Ωστόσο, σ’ αυτά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του δεν απουσιάζουν οι ασχήμιες που πηγάζουν από τις κακές συνήθειες νεαρών αλλά και ενηλίκων που θέλουν να αφήνουν το στίγμα τους με τρόπο άκομψο.

Από τη μανία των ανεξέλεγκτων γκράφιτι δεν ξέφυγε κανένα σημείο του πάρκου. Από την πίστα των σκέιτ, μέχρι και το συντριβάνι και από τα κολονάκια και το αμφιθέατρο μέχρι και την παιδική χαρά. Όλα είναι γεμάτα από υπογραφές και συνθήματα με σπρέι.

Τμήματα των διαδρόμων, ειδικά των παλαιότερων, έχουν αλλοιωθεί με το πέρασμα των χρόνων. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες προηγούμενων ετών μετέτρεψαν την επιφάνειά τους σ’ ένα άσχημο μωσαϊκό από χώμα και τσιμέντο.

Κομμάτια από τα ξύλα που έχουν τοποθετηθεί δίπλα από το σιντριβάνι και λειτουργούν ως παγκάκια πάνω στο τσιμέντο έχουν ξηλωθεί.

Η βρύση που υπάρχει στο μέσον του πάρκου δεν λειτουργεί, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο το κολονάκι της βάσης. Επίσης ούτε οι δύο βρύσες που υπήρχαν εδώ και χρόνια στηριγμένες σε σιδερένια βάση λειτουργούν. Αν κάποιος διψάσει, θα πρέπει να έχει προμηθευθεί με μπουκάλια από νωρίτερα.

Σ’ έντονο βαθμό και σε καθημερινή βάση αναδεικνύεται και το θέμα των σκουπιδιών. Οι νεαροί που έχουν το πάρκο ως στέκι αλλά και οι γονείς που προσέχουν τα παιδιά τους έξω από την παιδική χαρά, αφήνουν το αποτύπωμά τους. Σκουπίδια από αναψυκτικά και φαγητά αλλά και γόπες από τσιγάρα είναι διάσπαρτα στο πάρκο. Σ’ αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός πως κάποιοι ιδιοκτήτες σκύλων δεν μπαίνουν στον κόπο να μαζέψουν τα περιττώματα των τετράποδων φίλων τους με αποτέλεσμα να αναδύεται και μια δυσοσμία από τον χώρο, ειδικά μετά τις βροχές.

Του Κώστα Γκιάστα

Φωτ.: Βασίλης Ντάμπλης