Βέβαια, χρειάζεται μια ειλικρινής συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, παραγωγών-μεταποιητών-εμπόρων για να αποκτήσει ο «λευκός χρυσός» την επιθυμητή προστιθέμενη αξία. Αλλά και γενναία μέτρα στήριξης της παραγωγής από την κυβέρνηση. Βασικά σε δύο κατευθύνσεις. Μεταφορά νερού από τον Αχελώο στον κάμπο που διψά και για να μην πάει χαμένο το νερό που θα έρθει, κατασκευή κλειστών αρδευτικών δικτύων. Και για τη στήριξη όσων παράγουν, στηρίζοντας ταυτόχρονα όλη την αλυσίδα της παραγωγής (γεωπονικά καταστήματα-φάρμακα, μηχανήματα, κ.λπ.) και όχι αυτών που επιδιώκουν απλά την ενίσχυση μέσω συνδεδεμένης, αυτή να πηγαίνει στο κιλό και όχι στα στρέμματα. Και μέχρι να αποφασισθεί αυτό, αυστηροί έλεγχοι από τον ΟΠΕΚΕΠΕ για τον εντοπισμό των «μαϊμού περιπτώσεων».

Όλα τα παραπάνω θέματα αναλύθηκαν στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο για το βαμβάκι που συνδιοργάνωσαν στη Λάρισα η Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος και ο ΕΛΓΟ Δήμητρα, παρουσία της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ, αλλά το σημαντικότερο, πλήθος παραγωγών και γεωτεχνικών.

Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ

-ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ

Αυτή τη στιγμή το νούμερο ένα πρόβλημα για τη βαμβακοκαλλιέργεια είναι η έλλειψη νερού που αντιμετωπίζει ο κάμπος. Ο άνυδρος χειμώνας έχει σημάνει συναγερμό στις τάξεις των παραγωγών, οι οποίοι προμηνύουν ένα δύσκολο καλοκαίρι, καθώς χιλιάδες στρέμματα, κυρίως στα παρακάρλια, κινδυνεύουν να μείνουν απότιστα. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο ελλείψει υπογειοποίησης των αρδευτικών δικτύων ή κλειστών δικτύων, που θα προστατεύσουν το ελάχιστο νερό που θα έρχεται από τον Πηνειό. Όπως τονίστηκε στο Συνέδριο, η στάγδην άρδευση είναι μία μέθοδος που περιορίζει τη σπατάλη νερού και λιπάσματος, άρα και το κόστος παραγωγής. Έτσι τα προγράμματα του ΥΠΑΑΤ πρέπει να συνεχιστούν με γενναία χρηματοδότηση και στη νέα προγραμματική περίοδο, προς αυτήν την κατεύθυνση».

Προβληματισμένος εμφανίστηκε και ο Τρικαλινός υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκρέκας, ο οποίος αναφέρθηκε στο σοβαρό υδατικό έλλειμμα που αντιμετωπίζει ο θεσσαλικός κάμπος «ο οποίος, αν δεν υπάρξει προγραμματισμός μέχρι το 2060, περίπου δύο εκατομμύρια στρέμματα θα αφανιστούν. Δυστυχώς στη χώρα μας χρησιμοποιούμε τρεις φορές περισσότερο νερό ανά στρέμμα απ’ ό,τι οι Ισπανοί. Η λύση θα δοθεί με την μεταφορά νερού, περίπου 200 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων από τον Αχελώο, εξέλιξη που αποτελεί και δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη».

