Σε ανακοίνωσή της σημειώνει: «Ένα καθαυτό ελληνικό έθιμο, που όπως αποδεικνύει η παράδοση έχει πολύ βαθιές ρίζες.
Η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος τόπος. Ευλογημένος με το δώρο της θάλασσας και του απέραντου γαλάζιου. Και οι Έλληνες αγαπήσαμε από νωρίς τα μυστήρια και τα μυστικά της και βαλθήκαμε να την κατακτήσουμε. Έτσι η Ελλάδα και κάθε ελληνική πατρίδα στον απέραντο κόσμο μας ήταν εξοικειωμένη με το υγρό στοιχείο. Λογικό ήταν λοιπόν η καθημερινότητα των κατοίκων της να περιστρέφεται γύρω από τη θάλασσα, όταν μάλιστα πριν από αρκετές δεκαετίες ο πατέρας ή ο γιος -πολλές φορές και οι δύο- έλειπαν «στα καράβια», παλεύοντας για το ψωμί της οικογένειας. Και τα Χριστούγεννα δεν μπορούσαν να διαφέρουν.
Τα παιδιά, οπλισμένα με πολλή φαντασία, συνήθιζαν να κατασκευάζουν μόνα τα παιχνίδια τους, χρησιμοποιώντας ό,τι είχαν πρόχειρο, συνήθως ξύλο και λίγο χαρτί ή κουρέλια.
Τα περισσότερα κατέληγαν να φτιάχνουν το παραδοσιακό πλέον καραβάκι, εμπνευσμένα από τα μακρινά ταξίδια των αγαπημένων τους προσώπων και τη νοσταλγία να τα ξαναδούν. Μ’ αυτά τα καραβάκια στα χέρια, στολισμένα με χρωματιστά χαρτιά και σχοινιά, τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα και το καραβάκι τους γέμιζε από γλυκά και χριστόψωμα. Το έθιμο αυτό εξακολουθεί να γίνεται στα νησιά, από όπου και προέρχεται.
Μπορεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο να εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι όμως αυτό ζει στην ψυχή μας και ταξιδεύει τη μνήμη μας χρόνια πίσω σε όμορφες και οικείες εικόνες. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια πολλοί δήμοι επιλέγουν να στολίζουν τις πλατείες τους με όμορφα φωτισμένα καράβια. Έτσι κι εμείς επιλέξαμε αυτό το σύμβολο των Χριστουγέννων. Προσθέσαμε όμως σε κάθε δέντρο, που βρίσκεται γύρω από το μνημείο της πλατείας των Αλησμόνητων Πατρίδων και έναν χάρτη.
Κάθε χάρτης σαν τα πανιά ενός καραβιού δηλώνει μια μικρότερη πατρίδα που ήρθε και άραξε με ασφάλεια σ’ αυτό το απάνεμο λιμάνι».