Σε ό,τι αφορά την απόδοση ευθυνών, η εταιρία Atlantia, η οποία έχει αναλάβει τη διαχείριση των αυτοκινητοδρόμων, απαντά στην ιταλική κυβέρνηση ότι «δεν προκύπτει η γέφυρα αυτή να ήταν επικίνδυνη, και ούτε ότι θα έπρεπε να έχει απαγορευθεί η διέλευση των αυτοκινήτων». Παράλληλα, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Τζοβάνι Καστελούτσι, τονίζει ότι «η Atlantis συνεχίζει να κάνει τις πρέπουσες επενδύσεις», με αναφορά στην ασφάλεια του οδικού δικτύου. Η μετοχή της Αtlantia, όμως, χθες έχασε στο χρηματιστήριο του Μιλάνου, μέχρι και το 10% της συνολικής της αξίας.

Στο μεταξύ, ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, Λουίτζι Ντι Μάιο θεωρεί ότι η συντήρηση που έπρεπε να γίνει από την εταιρία αυτοκινητοδρόμων, ήταν ελλιπής, και ότι οι υπεύθυνοί τους θα πρέπει να παραιτηθούν. Υπενθύμισε, δε, ότι βάσει νόμου μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο μέχρι και 150 εκατομμύρια ευρώ. Από την μεριά της, όμως, η εταιρία αυτοκινητοδρόμων δεν παραδέχεται, μέχρι στιγμής, καμία σχετική ευθύνη.

Όπως μεταδίδουν τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, ανάμεσα στους νεκρούς, υπάρχουν και τρία μικρά παιδιά οκτώ, δώδεκα και δεκατριών ετών. Ο μόνος ξένος πολίτης που έχασε τη ζωή τους στην κατάρρευσης της γέφυρας στον αυτοκινητόδρομο Α 10 είναι, σύμφωνα με ό,τι έχει γίνει γνωστό, ένας άνδρας από την Χιλή ενώ τέσσερις Γάλλοι περιλαμβάνονται μεταξύ των νεκρών από την κατάρρευση μιας γέφυρας χθες σε αυτοκινητόδρομο στη Γένοβα, στη βόρεια Ιταλία, σύμφωνα με νεότερο απολογισμό του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών. Η εισαγγελία της Γένοβας ξεκίνησε έρευνα για εξ αμελείας ανθρωποκτονία και καταστροφή, χωρίς να υποδεικνύεται, προς το παρόν, κάποιος υπεύθυνος. «Πρόκειται για μια τεράστια και παράλογη τραγωδία», δήλωσε ο εισαγγελέας της Γένοβας, Φραντσεσκο Κότσι.

Τέλος ο ιδρυτής του κινήματος Πέντε Αστέρων, Μπέπε Γκρίλο, αναφέρθηκε στην τραγωδία της κατάρρευσης της γέφυρας της Γένοβας, και μέσω διαδικτύου θέλησε να υπογραμμίσει: «Οι συμβάσεις με ιδιώτες για το οδικό δίκτυο πρέπει να ανασταλούν και η διαχείριση να επιστραφεί στο δημόσιο». Προσθέτει, δε, ότι «η γέφυρα Μοράντι ήταν ένα μεγάλο, δημόσιο έργο» και ότι «πρέπει να αναθεωρηθεί η όλη διαδικασία της μεταφοράς των μεγάλων έργων από τη θεωρητική μελέτη στην πράξη». «Είναι ανάγκη να ελέγξουμε αυτές τις πηγές εκμετάλλευσης. Πρέπει να επανεκτιμηθούν και τα πραγματικά τιμαλφή να παραμείνουν κτήμα των πολιτών» γράφει, τέλος, ο Μπέπε Γκρίλο.