσω του ΠΙΣ για όλους τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς ειδικοτήτων, καθώς επίσης και για τους οικογενειακούς γιατρούς, αποκατάσταση του μισθολογίου των γιατρών του ΕΣΥ, διασφάλιση των όρων και προϋποθέσεων άσκησης του πολυδιάστατου έργου (κλινικού, εκπαιδευτικού, ερευνητικού, διοικητικού) των πανεπιστημιακών γιατρών, έμφαση στην πρόληψη και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, νέα πολιτική στο φάρμακο, κεντρική διαχείριση των προμηθειών, επείγουσα ιατρική, αυτοτελή ΤΕΠ, νοσηλεία στο σπίτι, αποκατάσταση της υγείας.

Η καλύτερη υγεία για τον λαό προϋποθέτει αξιοπρεπή διαβίωση των γιατρών και συνθήκες άσκησης του ιατρικού λειτουργήματος. Κι αυτό απαιτεί γενναία αύξηση των δαπανών για την υγεία στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Επιδιώκουμε σταθερά την ενωτική δράση του ιατρικού κινήματος, βρίσκοντας σημεία σύγκλισης και κοινής διεκδίκησης.

Νταφούλης Νίκος

Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Ιατρών Λάρισας (ΔΗ.ΠΑ.ΚΛ)

1. Ο γιατρός σήμερα εργάζεται με το χαρακτηριστικό της αυτοθυσίας για το σύστημα υγείας και τους ασθενείς. Διότι βιώνει την ανασφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, άλλοτε επικουρικός, άλλοτε παρατασιακός ειδικευόμενος, άλλοτε με μπλοκάκι και άλλοτε άνεργος. Όταν εργάζεται πραγματοποιεί ατελείωτες εφημερίες για να βγαίνει ένας μισθός. Ως ειδικευόμενος καλύπτει τις διογκούμενες ελλείψεις των Δημόσιων Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας σε βάρος της υγείας του και της ουσιαστικής του εκπαίδευσης. Ως ειδικευμένος, επιμελητής ή διευθυντής παλεύει μέχρι τη συνταξιοδότησή του με εφημερίες, ελλείψεις προσωπικού, εξοπλισμού και υλικών. Ως ιδιώτης γιατρός βιώνει την πίεση του άνισου ανταγωνισμού από τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα πολυϊατρεία, τους νόμους της ζούγκλας της αγοράς, τις εξευτελιστικές συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ, την εξοντωτική φορολόγηση, το clawback και το rebate, τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που εξανεμίζουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του.

Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία συνεχίστηκε με μνημονιακούς και «αντιμνημονιακούς» στην κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει περισσότερες ευκαιρίες για τους επιχειρηματικούς ομίλους από τη μία και υποβάθμιση των δημόσιων δομών από την άλλη. Τα νοσοκομεία θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις με έσοδα από την απογευματινή τους λειτουργία και από τα υποχρηματοδοτούμενα από το κράτος ασφαλιστικά ταμεία. Θα γίνονται προσλήψεις αλλά με επικουρικούς, αφού δεν πληρώνονται από το κράτος αλλά από τα έσοδα του νοσοκομείου, εφόσον έχει. Για να λειτουργήσει το νοσοκομείο-επιχείρηση χρειάζονταν ελαστικά ωράρια εργασίας και πρόσφατα ψηφίστηκε ο νόμος για τη 48ωρη εβδομαδιαία εργασία των γιατρών που υπολογίζεται βάσει τετραμήνου και αποτελεί ευρωπαϊκή οδηγία. Πρόκειται για νόμο-έκτρωμα αφού οι ώρες εργασίας είναι «καθαρές», δεν προσμετρούνται οι κανονικές, εκπαιδευτικές, γονικές άδειες και τα ρεπό. Ο γιατρός θα πραγματοποιεί ατελείωτα δωδεκάωρα που αντιστοιχούν με βάση το υπάρχον σύστημα σε 7 εφημερίες και θα πληρώνεται 2,5. Ο νόμος προβλέπει μεταβατική περίοδο 3 ετών και όποιοι συνάδελφοι το «επιθυμούν» μπορούν να επιλέξουν και 60ωρο, δηλαδή χρόνο που αντιστοιχεί σε 10 εφημερίες και θα πληρώνεσαι 4,5. Αυτό λέγεται «εργασιακός μεσαίωνας».

2. Ευθύνη για όλη αυτή την κατάσταση έχουν οι σημερινές συμβιβασμένες ηγεσίες των Ιατρικών συλλόγων και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Στον ΠΙΣ από κοινού συγκρότησαν το Προεδρείο οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και από κοινού διαμόρφωσαν με το Υπουργείο Υγείας μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις ασκώντας κυβερνητικό συνδικαλισμό. Οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΠΑΚ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων επικουρικών γιατρών.

* Ενάντια στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής οδηγίας για το 48ωρο που στόχο έχει ωράρια λάστιχο και μείωση αποδοχών.

* Ενάντια στην εξοντωτική φορολόγηση των μικρών ιατρείων, το clawback και το rebate.

* Ενάντια στους νόμους για το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό.

Διεκδικούμε:

* Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας – πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

* Μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών.

* Επιστροφή των μισθών στο ύψος πριν τις περικοπές ως βάση για περαιτέρω αυξήσεις. Άμεση επιστροφή του συνόλου των αναδρομικών σε όλους τους γιατρούς.

* Δραστική μείωσητης συνδρομής του Ιατρικού Συλλόγου και κατάργηση του προστίμου μη πληρωμής.

* Να διασφαλιστεί το ρεπό μετά την εφημερία, ιδιαίτερα για τους ειδικευόμενους, όπου δεν εφαρμόζεται.

