Υπογράμμισαν ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του ατμίσματος είναι βασικά άγνωστες - χρειάστηκαν δεκαετίες προκειμένου να διαπιστωθούν οι θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος- αφού οι ηλεκτρονικές συσκευές παροχής νικοτίνης (electronic nicotine delivery systems, eNDS) έκαναν την εμφάνισή τους πριν από περίπου μία δεκαετία. Όπως ανέφεραν η απήχηση του ατμίσματος έχει επεκταθεί δραματικά σε όλο τον κόσμο βασιζόμενη στην παραδοχή πως οι eNDS είναι ασφαλέστερες από τα συμβατικά τσιγάρα. Σ’ αυτό σύμφωνα με τον Καθηγητή Πνευμονολογίας-Φυματολογίας ΕΚΠΑ, Μπούρο Δημοσθένη, συμβάλλουν και απόψεις επιστημόνων, κάτι που ο ίδιος θεωρεί απαράδεκτο.
«Η δήλωση πως το άτμισμα είναι ασφαλές είναι πρόωρη και ανεύθυνη. Είναι πλέον σαφές πως το άτμισμα μπορεί να οδηγήσει σε δυνητικά θανατηφόρα οξεία πνευμονική βλάβη, γεγονός που αποδεικνύει πως δεν είναι ασφαλές», ανέφερε ο κ. Μπούρος. Στις ΗΠΑ έως 20 Νοεμβρίου 2019 είχαν δηλωθεί 2.290 περιστατικά οξείας πνευμονικής βλάβης και 47 θάνατοι. Η επιπλοκή αυτή είναι επικίνδυνη, η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών (95%) χρειάστηκε νοσηλεία. Οι περισσότερες περιπτώσεις ήταν νεαρά άτομα, κάτω των 35 ετών (77%). Ο κ. Μπούρος, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, προτείνοντας εντατικοποίηση των προγραμμάτων ενημέρωσης, ιδιαίτερα στους νέους, καθώς όπως είπε η διαφήμιση των ηλεκτρονικών συσκευών παροχής νικοτίνης είναι επιθετική ιδιαίτερα στους εφήβους.
Σε Ευρώπη και Αμερική απαγορεύεται στους κατασκευαστές ηλεκτρονικών τσιγάρων να ισχυρίζονται ότι τα προϊόντα τους είναι ασφαλέστερα από το κάπνισμα. Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρεία (ERS), τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) αλλά και τον FDA, θεωρεί ότι το άτμισμα είναι μία άλλη μορφή καπνίσματος, η οποία μπορεί να προκαλέσει βλαπτικές επιδράσεις στην υγεία και εθισμό. Δεν αποτελεί τεκμηριωμένη μέθοδο διακοπής καπνίσματος. Αντίθετα υπονομεύει τη διακοπή καπνίσματος, αλλά και την αποχή από το κάπνισμα, προσελκύοντες νεαρά άτομα με ελλιπή ενημέρωση. Το εκπνεόμενο νέφος περιέχει πολλές επικίνδυνες ουσίες που μπορεί να έχουν συνέπειες σε άτομα που τις εισπνέουν παθητικά και είναι ευαίσθητα. Περίπου 40 χώρες έχουν ήδη απαγορεύσει τα ηλεκτρονικά τσιγάρα και τα διαλύματα νικοτίνης.
ΜΕΙΖΟΝ ΖΉΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ
Ορατός ο κίνδυνος περαιτέρω όξυνσης τα επόμενα χρόνια. Όπως ανέφεραν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρίας (ΕΠΕ), με αφορμή το 28ο Πανελλήνιο Πνευμονολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, η φυματίωση είναι ένα μείζον πρόβλημα, που απειλεί τη δημόσια υγεία με ορατό κίνδυνο περαιτέρω όξυνσής του τα επόμενα χρόνια. Η έλλειψη Εθνικού Προγράμματος για τη Φυματίωση, αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο για τον έλεγχό της, όπως υπογράμμισε ο Χαράλαμπος Μόσχος.
Η φυματίωση αποτελεί νόσημα που πλήττει περισσότερο τις ευπαθέστερες ομάδες πληθυσμού και συγκεκριμένα πρόσφυγες και μετανάστες, ηλικιωμένους, κρατούμενους, χρήστες παράνομων ουσιών, ασθενείς με HIV λοίμωξη και άλλα αίτια ανοσοκαταστολής.
Ο κ. Μόσχος ανέφερε ότι στην Ελλάδα ο προσυμπτωματικός έλεγχος για φυματίωση ευάλωτων ομάδων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, «αποσπασματικός, ανεπαρκής και ελλιπώς σχεδιασμένος. Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι ασθενείς να διαγιγνώσκονται με σημαντική καθυστέρηση, με εκτεταμένη φυματίωση και έχοντας ήδη διασπείρει τη νόσο σε βαθμό που ο περιορισμός της να μην είναι εφικτός, ενώ άγνωστος αριθμός ασθενών να παραμένει χωρίς διάγνωση και θεραπεία».
Ο κ. Μόσχος ξεκαθάρισε ότι «πρόβλημα δεν είναι οι πρόσφυγες ή οι μετανάστες, αλλά η νόσος» και πρότεινε την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης της φυματίωσης στους πληθυσμούς αυτούς.
ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ
Στην Ελλάδα, με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα του ΕΟΔΥ, το 2018 δηλώθηκαν 432 νέες περιπτώσεις φυματίωσης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, σημαντικό πρόβλημα στην αντιμετώπιση και τον έλεγχο της φυματίωσης στη χώρα μας αποτελεί επίσης η απουσία κατάλληλων συνθηκών νοσηλείας, οι σοβαρές ελλείψεις και καθυστερήσεις στην προμήθεια των αντιφυματικών φαρμάκων, με αποτέλεσμα επικίνδυνες καθυστερήσεις στην έναρξη και διακοπές της αντιφυματικής θεραπείας, που θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο ασθενείς και προσωπικό. Επίσης, σημαντικός αριθμός ασθενών με ενεργό φυματίωση που ξεκινούν αντιφυματική αγωγή διακόπτουν από μόνοι τους τη θεραπεία και χάνονται από την παρακολούθηση, με κίνδυνο δημιουργίας και διασποράς ανθεκτικών στελεχών στην κοινότητα.
