Μόνο οι διάδρομοι έχουν μείνει ίδιοι, όπως πριν 60 χρόνια, στο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων. Και τους τοίχους τους κοσμούν φωτογραφίες από τα χρόνια που φοιτούσαν εκεί, μπροστά στις οποίες στάθηκαν κοιτώντας τες με συγκίνηση και ανακαλώντας στιγμές από τα έξι χρόνια που πέρασαν εκεί. Την ίδια συγκίνηση ένιωσαν κι όταν κάθισαν στα θρανία και διηγήθηκαν ιστορίες από τα παλιά, πλάκες με τους καθηγητές, περιστατικά με σκονάκια και αντιγραφές, σκασιαρχεία και άλλες πολλές περιπέτειες. «Τότε το σκάγαμε από το σχολείο και πηγαίναμε για μπάνιο στο ποτάμι, στο ύψος που είναι σήμερα το Υδραγωγείο» λένε. «Το αστείο ήταν ότι για να μας βρουν ο διευθυντής καλούσε την αστυνομία. Αλλά εμείς πάντα ξεφεύγαμε. Ήταν πιο αυστηρά τα πράγματα τότε, αλλά μην φαντάζεστε ότι δεν γίνονταν και πράγματα που γίνονται και σήμερα. Τα παιδιά πάντα τα ίδια κάνουν».

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχουν πραγματοποιήσει έξι συναντήσεις. Οι απόφοιτοι του ’57 είναι ιδιαιτέρως οργανωμένοι, έχουν «συντονιστική» επιτροπή που σε κάθε συνάντηση τυπώνει προσκλήσεις, ειδικούς καταλόγους με τα στοιχεία όλων των συμμαθητών, και φυσικά κανονίζει εκτός από τις συναντήσεις, και τα γλέντια που ακολουθούν – στα οποία φυσικά συμμετέχουν και οι σύζυγοι. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές όπως λένε είναι όταν σε κάποια από αυτές τους τις επετειακές συνευρέσεις παρευρέθηκε και ένας από τους παλιούς συμμαθητές του πλέον κατοικεί στην Αμερική. Ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα, για να δει τους συγγενείς τους, αλλά και τους παλιούς του συμμαθητές.

Μάλιστα, έχουν φτιάξει λεύκωμα που περιλαμβάνει φωτογραφίες από τα σχολικά χρόνια μέχρι τις πιο πρόσφατες συναντήσεις τους, δημοσιεύματα και άλλα αναμνηστικά από τη μαθητική – και μετέπειτα - πορείας τους, το οποίο σκοπεύουν να δωρίσουν στο αρχείο του 1ου Γυμνασίου.

Στη φετινή τους συνάντηση πάντως δεν πήραν απουσίες. «Είναι πολλές πια οι απώλειες και δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε στενάχωρα. Όσο περισσότεροι μαζευόμαστε τόσο το καλύτερο. Αυτό αρκεί» σχολιάζουν. Αφού πέρασαν μερικές νοσταλγικές στιγμές εντός του σχολείου, ακολούθησε ένα μικρό γλέντι με γέλιο και πολλή κουβέντα. Αποχαιρετίστηκαν και είπαν …«εις το επανειδείν», ως το 2020 οπότε όρισαν και την επόμενη συνάντησή τους.

Π.Φ.