Σύμφωνα μάλιστα με τον πρόεδρο του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας Κώστα Γιαννακό, τα στρέμματα που θα λείψουν θα προέρχονται από τον κάμπο. «Από τη Θεσσαλία εξάλλου λείπει το 1 εκατ. στρέμματα που χάθηκε από τη χώρα, αφού από τα 4 εκατ. σήμερα είμαστε στα 3 εκατ. στρ» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Γιαννακός αναφέρθηκε και στην έλλειψη λιπασμάτων από την αγορά, πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η Ε.Ε. –στο όνομα υποτίθεται προστασίας του περιβάλλοντος- γι΄αυτό και κατά καιρούς υπήρξαν κινητοποιήσεις από Ευρωπαίους αγρότες, κυρίως σε Γαλλία και Ισπανία. Ανάλογο πρόβλημα απασχολεί τους βαμβακοπαραγωγούς και με το υψηλό κόστος των εφοδίων, γεγονός που τους αναγκάζει να τα προμηθεύονται ελλείψει ρευστότητας από τις εκκοκκιστικές επιχειρήσεις επί πιστώσει, χάνοντας όμως έτσι τη διαπραγματευτική τους ικανότητα, αφού σ’ αυτόν που του δάνεισε ουσιαστικά τα φάρμακα θα πρέπει να παραδώσει το βαμβάκι.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ

Μεγάλη κουβέντα έγινε επίσης στο Συνέδριο και για τη λειτουργία της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Βάμβακος, καθώς κάποιοι αγρότες ζήτησαν τη διεύρυνσή της, με τη συμμετοχή στη διοίκηση περισσότερων παραγωγών. Οι εκκοκκιστές από την πλευρά τους αναφέρθηκαν στα σημαντικά βήματα που έχει επιτελέσει η Οργάνωση για την προστασία του βαμβακιού και κυρίως για την ενίσχυση της ποιότητας του προϊόντος, προωθώντας την πιστοποίηση (Agro), την απόκτηση ταυτότητας του ελληνικού βαμβακιού, τη σύσταση της Ευρωπαικής Συμμαχίας Βάμβακος με τους Ισπανούς, κ.ά.

Στη δευτερολογία του, πάντως, ο υπουργός Μάκης Βορίδης αναφέρθηκε σε όσα ισχύουν για την ίδρυση και λειτουργία των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων, βάσει της Υπουργικής Απόφασης. Στο εκάστοτε καταστατικό δύναται να προβλέπεται η συμμετοχή ακόμη και μεμονωμένων παραγωγών. Έχουμε καθιερώσει ως ελάχιστο ποσοστό το 15% τόσο για τη μεταποίηση, όσο και για τους παραγωγούς-συνεταιρισμούς. Επειδή μπορεί να δημιουργηθούν δύο και τρεις Διεπαγγελματικές σε κάθε κλάδο και για να αποφύγουμε αυτήν την εξέλιξη, αποφασίσαμε να χαρακτηρίσουμε Εθνική Διεπαγγελματική την πιο αντιπροσωπευτική. Αυτή δηλαδή που θα κατέχει το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής στον κλάδο. Μάλιστα προβλέπονται και κίνητρα αύξησης της συμμετοχικής διαδικασίας, αφού εντός πενταετίας θα πρέπει η συγκεκριμένη Διεπαγγελματική να αυξήσει το ποσοστό της από 15% σε 30%, σε διαφορετική περίπτωση θα διαλυθεί. Αν μάλιστα κάποια Διεπαγγελματική έχει αποκτήσει το 65% της παραγωγής, τότε αποκτά κανονιστικές αρμοδιότητες, οι οποίες θα δεσμεύουν ολόκληρο τον κλάδο. Δυστυχώς σήμερα το επίπεδο των συνεταιριστικών οργανώσεων στην Ελλάδα σε σχέση με την Ε.Ε. είναι χαμηλό. Κάποιοι ζητούν να προχωρήσουμε σε μείωση φορολογίας στα μέλη που απαρτίζουν τους συνεταιρισμούς. Ως γνωστόν έχουμε μείωση φορολογίας στους συνεταιρισμούς και τις Ομάδες Παραγωγών από 13 σε 10%. Αντίστοιχη μείωση φορολογίας στα μέλη των Συνεταιρισμών είναι αδύνατο να επιτευχθεί, γιατί παραβιάζει την αρχή της συνταγματικής ισότητας, καθώς προωθεί διαφορετική φορολογική μεταχείριση. (Στο σημείο αυτό αντέδρασε ο πρώην υφυπουργός Βασ. Κόκκαλης, ο οποίος αναρωτήθηκε γιατί δεν ισχύει η συνταγματική επιταγή και για το αφορολόγητο!).

Του Γιώργου Ρούστα