Με αυτήν τη φιλοσοφία ξεκίνησε την προσπάθειά της η βουλευτής Αχαΐας, Χριστίνα Αλεξοπούλου και με ερώτησή της προς την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Νίκη Κεραμέως, θέτει επί τάπητος «την ένταξη εκπαιδευτικού προγράμματος διαπαιδαγώγησης – συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα συντροφιάς στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση».
«Ακόμη και αν τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός ζώου είναι η παρέα και το παιχνίδι, εξακολουθούν να είναι το ίδιο σημαντικά για την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη τόνισε στην «Ε» η βουλευτής, σημειώνοντας ότι, αφορμή για την πρότασή της αποτέλεσε τα ιδιαιτέρως ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία για την εγκατάλειψη και κακοποίηση των ζώων συντροφιάς στη χώρα.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι δεσποζόμενοι σκύλοι στη χώρα είναι 408.005 και οι αδέσποτοι 88.292, ενώ οι δεσποζόμενες γάτες είναι 40.405 και οι αδέσποτες 26.293. Στον νομό Λάρισας αντίστοιχα υπάρχουν 6.373 δεσποζόμενοι σκύλοι και 2.026 αδέσποτοι και 226 δεσποζόμενες έναντι 262 αδέσποτων γατιών.
Η βουλευτής ανέπτυξε την ιδέα της σε συνάντηση που είχε με την καθ’ ύλην αρμόδια υφυπουργό για θέματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής, κα Ζέττα Μακρή, για ένταξη ενός προγράμματος διαπαιδαγώγησης για τα ζώα συντροφιάς στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, που όπως είπε, θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό ριζικής αλλαγής νοοτροπίας και πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της διδασκαλίας και τις καθημερινής τους εκπαίδευσης.
Άλλωστε σύμφωνα με τους κοινωνικούς λειτουργούς τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη (συναισθηματική υποστήριξη και αίσθηση ασφάλειας). Δεν είναι τυχαίο, όπως αναφέρουν, το γεγονός πως τα βρέφη και τα νήπια που μεγαλώνουν μαζί με ένα ζωάκι, κυρίως σκυλάκι τείνουν να κόβουν την πιπίλα πιο εύκολα, αλλά και να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (δείγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), όταν οι γονείς τους λείπουν από το σπίτι ή είναι απασχολημένοι.
Σύμφωνα με έρευνα του αμερικανικού National Institute of Environmental Health Sciences που διενεργήθηκε το 2009, η «έκθεση» των παιδιών στα… ζώα μπορεί με έναν τρόπο να αυξήσει την ανθεκτικότητά τους στις αλλεργίες, βοηθώντας τα να απαλλαγούν από πιθανές μελλοντικές αλλεργικές αντιδράσεις και ενδυναμώνοντας το ανοσοποιητικό σύστημά τους. Επιπλέον, η ζωή με ένα κατοικίδιο «σπρώχνει» τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τη φύση, γεγονός που τα βοηθά να αναπτύξουν καλύτερη και ισχυρότερη σχέση με αυτή, σεβόμενα μεγαλώνοντας το περιβάλλον και δημιουργώντας δυνατή οικολογική συνείδηση!
Στο κείμενο της ερώτησής της η κα. Αλεξοπούλου κάνει, μεταξύ άλλων, λόγο για τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις του Υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης και Τροφίμων όσον αφορά στην αναβάθμιση της κακοποίησης ζώου σε κακούργημα, που όπως αναφέρει «είναι προς τη σωστή κατεύθυνση».
«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι τα αδέσποτα. Είμαστε εμείς. Η λύση βρίσκεται στη δική μας αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας, η ένταξη στη διδακτέα ύλη της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μαθήματος βασικών αρχών συμπεριφοράς, ευαισθητοποίησης και κυρίως γνώσης των αναγκών, των συναισθημάτων, και του λόγου ύπαρξης των έμβιων όντων, θα αποβεί σωτήρια για την πάταξη των νοσηρών φαινομένων κακοποίησης ζώων συντροφιάς» καταλήγει η βουλευτής.

Του Σωτ. Κέλλα