Καραγεώργος Λάμπρος

Ανυπότακτοι Γιατροί

1. Είναι αλήθεια ότι ο γιατρός σε παλαιότερες εποχές κατείχε μια θέση περίοπτη στην ελληνική κοινωνία. Η αντίληψη ότι ο πτυχιούχος της Ιατρικής άλλαζε κοινωνική τάξη και ότι θα είχε την προοπτική ενός επιτυχημένου επαγγέλματος και μιας άνετης ζωής, ήταν δεσπόζουσα. Σήμερα η θέση της μεγάλης πλειοψηφίας των γιατρών βρίσκεται στον αντίποδα της πρότερης κατάστασης.

Στο πλαίσιο του μεταπολεμικού συμβιβασμού αναπτύχθηκαν, ιδίως στη Δυτική Ευρώπη, δημόσια συστήματα υγείας. Αυτή η εξέλιξη δημιούργησε την ευκαιρία για μια αλματώδη πρόοδο της ιατρικής επιστήμης, αναβάθμισης του ρόλου και αναγνώρισης της αξίας των γιατρών και τη δυνατότητα δωρεάν κάλυψης των υγειονομικών αναγκών, με υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου και χαμηλού κόστους. Η περίοδος ευδαιμονίας, που βελτίωσε με εκρηκτικό τρόπο τους δείκτες υγείας του πληθυσμού, την ποιότητα ζωής και το προσδόκιμο επιβίωσης, ήταν σύντομη.

Από τη δεκαετία του ’80, η παγκόσμια επέλαση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, επέβαλλε τη διαμόρφωση πολιτικών για τη μετατροπή του δημόσιου αγαθού της υγείας σε αγοραίο εμπόρευμα. Στην πατρίδα μας, με πρόσχημα το χρέος, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα τέτοιο μοντέλο υγείας, με τον μεγάλο ιδιωτικό τομέα βασικό πυλώνα του, τα μικρομεσαία ιατρεία καταστραμμένα και τη δημόσια υγεία εμπορευματοποιημένο υβρίδιο.

Βασικό εμπόδιο για την πλήρη εφαρμογή αυτών των πολιτικών ήταν οι γιατροί με το κύρος που διέθεταν και την πλειοψηφική τους άποψη υπέρ της δημόσιας υγείας. Γι’ αυτό και οργανώθηκε συστηματικά η απαξίωση, η περιθωριοποίηση και η κατασυκοφάντησή τους. Ιδιαίτερα στα χρόνια του μνημονίου, μειώθηκαν δραματικά οι αμοιβές και αυξήθηκαν οι φόροι, καταληστεύθηκαν τα ταμεία και κουτσουρεύτηκαν οι συντάξεις, επιστράφηκαν μεγάλα τμήματα εισοδημάτων μέσω των clowbacks και των rebates, επιβλήθηκαν εξαντλητικά ωράρια εργασίας και ελαστικές συμβάσεις, η εκπαίδευση και η ιατρική τέχνη παραδόθηκαν στις πολυεθνικές του φαρμάκου, προσφέρθηκαν σκανδαλώδη προνόμια στους επιχειρηματίες υγείας και στο μεγαλοϊατρικό – μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο και νομοθετικές ρυθμίσεις ελέγχου των γιατρών. Το 25% των γιατρών ξενιτεύτηκε και ένα ανάλογο ποσοστό υποαπασχολείται ή βρίσκεται στην ανεργία.

2. Ο τίτλος της παράταξής μας δεν είναι τυχαίος. Θεωρούμε ότι η υποτακτικότητα απέναντι στις επιχειρούμενες πολιτικές, ταυτόχρονα με τη λογική της ανάθεσης και αυτή της αναζήτησης ατομικών λύσεων, συνιστούν το τρίπτυχο της κακοδαιμονίας. Οι ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ αναζητούμε και φιλοδοξούμε να συνδράμουμε στη διεκδίκηση απαντήσεων και λύσεων επ’ ωφελεία της υγείας των συμπολιτών μας και των γιατρών που εννοούν με επιστημονικούς, δεοντολογικούς και ανθρωπιστικούς όρους να ασκήσουν το λειτούργημά τους. Με πνεύμα συλλογικό και αγωνιστικό διεκδικούμε:

* Αύξηση της χρηματοδότησης στην υγεία.

* Αποτελεσματικά μέτρα στήριξης των νέων γιατρών.

* Να μην απολυθεί κανείς επικουρικός γιατρός.

* Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο ΕΣΥ. Νέα κλαδική σύμβαση εργασίας. Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας.

* Πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για όλους τους γιατρούς που εργάζονται στο δημόσιο (ΕΣΥτες, πανεπιστημιακούς, στρατιωτικούς) και κατάργηση των σκανδαλωδών προνομίων του κατεστημένου.

* Πρωτοβάθμια περίθαλψη με καθολική και ισότιμη πρόσβαση όλων των κατοίκων. Όχι στο gatekeeping. Ελεύθερη πρόσβαση όλων των γιατρών στο σύστημα με συλλογικές συμβάσεις.

* Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

* Συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στις αποδοχές, για όλους τους γιατρούς του ιδιωτικού τομέα.

* Στήριξη του ιδιωτικού ιατρείου κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

* Έλεγχο του μαύρου χρήματος. Να αποκαλυφθούν οι μέθοδοι και οι ενεχόμενοι στα σκάνδαλα υγείας και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

* Να μπει τέλος στις αναίτιες διώξεις συνδικαλιστών.

* Διασφάλιση από την πολιτεία της εκπαίδευσης των γιατρών και αποκοπή του ομφάλιου λώρου με τις φαρμακευτικές εταιρείες.

* Αναβάθμιση των υγειονομικών δομών της περιοχής μας και ανάπτυξη νέων.

Του Δημ. Κατσανάκη