Και δεν αναφερόμαστε τόσο στην αναβολή των πρωταθλημάτων για όλους τους προγραμματισμένους αγώνες του μηνός Νοεμβρίου, αλλά βασικά και ουσιαστικά για το κλείσιμο των γυμναστηρίων που απαγορεύει σε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες να προπονούνται. Ένα κλείσιμο για έναν μήνα των γυμναστηρίων καταστρέφει και αχρηστεύει οτιδήποτε έχουν κάνει μέχρι τώρα.Φυσικά οι αγώνες δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν καλώς εχόντων των πραγμάτων 1η Δεκεμβρίου, αφού θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας μήνας για να ξανακάνουν προετοιμασία, διαφορετικά οι αθλητές και οι αθλήτριες θα καταστραφούν σωματικά από τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς που θα υποστούν.Όλο το προηγούμενο διάστημα, οι άνθρωποι του αθλητισμού σε κάθε ομοσπονδία, σε κάθε άθλημα, με ευθύνη τήρησαν τα ιατρικά πρωτόκολλα και σε συνεργασία με τα σωματεία διαμόρφωσαν ένα εγγυημένο περιβάλλον για τους αθλητές. Ο αθλητισμός που διεξαγόταν σε άδεια γήπεδα σίγουρα αποτελούσε απείρως μικρότερη απειλή από τα πάρτι στις πλατείες, τον συνωστισμό στα καφέ, στα κέντρα διασκέδασης και τον συνωστισμό των επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δυστυχώς για όλα αυτά, αυτοί που την πληρώνουν και στα δύο lockdown μέχρι τώρα είναι τα ερασιτεχνικά σωματεία.
Τα περισσότερα ερασιτεχνικά σωματεία, (όπως το δικό μας, που αγωνίζεται στην Α2 Εθνική κατηγορία) αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αφού χρειάζονται αρκετά χρήματα για τη λειτουργία τους.Τα οδοιπορικά των αθλητών/τριών, οι μισθοί των προπονητών, οι δαπάνες ιατροφαρμακευτικής και φυσιοθεραπευτικής περίθαλψης, αθλητικού υλικού, διαιτησίας, συμμετοχής σε διοργανώσεις (πανελλήνια πρωταθλήματα), μεταφοράς, και αναλωσίμων είναι κάποιες από τις πολλές ανάγκες που χρειάζεται να καλυφθούν για τη λειτουργία ενός σύγχρονου ερασιτεχνικού σωματείου.
Την ίδια ώρα οι διοικήσεις τους, προσπαθούν να κρατήσουν όρθια τα αθλητικά σωματεία, ιδιαίτερα για τους μικρούς σε ηλικία αθλητές και αθλήτριες, περιμένοντας ακόμη την οικονομική στήριξη που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση από το πρώτο κύμα της πανδημίας. Οι παράγοντες που έχουν μείνει είναι εξαθλιωμένοι, απογοητευμένοι και μόνο η αγάπη για τον αθλητισμό διατηρεί κάποιους ακόμη στο άθλημα, ενώ νέοι παράγοντες κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν δέχονται ούτε να σκεφτούν την εμπλοκή τους με αυτό.
Η μεγαλύτερη ζημιά όμως που θα γίνει και τρομάζει όλους, θα είναι ότι θα εγκαταλείψουν τον αθλητισμό τα νέα παιδιά που με τόσο κόπο εμείς οι παράγοντες και οι προπονητές τους έχουμε “περάσει” τον αθλητισμό σαν τρόπο ζωής! Είναι πολύ εύκολο με τα επανειλημμένα lockdown να ατονήσει το κίνητρο και να οδηγήσει τους αθλητές στο να συνηθίσουν σε έναν άλλον τρόπο εκτόνωσης που ήδη έχει δημιουργήσει τόσα προβλήματα, αυτόν της προσκόλλησης στα διαδικτυακά παιχνίδια και του πάθους των social media. Στο τέλος της περιόδου καραντίνας δεν θα είναι καθόλου εύκολο να «πειστούν» τα παιδιά να επανέλθουν στο γήπεδο.
Το παράδοξο σε όλα αυτά, είναι ότι τα δημοτικά σχολεία μένουν ανοιχτά με μικρές αίθουσες και μεγάλο αριθμό μαθητών, ενώ τα ίδια παιδιά (δημοτικού) απαγορεύεται να αθληθούν σε γυμναστήρια πολλών τετραγωνικών μέτρων με πολύ μικρότερο αριθμού αθλητριών ανά τμήμα.
Με λίγα λόγια, όλες αυτές οι αποφάσεις της κυβέρνησης προκαλούν ένα γενικευμένο lockdown στον αθλητισμό, ακόμη και σε αθλήματα που θα μπορούσαν να τηρηθούν υγειονομικά πρωτόκολλα, στερώντας χιλιάδες παιδιά από την άσκηση, που είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες.
Ο Αθλητισμός βίωσε ήδη ένα πλήρες lockdown 3 μηνών από τον Μάρτιο του 2020 και είναι θαύμα πώς κατάφερε και πήρε μπρος! Δεν θα αντέξει το δεύτερο lockdown για μεγάλο διάστημα.
Ψάξτε αλλού τους κινδύνους διασποράς του ιού. Δεν αποτελεί λύση η διάλυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού».